Εμφάνιση ενός μόνο μηνύματος
  #396  
Παλιά 20-02-08, 02:41
Το avatar του χρήστη leo morpheus
leo morpheus Ο χρήστης leo morpheus δεν είναι συνδεδεμένος
Senior Member
 
Εγγραφή: 08-03-2006
Περιοχή: Πειραιάς
Μηνύματα: 726
Προεπιλογή

Εφτα Νανοι στο s/s Cyrenia-Νικος Καββαδιας



Εφτά. Σε παίρνει αριστερά, μη το ζορίζεις.
Μάτσο χωράνε σε μια κούφιαν απαλάμη.
Θυμίζεις κάμαρες κλειστές, στεριά μυρίζεις.
Ο πιο μικρός αχολογάει μ' ένα καλάμι.

Γυαλίζει ο Σημ της μηχανής τα δυο ποδάρια.
Ο Ρεκ λαδώνει στην ανάγκη το τιμόνι.
Μ' ένα φτερό ξορκίζει ο Γκόμπι τη μαλάρια
κι ο στραβοκάνης ο Χαράμ πίτες ζυμώνει.

Απ' το ποδόσταμο πηδάν ως τη γαλέτα.
-Μπορώ ποτέ να σου χαλάσω το χατίρι;
Κόρη ξανθή και γαλανή που όλο εμελέτα
ποιος ρήγα γιος θε να την πιει σ' ένα ποτήρι.

Ραμάν αλλήθωρε, τρελέ, που λύνεις μάγια,
κατάφερε το σταυρωτό του Νότου αστέρι
σωρός να πέσει, να σκορπίσει στα σπιράγια
και πες του κάτω από 'να δέντρο να με φέρει.

Ο Τοτ, του λείπει το 'να χέρι μα όλο γνέθει,
τούτο τ' απίθανο σινάφι να βρακώσει.
Εσθήρ, ποια βιβλική σκορπάς περνώντας μέθη;
Ρουθ, δε μιλάς; Γιατί τρεκλίζουμε οι διακόσιοι;

Κουφός ο Σάλαχ, το κατάστρωμα σαρώνει.
-Μ' ένα ξυστρί καθάρισέ με απ' τη μοράβια.
Μα είν' ένα κάτι πιο βαθύ που με λερώνει.
-Γιε μου, που πας; -Μάνα, θα πάω στα καράβια.

Κι έτσι μαζί με τους εφτά κατηφοράμε.
Με τη βροχή, με το καιρό που μας ορίζει.
Τα μάτια σου ζούνε μια θάλασσας, θυμάμαι...
Ο πιο στερνός μ' έναν αυλό με νανουρίζει.

Τελειο...
__________________
" WHAT RISES MUST FALL , WHAT HAS FALLEN MAY RISE AGAIN..."
Απάντηση με παράθεση