Δεν νομίζω ότι κρύβεται καμιά ύπουλη συνομωσία πίσω από το βιβλίο της ΣΤ' Δημοτικού. Είναι φανερό πως η όλη υπόθεση αφορά τη σύγκρουση δύο ιδεολογιών που βρίσκονται η μία απέναντι από την άλλη. Μέχρι σήμερα τα σχολικά βιβλία ιστορίας εξέφραζαν τις θέσεις της εθνικής και πατριωτικής ιδεολογίας του νεοελληνισμού: της ελληνορθοδοξίας. Και οι 4 συγγραφείς όμως αυτού του βιβλίου προέρχονται από τον χώρο της "εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς". Ιδού λοιπόν γιατί το βιβλίο έχει πολύ διαφορετικό ύφος από τα προηγούμενα. Όλη η κόντρα έχει να κάνει με το εάν, έτσι όπως αντικαταστάθηκε η ιδεολογική γραμμή σε ένα βιβλίο του δημοτικού, επιχειρηθεί να αντικατασταθεί και στο σύνολο της ελληνικής παιδείας, αλλά και του κράτους.
Άποψή μου είναι ότι η ιστορία δεν μπορεί ποτέ (ή σχεδόν ποτέ) να γίνει αντικειμενική. Πάντα γράφεται με βάση την ιδεολογική τάση του συγγραφέα. Οι συγγραφείς του βιβλίου καλώς θέλησαν να αποφορτίσουν κάποιους εθνικούς μύθους, όπως φαίνεται όμως, έκαναν τα πράγματα χειρότερα.
Θέσεις ή δηλώσεις σαν και τις παρακάτω είναι ατυχείς
Κατά τους Βαλκανικούς πολέμους του 1912-13, οι Έλληνες «διεκδικούν» εδάφη της Οθ. Αυτοκρατορίας, και τελικά «καταλαμβάνουν εδάφη της Μακεδονίας και της Ηπείρου», και λίγο αργότερα επίσης «καταλαμβάνουν τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου» («κατάληψη» αντί «απελευθέρωση»).
(εκτός και αν βλέπουμε τα πράγματα από την τουρκική σκοπιά)
Δήλωση κ. Ρεπούζη: "Δεν εχουμε σημερα λογους να διδασκουμε θρυλους και παραδοσεις που προερχονται από την συλλογικη μνημη »
(Μα, ακριβώς, η συλλογική μνήμη είναι αυτή που δημιουργεί την εθνική συνείδηση. Είναι σαν να προσπαθεί να κατανοήσει κάποιος την αρχαία ελληνική ιστορία χωρίς να έχει ιδέα από ελληνική μυθολογία. Είπαμε όμως, ότι αλλιώς αντιλαμβάνονται τις έννοιες "έθνος" και "εθνική συνείδηση" αυτοί που ασπάζονται την επίσημη ελληνοχριστιανική ιδεολογία και αλλιώς αυτοί που ασπάζονται τη μαρξιστική ή τη νεοταξική)
ή αμφιλεγόμενες, σαν και αυτή
Δήλωση κ. Κουλούρη: «πρεπει να υπαρχει και η ιστορια των αλλων λαων μεσα στην δικη μας , ετσι ώστε να μαθουμε και την δικη τους……»
(Σήμερα πάρα πολλοί, όχι μόνο αριστεροί, υποστηρίζουν ότι στο μάθημα των θρησκευτικών πρέπει να διδάσκετε η συγκριτική θρησκειολογία και όχι η κατήχηση στην χριστιανική θρησκεία. Κάποιοι θα πουν: "αν πρέπει να καθιερωθεί η συγκριτική θρησκειολογία, γιατί να μην καθιερωθεί και η συγκριτική ιστορία"; )
Βέβαια, διάβασα και το link από το "Αντίβαρο"¨που έδωσε ο beetlejuice. Εκεί πάμε στην αντίθετη πλευρά. Το ωραίο είναι ότι κατηγορούν τους συγγραφείς του βιβλίου ότι γράφουν τη "μισή αλήθεια, η οποία είναι χειρότερη από το ψέμα", αλλά και αυτοί δεν πάνε πίσω. Η επιστολή διαμαρτυρίας αναφέρει σε ένα σημείο:
Αποσιωπάται η σημασία της Ορθοδόξου Παραδόσεως στην διατήρηση της εθνικής συνειδήσεως των Ελλήνων.
(ΟΚ, χάρη στην ορθόδοξη παράδοση διασώθηκε κατά την τουρκοκρατία η συνείδηση που υπήρχε πριν το 1453, αλλά στο κατεβατό που ακολουθεί, ξεχνάνε να σημειώσουν, ότι η εθνική συνείδηση του "γένους" του 17ου αιώνα είχε διαφορετικό περιεχόμενο από την εθνική συνείδηση του 18ου αιώνα και ότι το Πατριαρχείο πολέμησε λυσσαλέα τον διαφωτισμό, ο οποίος βάσισε τη συνείδηση του "γένους" στην αρχαία Ελλάδα.)
Y.Γ 1. Μόλις διάβασα μια δήλωση του προέδρου του Συνασπισμού, του κ. Αλαβάνου: "κάποιοι επιχειρούν ιδεολογικό εκφοβισμό, ενώ ορισμένοι φαίνεται πως θέλουν ένα μοντέλο διδασκαλίας που θέλει την ιστορία να διδάσκεται σαν την ταινία οι «300»"
Η ιδεολογική κόντρα είναι ολοφάνερη.
Υ.Γ 2. Το βιβλίο μπορείτε να το βρείτε ολόκληρο στη σελίδα του Αντίβαρου.
http://www.antibaro.gr/istoria.php