Πριν απαντησω στον Παθοκτονο και απο τη στιγμη που βρισκομαστε στην καταλληλη κατηγορια, παραθετω ενα e-mail με συγκροτημενη σκεψη και ενδιαφερουσες πληροφοριες πανω στο θεμα που συζητουμε. Διαβαστε το προσεκτικα:
ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΤΗΤΑ, ΜΟΥΜΙΟΛΑΤΡΕΙΑ
ΚΑΙ Ο ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΣ ΚΑΠΕΤΑΝ ΑΝΥΠΟΜΟΝΟΣ ΤΗΣ ΜΟΝΗΣ ΑΓΑΘΩΝΟΣ
--Ένας αδαής λαός είναι γενικά ένας θρησκευόμενος λαός
και ένας θρησκευάμενος λαός είναι σχεδόν πάντα
ένας ανήθικος λαός--
Τζών Ρέμσμπουργκ
Οι λαοί που ακολουθούν μία διδασκαλία, ένα δόγμα, μία ιδεολογία ή έναν
αυτοδιορισμένο -εκπρόσωπο του Θεού- θεωρούν πως είναι θρησκευόμενοι. Την στιγμή
όμως που ακολουθούν οτιδήποτε άκριτα, αυτό τους φέρνει σε αντίθεση με αυτό που
είναι μια αληθινή θρησκεία.
Όταν δεν μπορούν να σκευθούν μόνοι τους θεωρούν πως αυτό αποτελεί απόδειξη
μεγάλης θρησκευτικής ευλάβειας, ενώ στην πραγματικότητα είναι αποκομμένοι από
κάθε δημιουργικότητα, ιδιότητα πού ισχυρίζονται πως έχει ο θεός που πιστεύουν,
γι αυτό και τον αποκαλούν δημιουργό.
Κανένα άτομο που ακολουθεί τυφλά την θρησκευτική διδασκαλία ενός ιερατείου που
επιβάλλει μία ζωή χωρίς δημιουργικότητα δεν βρίσκεται κοντά στον θεό, αλλά είναι
αποκομμένο από την δημιουργική δύναμη της ζωής που είναι η πραγματική έννοια
της ζωής δηλαδή του Θεού, κι έτσι στην πραγματικότητα το κάνει μη θρησκευόμενο.
Αυτοί πού ισχυρίζονται πως είναι θρησκευόμενοι, συνήθως το κάνουν με μεγάλο
καμάρι και αισθάνονται πως είναι “καλοί”. Πιστεύουν πως κερδίζουν
πόντους από κάποια Θεότητα στον ουρανό, ή από το θρησκευτικό δόγμα στο οποίο
ανήκουν. Οι άλλοι που ακούν τις δηλώσεις “εγώ είμαι ένα πολύ θρησκευόμενο
άτομο” κουνούν το κεφάλι τους επιδοκιμαστικά , μια επιδοκιμασία που ένα
ανώριμο θρησκευόμενο άτομο επιδιώκει απεγνωσμένα.
Είναι αρκετά περίεργο, αλλά ο εγωισμός πού συνοδεύει τέτοιες δηλώσεις
αποδεικνύει στην πραγματικότητα την ανασφάλεια του ατόμου αυτού. Λέγοντας
κάποιος πως είναι θρησκευόμενος στην πραγματικότητα ισχυρίζεται πως είναι
ανώτερος από τα άτομα πού δεν κάνουν μία τέτοια δήλωση.
Με αλαζονεία διαχωρίζει τον εαυτό του από τα άλλα ανθρώπινα όντα, επειδή χωρίς
να ντρέπονται υπακούουν σε δόγματα και σε ιδρύματα που προκαλούν καταστροφή στον
πλανήτη αυτόν.
