Οι καλλιτέχνες ή οι λογοτέχνες ζωγραφίζουν ή λογοτεχνούν ΟΧΙ απαραίτητα με αυτά που είδαν
αλλά
κυρίως με αυτά που φαντάζονται ή με αυτά που θέλουν να
συμβολίσουν.
Αν αφαιρέσουμε την φαντασία από ένα δημιουργό είναι σα να αφαιρούμε από ένα πέλαγος το νερό.
Αν μετά από μερικές χιλιάδες χρόνια, ο πολιτισμός μας έχει καταστραφεί, και έχουν καταφέρει να
επιζήσουν μόνο μερικοί ανθρώπων και συμπτωματικά δεν έχουν καταστραφεί οι παρακάτω πίνακες
ζωγραφικής του Πικάσο και Νταλί τους οποίους αυτοί οι άνθρωποι μπορούν να δουν.
Θα σας φαινόταν λογικό αυτοί οι άνθρωποι να πίστευαν ότι πριν πολλούς αιώνες ζούσαν σε αυτόν τον
πλανήτη άνθρωποι με τρία μάτια και πέντε μύτες, μεγάλοι σαν καράβια που κουβαλούσαν και πανιά
για ένα είδος οικολογικής κινητήριας δύναμης;
Θα σας φαινόταν λογικό να νομίζουν ότι υπήρχαν δερμάτινα ρολόγια που δίπλωναν ας πούμε;
Όπως λοιπόν σήμερα οι καλλιτέχνες δημιουργούν με την φαντασία τους έτσι και πριν χιλιάδες χρόνια
πάλι οι τότε καλλιτέχνες και δημιουργοί κατασκεύαζαν
όχι απαραίτητα αυτά που είδαν αλλά αυτά
που φαντάστηκαν.
Δεν ξέρω αν έγινα σαφής.
Επομένως, ο φίλος που παίρνει τις φανταστικές διηγήσεις των Αργοναυτικών και τις μετατρέπει
αυθαίρετα σε ένα είδος προϊστορικού ρεπορτάζ για να θεμελιώσει την ύπαρξη στο παρελθόν υπερφυσικού
μεγέθους όντων, το κάνει αυτό, είτε επειδή είναι αφελής είτε επειδή νομίζει ότι απευθύνεται σε αφελείς.
