Παράθεση:
Ας δεχτούμε υποθετικά πως ο Θεός και οι Άγιοι επεμβαίνουν θαυματουργικά και θεραπεύουν αρρώστους. Επομένως τους δίνουν επιπλέον χρόνια ζωής. Από αυτήν την παραδοχή το συμπέρασμα είναι πως οι πλέον θρήσκες χώρες θα έχουν μεγαλύτερη μακροζωία από τις ολιγότερο θρήσκες, καθώς και πως σε κάθε χώρα οι πλέον θρήσκοι θα έχουν μεγαλύτερη μακροζωία από τους αθέους, καθώς και πως την εποχή της μετάβασης από την αρχαία θρησκεία στον Χριστιανισμό θα είχαμε αύξηση της μακροζωίας που θα ήταν ανιχνεύσιμη ανθρωπολογικά.
Η πραγματικότητα λοιπόν απορρίπτει την ιδέα πως η Χριστιανική πίστη είναι ικανή να θεραπεύσει αρρώστους, αφού τα συμπεράσματα της υπόθεσης μας οδηγούν σε κάτι που αντιβαίνει με την παρατήρηση.
|
Epoptes, να επισημάνω ακόμη μία φορά ότι έχεις ελλατωματική σκέψη;;; Άλλο θεραπεύουμε αρρώστους και άλλο σταματούμε τον θάνατο και συνεπώς τη γήρανση. Ποιος σου είπε ότι με το να θεραπευθεί κάποιος παίρνει "πόντους ζωής"; Ο οποιοσδήποτε άνθρωπος είναι να πεθάνει κάποτε. Αν έρθει μία ασθένεια θα πεθάνει νωρίτερα. Αν θεραπευθεί από αυτήν την ασθένεια δεν θα ζήσει παραπάνω από όσο ήταν στο dna να ζήσει.
Παράθεση:
Επιπλέον, πολλοί λένε πως ο τάδε είχε ασθένεια και αφού προσευχήθηκε έγινε καλά. Όμως αυτό εξηγείται απλούστατα από τον Νόμο των Μεγάλων Αριθμών, που μας λέει πως οποιαδήποτε ενδεχόμενο όσο και απίθανο και αν είναι θα παρουσιαστεί ορισμένες φορές σε έναν αρκούντως μεγάλο πληθυσμό.
|
Συμφωνώ. Μία θεράπευση μιας ασθένειας δεν είναι πάντοτε θαύμα. Υπάρχει και ο νόμος των πιθανοτήτων.