[Arrakis]

Το μόνο που θα ήθελα να σχολιάσω είναι ότι η τραγικότητα των "κακών" είναι στοιχείο εξανθρωπισμού που αναπτύσσετε μονάχα στην πορεία των βιβλίων/ταινιών. Στην αρχή, σχεδόν πάντα οι "κακοί" εκπροσωπούν το οριακό με ένα απόλυτα φυσικό και αδικαιολόγητο τρόπο. Βλέπε για παράδειγμα ο Joker του Nolan που πολύ σωστά ο σεναριογράφος καταθέτει μια σειρά από εναλλακτικά origin stories υπονοώντας πως δεν έχει σημασία το παρελθόν του "κακού", δεν θέλουμε να έχει παρελθόν ο "κακός" παρά να αποτελεί την ενσάρκωση των εμποδίων που ο ήρωας (ο οποίος οφείλει να είναι τραγικός και ως εκ τούτου να εξελίσσετε δια μέσου της πλοκής) πρέπει να ανταπεξέλθει. Ένα άλλο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο Hannibal του Thomas Harris που το origin story του όχι μόνο απογοήτευσε τους fan αλλά και ανθρωποποίησε τον πρωταγωνιστή απομακρύνοντας τον από το μεταφυσικό πεδίο όπου ανήκει!