Όταν κάποιος έχει περιέλθει στην κατάσταση του νεκροζώντανου αφού έχει νεκρώσει
το σώμα και την καρδιά του, αυτό δεν αποδεικνύει πως βιώνει μια θρησκευτική
εμπειρία. Η πίστη σ' έναν ζηλιάρη και εκδικητικό Θεό (“εγώ ειμί θεός
ζηλότυπος”) και η υποταγή σε κανόνες που επιβλήθηκαν εκατοντάδες ή και
χιλιάδες χρόνια πρίν, από ανθρώπους δεν αποτελεί θρησκευτική εμπειρία . Τούς
έχουν διδάξει πώς ορισμός της Θρησκείας είναι η υποταγή. Έτσι παραμένουν
σκλαβωμένοι σ' ένα δόγμα νεκρό και σε μία διαρκή νηπιακή κατάσταση
Συνεπαγόμενα της θρησκευτικότητας είναι οι εντολές:
• Μην αμφισβητείτε την εξουσία του ιερατείου
• Παντρευθείτε και αναπαραχθείτε άλογα.
• Μην σκεύτεστε μόνοι σας.
• Ακολουθήστε την Χριστιανική ηθική.
Ένα άτομο σε μία τέτοια κατάσταση δεν γνωρίζει τι πραγματικά κάνει.
Πραγματοποιεί μόνο τις βασικές λειτουργίες: Τρώει, κοιμάται, δουλεύει,
αναπαράγεται. Ικανοποιεί μόνον τις απαιτήσεις του ερπετικού εγκεφάλου.
Όταν όμως έλθει η ώρα των μεγάλων αποφάσεων, οι άνθρωποι αυτοί αισθάνονται
υποχρεωμένοι να πάνε στον “πνευματικό” τους ο οποίος θα αποφασίσει
για θέματα που αφορούν την ζωή τους. Υπάρχουν περιπτώσεις οικογενειών που
απέκτησαν παιδιά με σύνδρομο “Ντάουν” περιφρονώντας τις συμβουλές
του γιατρού τους και ακολουθώντας τις συμβουλές του “πνευματικού” -
ψυχοπολιτικού τους, ενός ατόμου άγαμου που μισεί την οικογένεια δίνει συμβουλές
σε παντεμένα ζευγάρια.
Σε μια άλλη περίπτωση ένας ασθενής που έπασχε από καρκίνο εγκατέλειψε την
θεραπευτική αγωγή γιατί τον έπεισε η ηγουμένη του μοναστηριού πως θα τον
γιατρέψει “ο άγιος”. Ακολούθησε λοιπόν την Μεσαιωνική –
Βυζαντινή ιατρική λαδάκια από τον “ άγιο”, αγιάσματα, και
θαυματουργά – μαγικά αντικείμενα που αγόραζε από τα μαγαζιά των
μοναστηριών.
Όταν όμως εγκαταλείπουμε την λογική και παραδίδουμε την ζωή μας στα χέρια άλλων,
αυτό όχι μόνο δεν είναι θρησκευτική εμπειρία αλλά είναι ο ύψιστος παραλογισμός.
Βασική εντολή του μαντείου των Δελφών ήταν το “Γνώθις σαυτόν”. Όταν
δεν γνωρίζουμε τον εαυτό μας αυτό δεν είναι θρησκευτική εμπειρία για την
Ελληνική σκέψη.
Το μυθικό πρόσωπο που ονομάζεται Παύλος, όταν απευθύνεται στούς Γαλάτες τους
αποκαλεί “μικρά παιδιά” που σημαίνει πως αν δεν υποταγείς πλήρως δεν
είσαι καλός Χριστιανός.
Μία αυτοαποκαλούμενη θρησκεία που μετατρέπει ένα υγιές άτομο σε ένα
αυτοβασανιζόμενο και αυτοπεριφρονούμενο ράκος δεν είναι θρησκεία, αλλά ένα
σύστημα ελέγχου των μαζών μέσω ψυχολογικής αποδόμησης και πλύσης εγκεφάλου.
