Εν τω μεταξύ πρέπει να θίξω ότι οι σωρηδόν σταυρώσεις δεν συνέβησαν ποτέ. Υπάρχουν τεκμήρια ότι όντως χρησιμοποιούταν σαν μέτρο τρομοκράτησης των μη Ρωμαίων πολιτών, αλλά τόσο εκτενείς ποινές δεν γινόντουσαν πουθενά. Ο λόγος είναι απλός, ο κατάδικος προκαλούσε την συμπάθεια έως και την αγανάκτηση του κοινού, ακόμα και μεταξύ των Ρωμαίων πολιτών. Ειδικά αν πρόκειται για ντόπιο επαναστάτη, κάτι που έκανε κακό στις δημόσιες σχέσεις των Ρωμαίων, που φαίνεται πως τις κατείχαν καλά, εκτός των άλλων μέσων για βίαιη καταστολή.
Η ιστορία της σταύρωσης είναι κάποιο σατανικό κυριολεκτικά εύρημα που πρόσθεσαν οι άγνωστοι συγγραφείς των ευαγγελίων, κάτι που κατέληξε να κάνει πρόθυμο θύμα τον πιστό προκειμένου να μιμηθεί τον ιδρυτή της πίστης. Και να καθιερώσει (κυριολεκτικά) ένα απεχθές όργανο βασανισμού σαν σύμβολο πίστης.
|