Εμφάνιση ενός μόνο μηνύματος
  #14  
Παλιά 12-06-12, 13:12
Το avatar του χρήστη fantasy
fantasy Ο χρήστης fantasy δεν είναι συνδεδεμένος
Senior Member
 
Εγγραφή: 09-12-2011
Μηνύματα: 797
Προεπιλογή

- Θα σου πω ένα μυστικό. Όταν μου διηγήθηκες το όνειρο έκανα μια ευχή όσα είδες να τα πάθω εγώ για να περάσετε καλά με τον Ανδρέα.
- Σύμπτωση είναι. Δεν πιστεύω ότι έπιασε η ευχή σας. Το πεπρωμένο έτσι όρισε να γίνει για σας.. Περνάμε καλά με τον Ανδρέα, έχουμε χημεία και δεν στο κρύβω ότι….Χαμήλωσε το κεφάλι της και έγινε κατακόκκινη.
- Ότι; Εμένα ντρέπεσαι. Εμείς είμαστε φίλες. Κοίταξε με Χαρά. Ναι;
- Ναι. Είναι ο άνδρας που πάντα ζητούσα. Γλυκός, στοργικός, προστατευτικός. Είναι ο άνδρας των ονείρων μου.
- Τα ίδια μου είπε κι αυτός για σένα. Με την ευχή μου παιδιά μου. Να και κάτι ευχάριστο που άκουσα σήμερα.
- Μόνο που πρέπει να διαβάσω. Τα έχω ρίξει στον κόκορα και μετά θα έχω πρόβλημα.
- Και δεν χαίρεσαι καημένη να μείνεις με τον άνδρα π’ αγαπάς.
- Λέω να μην πάω να γράψω, γιατί δεν θα έχω μετά δικαιολογία να μείνω. Εκτός αν παρακολουθήσω κάποια μεταπτυχιακά προγράμματα.
- Θα μείνετε στην Πάτρα όταν παντρευτείτε ή στην Πάρο;
- Αυτά είναι νωρίς να τα συζητήσουμε ό,τι ορίσει η μοίρα θα κάνουμε. Αν και οι γονείς μου δεν θα θέλουν να φύγω σε άλλο τόπο για πάντα. Ας πάω να γράψω, αφού ο Θεός μου έκανε αυτό το δώρο. Θα φύγω στην Πάρο και θα δοκιμάσω την αγάπη του. Τι λες θεία θα με ακολουθήσει; Μπορώ να σε αποκαλώ έτσι, έχω το δικαίωμα;
- Φυσικά και το έχεις. Είμαι σίγουρη ότι θα σε ακολουθήσει. Το μεταπτυχιακό του έγινε, αλλά δεν πήγε τελικά να το παρακολουθήσει. Το θέμα το κατέχει καλά και δεν θέλει να μάθει περισσότερα γι’ αυτό. Έπρεπε να είχε φύγει στην Πάτρα αυθημερόν, αλλά έμεινε για σένα. Μου είπε το τρελόπαιδο χθες το βράδυ ότι βρήκε δουλειά στον Πειραιά για να έχει κάτι να ασχολείται. Παίζει κιθάρα 2 φορές την εβδομάδα σ’ ένα εστιατόριο στον Πειραιά. .
- Το ήξερα. Επήγαμε μάλιστα σ’ αυτό το εστιατόριο μαζί.
- Το ήξερες και δεν μου είπες τίποτα;
- Έπρεπε να κρατήσω το μυστικό του. Μόνο αυτό δεν σου είπα.
- Ο πατέρας του μου έβαλε τις φωνές, αλλά είναι μεγάλος και πρέπει να παίρνει μόνος του αποφάσεις. Είναι 31 ετών. Του μίλησα για σένα με τα καλύτερα λόγια και τον ηρέμησα. Ύστερα πήγα να ψήσω τα ψάρια, κι έγινε το κακό.
- Εγώ είμαι 27 ετών. Μην τα σκέφτεσαι αυτά. Πάει πια. Τέλειωσε. Άλλωστε, το ευχήθηκες. Δεν το ευχήθηκες; Τι παραπονιέσαι λοιπόν;
Εκείνος μπήκε στο χώρο και έφερε σπανακόπιτες γιατί δεν είχανε φάει τίποτα από το πρωί. Είχαν τελειώσει οι τυρόπιτες. Δεν είπανε τίποτα, απέμεινε να κοιτάζει ο ένας τον άλλο.
Όταν επέστρεψαν στο σπίτι βρήκαν τη Σοφία τη μητέρα της και τον πατέρα της να κοιμούνται βαθιά. Δεν τους αντιλήφθηκαν που μπήκαν. Ήταν όλοι παραδομένοι στην αγκαλιά του Μορφέα. Έμαθαν τελικά ότι το σπίτι τους δεν το επηρέασε η φωτιά. Έφτασε μέχρι τον τρίτο όροφο, το δικό τους ήταν στον έκτο. Όλα καλά λοιπόν. Μόλις ξυπνήσουν θα πάνε εκεί. Τώρα μένανε στο διαμέρισμα της κυρίας Θάλειας.
Εκείνη πήγε στο διαμέρισμά της να διαβάσει και εκείνος κρατούσε το βιβλίο και του τα απαντούσε. Είχε και στιγμές που έπαιζε την κιθάρα του και της έφτιαχνε τη ψυχολογία. Περνούσανε όλες τις ώρες μαζί και δόξα τω Θεώ τίποτα δεν πήγε στραβά στη μεταξύ τους σχέση μέχρι τώρα. Λέτε η ευχή της θείας να συντέλεσε σ’ αυτό; Ποιος ξέρει!
Μια μέρα είδε ότι οι σελίδες του βιβλίου της έλειπαν. Τσιμπήθηκε για να δει αν ήταν πραγματικότητα ή όνειρο. Τον ρώτησε σχετικά και δεν της απάντησε. Ήταν σκασμένη.
- Ηρέμησε. Εγώ τις πήρα. Σκέφτηκα ότι αν δεν τις έχεις δεν θα πας να γράψεις και θα μείνεις κοντά μου. Αν όμως γράψεις…Έκλαψε και δεν μπορούσε να συγκρατήσει τα δάκρυά του.
- Για συνέχισε, τι θα γίνει αν πάω να γράψω;
- Ε, δεν καταλαβαίνεις; Ή κάνεις ότι δεν καταλαβαίνεις;
- Ξέρεις δεν λειτουργώ τελευταία. Φταίει που δεν ήπια καθόλου καφέ.
- Σ’ αγαπώ.
- Κι εγώ σ’ αγαπώ, αλλά θα φύγω μόνο για μερικούς μήνες. Τον Οκτώβριο θα έρθω πάλι. Θα κάνω μεταπτυχιακά μπουμπούνα.
- Θα σε περιμένω λοιπόν. Δέκα τέσσερις μέρες γνωριζόμαστε κι όμως καταλάβαμε ότι δεν μπορούμε να ζήσουμε χωριστά. Είπαν και έπεσαν ο ένας στην αγκαλιά του άλλου. Συνέχεια φωνάζανε ο ένας στο άλλο Σ’ αγαπώ και φιλήθηκαν αρκετά.
- Μίλησα στους γονείς μου για σένα. Θέλουν να σε γνωρίσουν. Είπε η Χαρά σε μια στιγμή όταν απεγκλωβίστηκε από την αγκαλιά του.

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
__________________

* Ερχόμαστε από μια σκοτεινή άβυσσο· καταλήγουμε σε μια σκοτεινή άβυσσο· το μεταξύ φωτεινό διάστημα το λέμε Ζωή. Καζαντζάκης.