Εμφάνιση ενός μόνο μηνύματος
  #56  
Παλιά 29-05-15, 09:14
Χρίστος Έλ Ο χρήστης Χρίστος Έλ δεν είναι συνδεδεμένος
Banned
 
Εγγραφή: 11-08-2014
Μηνύματα: 1.497
Προεπιλογή

Παράθεση:
Αρχική Δημοσίευση από justin19 Εμφάνιση μηνυμάτων
Σήμερα με αφορμή δύο άρθρα που παρουσίασε ένας συμφοιτητής, με θέμα τη μετάφραση Παλαιάς και Καινής Διαθήκης από τα εβραϊκά σε άλλες γλώσσες, μας είπε η καθηγήτρια ότι επιστήμονες θεωρούν πως λόγω παρανοήσεων στη μετάφραση, ο Χριστός δεν σταυρώθηκε,αλλά πέθανε αργότερα πιθανότατα με φυσικό θάνατο.Δεν θέλω να το πιστέψω όμως.
Είναι αλήθεια ότι ζούμε στην επιστημονική εποχή. Αλλά δεν είναι αλήθεια πως ότι λέει η επιστήμη είναι αλήθεια! Αρνείται τον εσωτερικό κόσμο του ανθρώπου, αρνείται τα συναισθήματα, τις αισθήσεις, τις ιδέες, την βούληση, την επιθυμία. Βλέπει μόνο φυσικές αντικειμενικές πραγματικότητες.

Ναι, η επιστήμη χρησιμοποιεί πολύ την λέξη "φύση" και "φυσικός". Ο Νίτσε είχε κραυγάσει "ζήτω η Φυσική" και μιλούσε για τον θάνατο του Θεού. Δεν έχουν καταλάβει οι σύγχρονοι πιστοί είναι πως η κλασική θρησκεία νοιάζεται ελάχιστα για τους φυσικούς νόμους. Νοιάζεται τόσο όσο νοιάζονται οι επιστήμονες για τον πνευματικό κόσμο.

Στην θρησκεία αυτό που μετράει δεν είναι η λογική και τα μαθηματικά, αλλά το συναίσθημα και η δύναμη της σκέψης/θέλησης. Για τον κλασικό Χριστιανό και θρησκευόμενο είναι η βούληση του Θεού πίσω από τα καιρικά φαινόμενα και ΟΧΙ απρόπωπες δυνάμεις. Δεν βρέχει ποτέ τυχαία αλλά πάντα είναι η βούληση του Θεού, είτε για καλό είτε για κακό/τιμωρία. Για άλλους, μπορεί και η δύναμη της σκέψης να προκαλέσει βροχή(μαγεία).

Το πρόβλημα σήμερα είναι πως ζούμε σε δυο αντιφατικές πραγματικότητες, την φυσική και την πνευματική. Την επιστημονική και την θρησκευτική.

Λέγοντας ότι δεν πιστεύω στην επιστήμη, δεν εννοώ πως δεν δέχομαι κάποια λογικά μηχανικά αίτια στον κόσμο. Και εγώ παρατηρώ διάφορους φυσικούς νόμους. Εννοώ ότι δεν δέχομαι το πνεύμα της, που μιλάει για ένα κόσμο απέραντο και νεκρό τον οποίο κυβερνάει η απρόσωπη τύφλα.

Δέχομαι ως πιο αληθινό και γνήσιο τον κόσμο των πνευμάτων και της θρησκείας, τον εσωτερικό, αφού χωρίς αυτό δεν θα υπήρχε καμμιά συνείδηση της αντικειμενικής φυσικής πραγματικότητας. Είναι το πνεύμα που δίνει νόημα στον κόσμο, χωρίς αυτό δεν υπάρχει ομορφιά, χαρά, λύπη κτλ αλλά το τίποτα.
Απάντηση με παράθεση