Εμφάνιση ενός μόνο μηνύματος
  #11  
Παλιά 12-06-12, 12:00
Το avatar του χρήστη fantasy
fantasy Ο χρήστης fantasy δεν είναι συνδεδεμένος
Senior Member
 
Εγγραφή: 09-12-2011
Μηνύματα: 797
Προεπιλογή

- Η θεία μου έκαψε το παστίτσιο που έβαλε στο φούρνο. Ήθελε να τηγανίσει ψάρια και έπιασε το λάδι από το ντουλάπι. Το λάδι έπεσε από τα χέρια της και χύθηκε ολόκληρο το περιεχόμενο στο πάτωμα γιατί ήταν μισάνοιχτο. Δεν έσπασε το μπουκάλι, διότι ήταν πλαστικό. Εκείνη γλίστρησε και έσπασε τα πόδια της. Με το πόμολο του ντουλαπιού χτύπησε το μάτι της. Ευτυχώς, δεν το έβγαλε. Πονάει όμως. Τώρα δεν μπορεί να κουνηθεί και είναι καθισμένη στο πάτωμα. Σύρθηκε για να βρει το τηλέφωνο να με ειδοποιήσει. Κόπηκε το ρεύμα και περίμενε πολλές ώρες να επανέρθει για να μου τηλεφωνήσει. Πέρασαν επτά ώρες για να επανέρθει. Σαν γιατρός που είσαι θέλω να την εξετάσεις. Φώναζε! Βγήκε το όνειρο της Χαράς και όσα έπαθες παλικάρι μου στο όνειρό της τα έπαθα εγώ. Μα για ποιο όνειρο μιλούσε;
Σταμάτησαν τη συζήτηση στη μέση, γιατί το βαγόνι του ΜΕΤΡΟ ήρθε εκείνη τη στιγμή ακριβώς που μιλούσαν. Σταμάτησε και ανέβηκαν.
- Πώ πω τι σκοτάδια είναι αυτά! Είπε εκείνη.
- Δεν έχεις ξαναπάρει το ΜΕΤΡΟ;
- Ντροπή μου έ; Επτά χρόνια ζω στην Αθήνα και δεν έτυχε να πάρω ΜΕΤΡΟ. Μόνο με τον ηλεκτρικό κυκλοφορούσα.
- Το ΜΕΤΡΟ κυκλοφορεί κάτω από τη γη. Γι’ αυτό βλέπεις τόσο σκοτάδι.
- Ναι, αλλά πρόσεξα ότι και η ταχύτητά του είναι μεγάλη. Είναι πιο γρήγορο από τον ηλεκτρικό.
- Ναι, δεν συγκρίνονται σε ταχύτητα. Ο Πειραιάς όπως ξέρεις δεν έχει ΜΕΤΡΟ.
- Αν είχε θα το προτιμούσες;
- Εξυπακούεται. Στην περίπτωσή μας που πρέπει να είμαστε στο σπίτι το γρηγορότερο θα το έκανα.
Όταν φτάσανε πια στην πλατεία Συντάγματος περπατήσανε λίγο κι εκείνος επανέλαβε την ερώτηση που προηγουμένως έμεινε αναπάντητη.
- Τι όνειρο είδες προχθές που αναστάτωσε τη θεία μου;
- Ω Θεέ μου, είναι τρομερό. Αυτά ονειρεύτηκα ότι τα έπαθες εσύ. Της είχα διηγηθεί το όνειρο που είχα δει.
Εκείνη έκανε μια παύση. Κατάπιε το σάλιο της, πήρε μια ανάσα και του διηγήθηκε το όνειρο που είδε με δυο λόγια, βγάζοντας έξω πολλές λεπτομέρειες που δεν χρειάζεται να τις γνωρίζει. Του είπε την ουσία του ονείρου.
- Άλλα στοιχεία του βγήκαν προφητικά και άλλα αντίθετα λοιπόν.! Τώρα κατάλαβα πως έμαθες ότι παίζω κιθάρα, τώρα κατάλαβα γιατί δεν ήθελες να με γνωρίσεις αρχικά. Όλα έχουν την εξήγησή τους.
- Δεν τα ξέρεις όλα. Από το φόβο μου μη βγει το όνειρο αληθινό δεν άφησα το τριαντάφυλλο στο βιβλίο, όπως πραγματικά ήθελα, αλλά το έβαλα στο γραφείο.
