Παράθεση:
|
Οτι απο τη στιγμη που θα μπουν σ'αυτο το "αλλο" μερος,ξερουν οτι αυτο θα ειναι και το τελος της γηινης τους υποστασης.
|
Έτσι είναι, και η αρχή είναι δύσκολη, από τη μια νιώθεις μια τεράστια συγκίνηση και από την άλλη ένα δισταγμό, είναι ό,τι σε κρατά πίσω, ..οικογένεια, παρέες, τρόπος ζωής γενικότερα, αλλά και η συνήθεια που ασκεί μια τρομακτική δύναμη.. όταν όμως βρεθείς σε ένα σκοτεινό μέρος να κοιτάς τα αστέρια συνειδητοποιείς ότι τίποτα σχεδόν [εκτός των συναισθημάτων] από όσα θεωρείς σημαντικά δεν είναι αληθινό κι αιώνιο.. επίσης θέλει κουράγιο, αλλά για να γίνει κι αυτό πρέπει να απαγκιστρωθείς από τα πάθη και τη μαυρίλα που σε περιβάλλει από την μακρά παραμονή σου στο σκοτάδι.. αν υπάρχουν έγνοιες ή τύψεις, τα πράγματα είναι δύσκολα, τότε πρέπει να διανύσεις περίοδο προσαρμογής και κάθαρσης.
Κι αυτό φοβίζει.. επίσης μάθαμε να ζούμε κι εύκολα.. τέλος, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα οι γύρω μας να μην μπορούν να μας καταλάβουν και να στέκονται τροχοπέδη στην εξέλιξή μας.. κί όσο πιο κοντινός ο βαθμός συγγένειας, τόσο πιο μεγάλη η πίεση κι ο συναισθηματισμός που μπορεί να σε κρατήσουν πίσω.. και κοιμάσαι πάλι βαθιά, βυθίζεσαι στην σπηλιά σου, βλέποντας που και που θολά όνειρα με τον κόσμο που θα μπορούσες να αποκτήσεις αλλά δεν τόλμησες.. ξυπνάς με δάκρυα και μια καρδιά να τρέμει και μ'ένα μυαλό αδύναμο από την έλλειψη άσκησης.
Παράθεση:
|
Γι'αυτο η μονη λυση για να αποκτησουν ενα συναισθημα συντροφικοτητας ειναι να παρασυρουν στο δικο τους κελι και αλλα ατομα.
|
Η επιτομή της ανασφάλειας. Η φυλακη της εποχής μας.. διότι υπάρχουν φυλακές χειρότερες από αυτές με τα σίδερα και τους φύλακες, αυτές της ψυχής.. προσαρμοζόμαστε και δίνουμε, σαν πλανήτες που κινούνται γύρω από ένα ήλιο, κι όχι σαν ήλιοι υπερήφανοι, σταθεροι, αυτόφωτοι και πασιφαείς.
Παράθεση:
|
αν καποιος νιωθει ικανοποιημενος με τη "δικη" του αληθεια,δεν εχει κανεις μας δικαιωμα να τον ξυπνησει(αν και εγω εχω εκφρασει τη διαφωνια μου γιατι θεωρω οτι η βλακεια ειναι επικινδυνη πολλες φορες),
|
Το έχω προσπαθήσει και δεν είχε αποτέλεσμα ή μάλλον ήταν αρνητικό.. ναι, ίσως δεν έχουμε αυτό το δικαίωμα τελικά, εκτός κι αν το ζητήσουν.. Πολλοί είναι ικανοποιημένοι απλά να ζουν και να περνάνε καλά, να διασκεδάζουν, να ναι "μέσα στα πράγματα", να αγοράζουν τα καινούρια trendy CD και αυτό να επαναλαμβάνεται αέναα χωρίς να κουράζονται, τους δίνει ασφάλεια και σταθερότητα όπως το αντιλαμβάνονται.. ναι, το κελί είναι η Κίρκη, αλλά μόνο ο Οδυσσεύς αντιλαμβάνεται τα δεσμά του κι επαναστατεί.. οι υπόλοιποι γίνονται χοίροι-"εραστές" του.
Παράθεση:
|
οποιος εχει αποφασισει συνειδητα οτι θελει να ξεκινησει το ταξιδι σ'αυτο το σκοτεινο δασος,ολοι εμεις θα ειμαστε διπλα του
|
Ναι, διότι το ταξίδι είναι ατομικό αλλά ταυτόχρονα και συλλογικό.. ατομικό διότι μαθαίνεις τον εαυτό σου, συλλογικό διότι συνειδητοποιείς ότι οι υπόλοιποι είναι αδέλφια σου, ίδιοι με σένα.. άρα δεν υπάρχει εγωισμός, φθόνος, ανταγωνισμός. ..θα το συνέκρινα με μια πορεία στο βουνό.. στο βουνό νιώθεις την απόλυτη μοναξιά και την απόλυτη συντροφικοτητα. Μοναξιά διότι απομακρύνεσαι από τα εγκόσμια και παλεύεις με τις αντοχές σου, και συντροφικότητα διότι οι συνοδοιπόροι μπορουν να σε εμψυχώσουν, να σε βοηθήσουν να ανέβεις ψηλότερα, αλλά και να σε σώσουν αν χρειαστεί.