Γρήγορα που σκοτεινιάζει,
φθινοπώριασε,
δεν ανετέχω τους ανθρώπους άλλο,
χώρια εσέ,
που μιλάς κι η νύχτα κλαίει
σαν το σκύλο σου
προδωμένος απομένει-ποιός;
ο φίλος σου...
Ασ' τον άνεμο να λέει
άστον να φυσά,
κάποιος θα' ναι ο Αγαμέμνων, κάποια η φόνισσα
κάποτε κι εσύ θα φτάσεις-ποιός; ο νικητής
αλλά βασιλιάς μιας χώρας ακατοίκητης
|