- Δεν καταλαβαίνω τι μου λες!.
- Εγωίσταρε! Του είπε και γέλασαν κι οι δύο.
Χωρίς να το καταλάβουν έφτασαν στο σπίτι. Εκείνη έτρεξε να φέρει τα ιατρικά εργαλεία της από το σπίτι, που τα είχε σε περίπτωση ανάγκης γιατί σ’ αυτή την πολυκατοικία δεν υπήρχε άλλος γιατρός. Εκείνος όταν μπήκε στο σπίτι σήκωσε τη θεία του και την ξάπλωσε στο κρεβάτι. Την είδε να κλαίει.
- Πώς είναι; Είπε η Χαρά μόλις μπήκε στο χώρο αναστατωμένη και λαχανιασμένη. Είχε κατέβει τη σκάλα με τα πόδια, γιατί φοβήθηκε από το όνειρό της μη μείνει κλειδωμένη μέσα στο ασανσέρ. Αυτό της έλειπε αυτή τη στιγμή!
- Κλαίει. Δεν μπορώ να την ηρεμήσω. Κάνε κάτι! Πονάει!
- Θα την εξετάσω εγώ και θα πάψει να κλαίει. Κλαίνε οι δειλές, η θεία είναι θαρραλέα έτσι θεία;
- Όχι δεν είμαι, κάνεις λάθος. Πονάω. Ώρες είμαι καθηλωμένη στο πάτωμα. Έχουν σπάσει τα νεύρα μου. Γιατί αργήσατε;
- Ήρθαμε όσο πιο γρήγορα μπορούσαμε. Ήμασταν μακριά.
Η Χαρά έκανε όσα μπορούσε. Στο τέλος ο Ανδρέας είδε στο βλέμμα της την ανησυχία και το φόβο. Έμεινε αρκετή ώρα αμίλητη.
- Πώς είναι η θεία κορίτσι μου, ανησυχώ. Είπε κλαμένος εκείνος.
- Άσχημα τα πράγματα. Είναι σπάσιμο. Βλέπεις, δεν μπορεί να το κουνήσει. Πονάει όταν την αγγίζω στο σημείο αυτό.
- Τι θα κάνουμε;
- Το απλούστερο και το πολυπλοκότερο συνάμα. Να τη μεταφέρουμε στο νοσοκομείο. Θα κάνει τις απαραίτητες εξετάσεις και θα νοσηλευτεί εκεί. Βλέπεις είναι πρησμένο. Σου λέω εγγυημένα ότι το έχει σπάσει. Όμως και το άλλο της πόδι δεν αντιδρά. Πολύ φοβάμαι ότι πρόκειται για ένα ράγισμα. Δεν είναι στην κατάσταση που είναι το άλλο.
- Πλάκα κάνεις! Το αυτοκίνητό μου το άφησα στο εστιατόριο.
- Έχω το δικό μου. Ηρέμησε. Θέλω όμως να οδηγήσεις εσύ. Είμαι ταραγμένη.
- Εγώ τι να πω που είμαι περισσότερο από σένα. Θεία μου είναι!
- Καλά, θα οδηγήσω εγώ.
- Ποιο είναι το διανυχτερεύον νοσοκομείο; Εσύ που είσαι γιατρός θα ξέρεις.
- Στην περίπτωσή της είναι ειδικό το ΚΑΤ που βρίσκεται στην Κηφησιά. Είναι όμως λίγο μακριά. Με τον ηλεκτρικό από το Μοναστηράκι θα ήμασταν αμέσως εκεί. Δηλαδή θα πάρουμε το ΜΕΤΡΟ μέχρι το Μοναστηράκι και από το Μοναστηράκι θα πάρουμε τον ηλεκτρικό για Κηφησιά.
- Καλά δεν πεθαίνει σε καμιά περίπτωση. Θα έλεγα να καλέσουμε το ασθενοφόρο να έρθει να την πάρει .

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
__________________

* Ερχόμαστε από μια σκοτεινή άβυσσο· καταλήγουμε σε μια σκοτεινή άβυσσο· το μεταξύ φωτεινό διάστημα το λέμε Ζωή. Καζαντζάκης.