Εμφάνιση ενός μόνο μηνύματος
  #16  
Παλιά 31-08-15, 11:57
anastasi Ο χρήστης anastasi δεν είναι συνδεδεμένος
Senior Member
 
Εγγραφή: 19-07-2012
Μηνύματα: 341
Προεπιλογή

Μια ενδιαφέρουσα ταινία Insencibles(Painless) περιγράφει με ωραίο τρόπο το γεγονός οτι η ζωή δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς την αίσθηση του πόνου. Μιλαει για μια περιοχη της Ισπανίας που γενιούνται παιδιά χωρίς την αίσθηση του πονου, αλλά σύντομα αυτοτραυματίζονται και τραυματίζουν και άλλους , με αποτέλεσμα να αυτοακρωτηριάζονται, να καίγονται και ακομα ακόμα να τρ'ωνε κάποιο μέλος τους απο περιέργεια, κτλ. Καί κάποιοι επιστημονες αναλαμβάνουν να τους μάθουν τον πόνο, με σκοπο να τους μαθουν να επιβιώνουν και συνεχίζει...

Η προσέγγισή μου όμως είναι πρός μιά άλλη κατεύθυνση. Ο Βιλχελμ Ραιχ αναρωτιέται κάπου γιατί ενώ ένα πουλί γέρνει το κεφάλι και πεθαίνει όντας επάνω στο κλαδί, σε αντίθεση με τον άνθρωπο που αρωσταίνει, πονά και υποφέρει και τελικά πεθαίνει ταλαιπωρούμενος. Γιατί η γέννα απο φυσική διαδικασία που οφαίλει νάναι μιά ηδονική διαδικασία γίνεται μιά διαδικασία πόνων. Ο ίδιος απαντα οτι όλα οφείλονται στην Θωράκιση του ανθρώπου κατα την ανάπτυξή του και ξετυλίγει την θεωρίες του περί Θωράκισης, και οργόνης.


Μια "μεταφυσική" όμως προσέγγιση του πόνου, ανέφερε η jiohanna Bourke. Στη συζήτηση για το βιβλίο της "Η ιστορία του Πονου" (εκδ. oxford univercity press) στην Στεγη Γραμματων και τεχνών, τον Φεβρουάριο, είπε
" Θεολόγοι τους αιώνες πρίν τον 17ο , θεωρούσαν οτι ο πόνος σημαίνει οτι κάποια ανώτερη οντότητα προσπαθεί να έρθει σε επαφη μαζί μας".



--------------------------------------
__________________

ειμαστε αντηχεια
Απάντηση με παράθεση