Εμφάνιση ενός μόνο μηνύματος
  #13  
Παλιά 12-06-12, 13:08
Το avatar του χρήστη fantasy
fantasy Ο χρήστης fantasy δεν είναι συνδεδεμένος
Senior Member
 
Εγγραφή: 09-12-2011
Μηνύματα: 797
Προεπιλογή

Εκείνη τη στιγμή η Αθήνα φλεγόταν, η κοπέλα πέρασε από τα στενά για να μην πέσει πάνω στη συμπλοκή των ταραχοποιών. Έβλεπαν την κόλαση να περνά μπροστά στα μάτια τους και έτρεμαν μην τους βρει καμιά αδέσποτη ριπή και τους σκοτώσει. Έβλεπαν σπίτια, μαγαζιά να φλέγονται. Φωτιές αναμμένες παντού. Τα ΜΑΤ ήταν μαζεμένα και έριχναν πέτρες, βαρελότα, δακρυγόνα αποπνικτική η ατμόσφαιρα κι εκείνοι έτρεξαν και πρόλαβαν και μπήκαν στο σπίτι της Σοφίας. Άρπαξαν το καροτσάκι και έφυγαν κρατώντας ο ένας το χέρι του άλλου. Από το ένα του χέρι κρατούσε το καροτσάκι και από την άλλη τη Χαρά κι εκείνη ένιωθε όμορφα. Αλλά όταν απομακρύνθηκαν είδαν ότι το μαγαζί που ήταν κάτω από το σπίτι της Σοφίας διαλύθηκε σε δευτερόλεπτα από ένα βαρελότο που έριξε ένας νεαρός διαδηλωτής.
- Θεέ μου θα καεί ζωντανή η μητέρα της Σοφίας αν απλωθεί η φωτιά στα πάνω διαμερίσματα. Πρέπει να τη σώσουμε Ανδρέα.
- Δεν είναι δική μας δουλειά αυτή. Θα το κάνουν άλλοι.
- Όχι, δεν πρέπει να σκέφτεσαι μόνο τον εαυτό σου. Αν φοβάσαι φύγε.
Δεν πρόλαβε να της απαντήσει. Είδαν μετά από λίγο τη μητέρα της Σοφίας να βγαίνει ζωντανή από την πόρτα της πολυκατοικίας φορώντας ένα σάλι και τη νυχτικιά της. Έτρεμε κι από το φόβο και από το κρύο. Ανησυχούσε για τον άνδρα της, ανησυχούσε για τη Σοφία. Ηρεμία δεν μπορούσε να βρει. Ο πατέρας της Σοφίας ήταν νυχτοφύλακας και τη νύχτα δούλευε σε ένα ξενοδοχείο. Έτσι, έλειπε από το σπίτι τα βράδια.
- Ελάτε κυρία Ευτέρπη πάμε.
- Ο Θεός να σε έχει καλά κορίτσι μου. Το σπίτι μου, το σπιτάκι μου θα καταστραφεί.
- Πώς αντιληφθήκατε τη φωτιά; Δεν πρόλαβε να φτάσει τόσο ψηλά.
- Το είδα από την τηλεόραση.
- Αυτό που επάθατε σήμερα, θα το πάθουμε μια μέρα κι εμείς. Όσοι έχουν σπίτια και μαγαζιά σχεδόν έξω από τη Βουλή είναι καταδικασμένοι να τα χάσουν δυστυχώς.
- Εσείς δεν κινδυνεύετε τόσο πολύ. Ζείτε στα στενά. Αλίμονο από μας που είμαστε σχεδόν φάτσα με τη Βουλή!
- Θα μείνετε σπίτι μας απόψε.
- Και η Σοφία, πως θα το μάθει;
- Θα της στείλω μήνυμα. Ηρεμήστε όλα θα γίνουν.
- Ο Θεός να σας έχει καλά. Είπε εκείνη και τους έδωσε την ευχή της. Έκλαιγε από χαρά και την έκλεισε στην αγκαλιά της.
Έφτασαν στο σπίτι και έβαλαν την κυρία Ευτέρπη να κοιμηθεί.