Η παράδοση της ύπαρξής μας σε έναν φανταστικό πατέρα στον ουρανό ή σε κάποιον
σωτήρα “γυιό” του, δεν σώζει κανέναν, πόσο μάλλον ο ισχυρισμός πως η
μουμιοποίηση αποτελεί οποιοδήποτε μήνυμα από κάποιον Θεό.
Ένας λαός που έπαψε να σέβεται και να εκτιμά τις ανώτερες ιδέες όπως αυτές
εκφράστηκαν από την αγαλματοποιία της Ελληνικής Θρησκείας όπως περιγράφει ο
Πορφύριος στο έργο του “Περί Αγαλμάτων” είναι αναπόφευκτο να
προσκυνήσει μουμιοποιημένα πτώματα.
Η περίπτωση του Βησσαρίωνα είναι ένα τυπικό παράδειγμα. Η υπόθεση αυτή
χρησιμοποιήθηκε έντεχνα με στόχο:
1. Να πλουτίσουν για μία ακόμη φορά εκμεταλλευόμενοι την προκατασκευασμένη
ευπιστία των μαζών.
2. Να δώσουν ένα “επιχείρημα” εναντίον της καύσης των νεκρών.
3. Να αντιμετωπίσουν τις αποκαλύψεις και τα σκάνδαλα του 2005
4. Πάνω απ' όλα όμως να ευτελίσουν έναν λαό που εφημίζετο για την καλαισθησία
του και να τον σύρουν ταπεινωμένο μπροστά σε μία μούμια.
Ποιοί αυτοί πού κατηγόρησαν τον Ελληνισμό γιά “Ειδωλολατρεία” !
Ποιο μυστικό όμως κρύβει η μονή Αγάθωνος; Στα 1955 –56 απεκαλύφθησαν
κατά την διάρκεια εργασιών ομαδικοί τάφοι σε δύο αλλά και τρία στρώματα. Τότε
ηγούμενος της μονής ήταν ο συμπολεμιστής του Άρη Βελουχιώτη, του καπετάν
Κατσαντώνη, του καπετάν Λιά, ιερομόναχος καπετάν Ανυπόμονος, πού είχε ορμητήριό
του το όρος Οίτη στην μονή Αγάθωνος.
«Πάτερ τι είναι όλα αυτά;» τον ρώτησα. Αυτός προσπάθησε να με παραπλανήσει με
μία μάχη των Βασιλικών του 1822. Του απάντησα πως εδώ δεν είναι τα Βασιλικά αφού
τα Βασιλικά είναι στην Δωρίδα. Αλλά πέραν αυτού του απαντώ πως τα πτώματα
φορούσαν υποδήματα με λαστιχένιες σόλες και το 1821 δεν είχε εφευρεθεί ακόμη το
λάστιχο. Απέφυγε να μου απαντήσει αλλά το γεγονός ήταν αναμφισβήτητο. Εδώ είχαμε
μία σφαγή του Κατίν την οποία απέκρυψαν. Γνώριζαν πώς αν αποδώσουν την σφαγή σε
άλλους η αλήθεια θα αποκαλυφθεί όπως συνέβη με το Κατίν στην Πολωνία.
Άς επιστρέψουμε όμως στο θέμα μας.
Θρησκευτική εμπειρία δεν είναι η παράδοση της ύπαρξής μας σ ένα ζηλότυπο,
φανταστικό όν. Πολλοί κατά συρροήν δολοφόνοι αλλά και γενοκτόνοι, βασανιστές με
τη μάσκα του θεοσεβούμενου ισχυρίστηκαν πως είναι άτομα θρησκευόμενα.
Ένας άνθρωπος πού λειτουργεί ευεργετικά στους συνανθρώπους του δεν ακολουθεί
κάποιο δόγμα, ούτε υποτάσσεται σε σωτήρες και μέλη ιερατείων.
Ένας ανώτερος άνθρωπος αποστρέφει το βλέμμα του και δεν γονατίζει μπροστά σε
μούμιες, εικόνες, ζώνες, σινδόνες και άλλα θρησκευτικά εμπορεύματα.
|