Συνέχεια...
(ΤΑΛΩΣ)
Ο Τάλως κατάφερε για πολλά χρόνια να κατατροπώνει τους εχθρούς της
Κρήτης μέχρι που ήρθε και η ώρα του.
Φυσικά ένα χάλκινο "ρομπότ" δεν θα μπορούσε να πεθάνει από βέλη ή όπλα
αφού ήταν άτρωτο, πόσο μάλλον από γηρατειά.
Ο Τάλως πέθανε από δόλο.
Η Αργώ, το μυθικό πλοίο, με πλήρωμα τον Ιάσονα, τη Μήδεια και τους
Αργοναύτες είχε ένα περιπετειώδες ταξίδι πέρα από τον Ελλήσποντο.
Φτάνοντας στις νότιες ακτές της Κρήτης οι Αργοναύτες θέλησαν να
προσαράξουν ώστε να ξεκουραστούν και να εφοδιαστούν προμήθειες.
Οι αργοναύτες είχαν ήδη περάσει από την Κολχίδα όπου ο Ιάσονας με τη
βοήθεια της μάγισσας Μήδειας, κόρης του βασιλιά της Κολχίδας Αιήτη, αφού οι
δυο νέοι είχαν εν τω μεταξύ ερωτευτεί, κατάφερε να πάρει το χρυσόμαλλο δέρας.
Εκτός από το δέρας πήρε φεύγοντας και την αγαπημένη του Μήδεια.
Η μυθολογία λέει ότι η Μήδεια ήταν ανιψιά της Πασιφάης, γυναίκας του Μίνωα,
δηλαδή της βασίλισσα της μινωικής Κρήτης, οπότε μάλλον για αυτό διάλεξαν
την Κρήτη για να κάνουν μία στάση στο θρυλικό ταξίδι τους.
Πλησιάζοντας όμως την ακτή βρέθηκαν αντιμέτωποι με τον χάλκινο γίγαντα,
να τους πετάει βράχους.
Το πλοίο κινδύνευσε να βυθιστεί όταν ανέλαβε η Μήδεια.
Πήγε στην κουπαστή και άρχισε να μιλάει με τον Τάλω.
Κάνοντας ξόρκια και τάζοντας του αθανασία τον ξεγέλασε τον απονήρευτο
Τάλω έτσι μόνος του έβγαλε το χάλκινο καρφί από τους αστραγάλους του με
αποτέλεσμα να χυθεί όλο το "αίμα" του στη γη και ο ίδιος να σωριαστεί κάτω
χωρίς ζωή πια.
Υπάρχει και μία δεύτερη πολύ κοντινή εκδοχή, ότι η Μήδεια τον κοίταξε βαθιά
στα μάτια και λέγοντας ξόρκια τον τρέλανε και καθώς έτρεχε με μανία πάνω
κάτω χτύπησε το ευάλωτο σημείο του, το χάλκινο καρφί έσπασε και έτσι πέθανε.
Ο χάλκινος ήρωας, Τάλως, συμβολίζει την τεχνολογική εξέλιξη στον τομέα της
μεταλλουργίας στα προϊστορικά-μινωικά χρόνια.
Είχαν φτάσει σε τόσο υψηλό επίπεδο, ώστε έφτιαξαν με τη φαντασία τους
έναν χάλκινο υπερήρωα να τους προστατεύει.
Μια άλλη πολύ σημαντική ιδιότητα του Τάλω ήταν αυτή σαν λειτουργός δικαιοσύνης.
Αυτό υποδηλώνει τη σπουδαιότητα που απέδιδαν στην αρχαία Κρήτη στο θεσμό της δικαιοσύνης.
Όχι τυχαία οι νόμοι θεωρούνταν θεϊκοί, αφού ο Μίνωας τους έπαιρνε από τον
πατέρα του το Δία, και επομένως η τήρησή τους ήταν απαραίτητη.
(Προσωπικά μου θυμίζει πολύ έντονα τις 10 Εντολές που έπαιρνε ο Μωυσής)
Παρ' όλο που ο Τάλως είναι πρόσωπο της κρητικής μυθολογίας είχε έναν
συνονόματο Αθηναίο μυθικό ήρωα.
Πρόκειται για μεταγενέστερο αττικό μύθο όπου ο αθηναίος γιος της πέρδικας
ήταν ανιψιός του πολυτεχνίτη Δαίδαλου.
Μεγαλώνοντας ο Τάλως, που μαθήτευε κοντά στο θείο του, γινόταν τόσο
έξυπνος και εφευρετικός που ο Δαίδαλος φοβήθηκε ότι θα μπορούσε να
αναδειχθεί ανώτερος από αυτόν στην τέχνη.
Λέγεται μάλιστα ότι ο Τάλως ήταν τόσο επιδέξιος που κατάφερε να πριονίσει
ένα πολύ λεπτό ξύλο χρησιμοποιώντας το σαγόνι ενός φιδιού.
Για να διατηρήσει τη θέση του ως άριστος αρχιτέκτονας και μεγαλύτερος
εφευρέτης ο Δαίδαλος έσπρωξε τον Τάλω από την Ακρόπολη.
Για το φόνο αυτό εξορίστηκε από την Αθήνα και έτσι κατέληξε στην Κρήτη,
όπου συνέδεσε το όνομα του με την οικοδόμηση του ανακτόρου της Κνωσού
και την κατασκευή του λαβύρινθου για να περιορίσουν τον μυθικό Μινώταυρο.
Πηγή..
http://www.explorecrete.com/mythology/GR-talos.html
Συνεχίζεται...
Ευχαριστώ.