Ήταν ταλαιπωρημένη. Τηλεφώνησαν πρώτα στο σύζυγό της και του είπαν τι έπαθαν, που βρίσκεται και ότι είναι καλά. Έπειτα τηλεφώνησαν στη Σοφία και της είπαν ό,τι ακριβώς είπαν και στον πατέρα της. Η Σοφία προσπάθησε με τον ηλεκτρικό και το ΜΕΤΡΟ να φτάσει το γρηγορότερο στο σπίτι της κυρίας Θάλειας.
Η Χαρά όμως και ο Ανδρέας πήραν με το αναπηρικό καροτσάκι την άρρωστη θεία μέχρι το ΜΕΤΡΟ . Κατέβηκαν στο Μοναστηράκι, από εκεί πήρανε τον ηλεκτρικό και φτάσανε στο νοσοκομείο της Κηφησιάς. Το ΚΑΤ.
- Καθυστερήσαμε πολύ. Ευτυχώς, η ένεση που έκανες στη θεία την ηρέμησε αρκετές ώρες.
- Ναι, δεν ταλαιπωρήθηκε πολύ. Από το μεσημέρι βασανίστηκε. Κόπηκε πολλές ώρες το ρεύμα. 5 το πρωί έχει πάει. Τι ταλαιπωρία!
Πες μου αλήθεια. Τι μπορεί να πάθει η θεία;
- Να της το βάλουν σε γύψο. Αλλά μπορεί να μπει και το άλλο. Αυτό είναι στην κρίση των γιατρών.
- Φοβήθηκα μην πάθει μόλυνση.
- Για να πάθει μόλυνση, πρέπει να υπάρχει ανοικτή πληγή να εισχωρήσουν τα μικρόβια και να προκαλέσουν τη ζημιά. Αυτό απλά είναι ένα βγάλσιμο ή ένα σπάσιμο. Μη σκέφτεσαι τα χειρότερα τέτοιες ώρες. Ξέρω τι κάνω.
- Θα γίνει καλά ε; Έχασα τη μανούλα μου και η θεία Θάλεια είναι σαν μανούλα για μένα.
- Θα γίνει καλά. Κάθισε να δούμε ποιο είναι το πρόβλημα πρώτα, αν και είναι εμφανές, διότι πρήστηκε. Εγώ λέω με βεβαιότητα σπάσιμο του οστού ή ράγισμα αυτού και θα το βάλει στο γύψο.
Η διάγνωση τελικά των γιατρών ήταν αυτή ακριβώς που προέβλεψε η Χαρά. Ο Ανδρέας διαπίστωσε ότι θα γίνει μια μέρα καλή γιατρός. Τελικά η θεία θα μείνει μέσα, και τα πόδια της θα μπουν στο γύψο. Μπήκε σε ένα δωμάτιο που υπήρχαν τρεις ασθενείς. Συγκεκριμένα, τρεις γυναίκες. Η μια είχε επιδέσμους στο κεφάλι και τα δύο της χέρια στο γύψο. Η άλλη είχε το αριστερό της πόδι στο γύψο, και η τρίτη το αριστερό της χέρι κι έκλαιγε γιατί ήταν αριστερόχειρας, και παρακαλούσε να έσπαγε το δεξί, γιατί ένιωθε άχρηστη. Τίποτα δεν μπορούσε να κάνει μ’ αυτό το χέρι, μόνο το σταυρό της. Η θεία Θάλεια τελικά έβαλε στο γύψο τα δυο της πόδια.
Όταν έμειναν μόνες της είπε:
- Θα πεθάνω κορίτσι μου;
- Όχι, ο γιατρός λέει ότι θα βγείτε γρήγορα.
- Παρηγοριά στον άρρωστο μέχρι να βγει η ψυχή του.
- Όχι, δεν μ’ αρέσουν τα ψέματα. Εγώ μιλάω ντόμπρα. Είδα τις εξετάσεις σας. Το ένα πόδι έχει σπάσιμο, το άλλο ράγισμα. Μόλις κολλήσουν τα κόκαλα θα αφαιρέσεις τους γύψους και θα είσαι καλά.

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
__________________

* Ερχόμαστε από μια σκοτεινή άβυσσο· καταλήγουμε σε μια σκοτεινή άβυσσο· το μεταξύ φωτεινό διάστημα το λέμε Ζωή. Καζαντζάκης.