Εμφάνιση ενός μόνο μηνύματος
  #43  
Παλιά 16-11-05, 11:22
Angelos Ο χρήστης Angelos δεν είναι συνδεδεμένος
Junior Member
 
Εγγραφή: 09-11-2005
Περιοχή: Heraklion
Μηνύματα: 17
Προεπιλογή

Ειπε ο maveric_1

Παράθεση:
Μιλάμε για απεραντοσύνη του Σύμπαντος.
Χρησιμοποιώντας τη λέξη "απεραντοσύνη" εισάγουμε στο αντικείμενο "Σύμπαν" χωρικές διαστάσεις...πόσες? τρεις ή τέσσερις ,ανάλογα με την εξοικοίωση του καθενός μας με την έννοια "χωρόχρονος". Εν πάσει περιπτώσει, χώρος άφθονος...απέραντος...

ερώτημα...
είναι ΕΚΕΙ ο χώρος και απλά περιμένει να τον διαβώ? αν μ' άλλα λόγια ορίσω την έννοια "χώρος" εκτός των ορίων δράσης μου , σημαίνει ότι ο χώρος καθίσταται αυθύπαρκτος? ή μήπως δημιουργείται όσο επεκτείνομαι/κινούμαι?
Αν επιχειρήσω μια διανοητική ακροβασία και δεχτώ το δεύτερο, καταλήγω στο συμπέρασμα ότι το Σύμπαν, όπως το αντιλαμβάνομαι, δεν είναι τίποτε άλλο απο μια προβολή του "δυνητικά διαθέσιμου". Ένας χάρτης. Αδιάστατος, εκτός αν "βουτήξω" μέσα του όπως η Αλίκη στον καθρέφτη. Μια αναπαράσταση του τρόπου με τον οποίο η ανθρώπινη συνείδηση στο συγκεκριμένο εξελικτικό της στάδιο αντιλαμβάνεται το μεγα-περιβάλλον της.
Αν βαδίσω στο μονοπάτι που μου άνοιξε ο προηγούμενος συλλογισμός/υπόθεση εργασίας, θα αναγκαστώ να αποκλείσω την ύπαρξη συνειδήσεων διαφορετικών απο την ανθρώπινη για τον απλούστατο λόγο ότι το παρατηρούμενο είναι προιόν των δικών μου εγκεφαλικών διεργασιών.
Απο οτι καταλαβαίνω αναφέρεσαι στην κτακρεουργημένη κβαντομηχανική αρχή που διατείνεται οτι η παρατήρηση ανάγει την δυνατότητα σε βεβαιότητα κατα τη στιγμή της μέτρησης ενός φυσικού μεγέθους. Η οποία έχει παρερμηνευτεί σαν "Η πραγματικότητα υπάρχει μονο και μονο επειδή της κάνω τη χάρη να την παρατηρήσω". Δεν θα αναλύσω που εγκειται το "κατακρεουργημένη" διοτι ξεφεύγει απο το topic.

Θα αναφέρω όμως οτι ολοκληρη επιστημονική μεθοδολογία βασίζεται στην αρχή οτι υπάρχει μια αντικειμενική πραγματικότητα η οποία είναι έξω απο το κεφάλι μου και που υπήρχε πριν εμφανιστεί στον κόσμο το κεφάλι μου και που θα συνεχίσει να υπάρχει ακόμα και όταν το κεφάλι μου γινει φαγητό για τα σκουλικια (λυπάμαι για την φρικιαστική νοητική εικόνα).

Αν ομως δεχτείς οτι ζεις σε ένα matrix., οτι όλες σου οι εμπειρείες για το σύμπαν γύρω σου δεν είναι παρα μια virtual reality μιας κακεντρεχούς υπέρτατης "μηχανής" ή μιας δικής σου παράνοιας (δες και το διλημα που έχει ο πρωταγωνιστής του solaris) τότε προφανώς οτι λέμε εδώ η έξω η οπουδήποτε , ουδεμια σχεση έχει με την πραγματικότητα.

Διαλεξε και πάρε, αποδειξη δεν υπάρχει.

Αγγελος.
Απάντηση με παράθεση