Εμφάνιση ενός μόνο μηνύματος
  #83  
Παλιά 25-01-06, 21:56
Παθοκτόνος Ο χρήστης Παθοκτόνος δεν είναι συνδεδεμένος
Senior Member
 
Εγγραφή: 14-11-2005
Περιοχή: Θεσσαλονίκη
Μηνύματα: 452
Lightbulb

Μερικές εξωχριστιανικές μαρτυρίες για τον Ιησού:

- στο έργο του Ιώσηπου (36-98 μ.Χ.) Ιουδαϊκή αρχαιολογία, βιβλίο 20, 200:

«Σαν τέτοιος που ήταν ο [αρχιερέας] Άνανος, πίστεψε, ότι τώρα που ο μεν Φήστος πέθανε, ο δε Αλβίνος βρισκόταν ακόμη στο δρόμο [για την Παλαιστίνη], βρήκε την κατάλληλη ευκαιρία. Συγκαλεί λοιπόν συνέδριο κριτών και στήνει μπροστά τους τον αδερφό του Ιησού του λεγομένου Χριστού, Ιάκωβος το όνομά του, και μερικούς άλλους˙ και με την κατηγορία ότι παρανόμησαν τούς παρέδωσε να λιθοβοληθούν.»



- Στο έργο του Τάκιτου (? -115/7 μ.Χ.) Χρονικά (Annales), 15, 44

«...[ο Νέρων] διοχετεύει ύπουλα την ιδέα, ότι αίτιοι [για τον εμπρησμό της Ρώμης] είναι αυτοί που ήταν μισητοί για τα αισχρά τους έργα και ο λαός τούς αποκαλούσε Χριστιανούς˙ και τους βασανίζει με σκληρότερα βασανιστήρια. Ο εισηγητής αυτής της ονομασίας Χριστός καταδικάστηκε σε θάνατο από τον προυκαράτορα Πόντιο Πιλάτο επί της βασιλείας του Τιβέριου...για την ώρα η ολέθρια αυτή δεισιδαιμονία στριμώχτηκε....θανατώθηκαν όχι πλέον με την κατηγορία του εμπρησμού, αλλά για το μίσος προς το ανθρώπινο γένος. Και όταν θανατώνονταν, επινοήθηκαν αστείοι τρόποι...»


-Η αναφορά του Πλίνιου του Νεώτερου, σε επιστολή προς τον αυτοκράτορα Τραϊανό, το 111 μ.Χ.:

«...5 ...τους έβαζα να επικαλεστούν τους θεούς...και επιπλέον να βρίσουν το Χριστό˙ έπειτα έκρινα ότι πρέπει να τους αφήσω.... 6 κι όλοι αυτοί προσκύνησαν και την εικόνα σου και τα είδωλα των θεών και έβρισαν το Χριστό.7 βεβαίωναν [οι Χριστιανοί] ότι το μεγαλύτερο παράπτωμα ή η μεγαλύτερη πλάνη τους ήταν, ότι συνήθιζαν μια ορισμένη μέρα πριν από την ανατολή του ήλιου να συναθροίζονται, να υμνούν εναλλάξ το Χριστό ως Θεό, και να ορκίζονται ότι δε θα φονεύσουν....8 ...δε διαπίστωσα τίποτε άλλο παρά μια τιποτένια και υπερβολική δεισιδαιμονία.»



- Η αναφορά του Λουκιανού στο Περί της Πελεγρίνου τελευτής, 11 και 15:

«...κι εκείνοι [οι Χριστιανοί] τον σέβονταν σα θεό τους και τον είχαν νομοθέτη και αρχηγό, μετά από εκείνον φυσικά που ακόμη τον λατρεύουν, τον άνθρωπο που σταυρώθηκε στην Παλαιστίνη (τὸν ἄνθρωπον τὸν ἐν τῇ Παλαιστίνῃ ἀνασκολοπισθέντα), επειδή εισήγαγε στη ζωή αυτή την καινή τελετή....προσκυνούν δε το σταυρωμένο εκείνο σοφιστή και ζουν σύμφωνα με τους νόμους εκείνου (αρχαίο κείμ.: τὸν δὲ ἀνεσκολοπισμένον ἐκεῖνον σοφιστήν)».
Πηγη:www.geocities.com/antipaganismos


Πρέπει να πούμε ότι αυτό που μας λέτε αγαπητέ Σκαθαροζούμη ότι δήθεν οι μαρτυρίες απέχουν πάρα πολύ από την εποχή του Ιησού δεν μπορεί να εκληφθεί σοβαρά.Ας θυμηθούμε πως για τον θρυλικό Μ.Αλέξανδρο,οι(κύριες) πηγές για την ζωή του είναι αυτές του Αρριανού("Αλεξάνδρου ανάβασις"),του Πλουτάρχου("Περί τύχης ή αρετής του Αλεξάνδρου"και "βίοι παράλληλοι:Αλέξανδρος-Καίσαρας")και πιο ασήμαντη αυτή του Δίωνος,Η πρώτη εγράφη 300 χρόνια μετά τον θάνατό του(αυτή του Αρριανού).Οι άλλες που ήσαν κοντά στην ζωή του δεν σώθηκαν...

Τώρα,υπάρχουν και άλλες πολλές μαρτυρίες(ψάξτε στην βιβλιογραφία που σας παρέθεσα).Υπάρχει και ιδιόχειρη επιστολή του Ιησού απ'ό,τι γνωρίζω(την οποία είχε παραθέσει ο ελλόγιμος κ.Σακκέτος σε κάποιο άρθρο του).

Κλείνοντας,πρέπει να πω αγαπητέ Σκαθαροζούμη πως διερωτώμαι πώς είναι δυνατόν να έχετε ερευνήσει σοβαρά το θέμα και να μην γνωρίζετε όσα έχουν ειπωθεί για το ζήτημα...Μήπως πηγές σας είναι οι(αυτοαποκαλούμενοι) ερευνητές που είναι αναξιοπιστοι και προκατειλημμένοι και ατιμάζουν τον κλάδο αυτόν,αλλά και τον ελληνισμό ολόκληρο;Λυπάμαι αν σας στενοχωρώ και σας κάνω να θυμώνετε,αλλά πρέπει να (ξανα)λάμψει η αλήθεια.Την ιστορικότητα του Ιησού δεν έχουν τολμήσει να αμφισβητήσουν ούτε οι συγγραφείς του Ταλμούδ(!!!)...
Με ειλικρινή αγάπη,
ο φίλος σας Παθοκτόνος.
__________________
"Βουβές ψυχές,θλιμμένες!Και τ'απόβραδο/
Προσμένουν το Χριστό μας από πέρα.....

.....Κ'εκείνος έρχεται...../
με τ'άγιο φως αχνόφεγγο στεφάνι του/
.....με τα θεικά,χαμηλωμένα μάτια....../

του κάμπου τα στρουθιά και τα πετούμενα......
άμα τον δούνε χαμηλώνουν πρόσχαρα......

Και σκύβει στις ψυχές που τον προσμένουν/
Σιγά...
πονετικά"

Από: "Εσπερινός" του Λάμπρου Πορφύρα(1894-1932), "Πας ο επί γης και υπό γην χρυσός αρετής ουκ αντάξιος"-Πλάτων
Απάντηση με παράθεση