Εμφάνιση ενός μόνο μηνύματος
  #9  
Παλιά 15-11-06, 23:18
sotirisbe Ο χρήστης sotirisbe δεν είναι συνδεδεμένος
Member
 
Εγγραφή: 08-11-2005
Περιοχή: Herstal στο Βέλγιο
Μηνύματα: 34
Προεπιλογή ΛΙΛΙΘ η πρώτη σύζυγος του Αδάμ!

Καλησπέρα σας,
Στο εγκυκλοπαιδικό λεξικό του εβραϊσμού στη γαλλική γλώσσα / Dictionnaire Encyclopedique du Judaϊsme εκδόσεις Robert Laffont S. Α. Paris 1996 βρήκα την ιστορία της Λιλίθ που παρουσιάζετε ως η πρώτη σύζυγος του Αδάμ. Μεταφράζω όπως μπορώ και το Word διορθώνει την ορθογραφία μου.
LΙLΙΤΗ = ΛΙΛΙΘ : Γυναικεία οντότητα που κατέχει μια κεντρική θέση στην εβραϊκή δαιμονολογία, από τη βιβλική εποχή μέχρι της ημέρες μας, περνώντας από το μεσαίωνα. Στην αρχή αυτό το όνομα σήμαινε μια κατηγορία κακοποιών πνευμάτων, και μόνο στο μεσαίωνα το συνδέσαμε με τη μορφή ενός ειδικού δαίμονα: την πρώτη γυναίκα του Αδάμ και την κομπάρσο του Σαμμαέλ, τον άγγελο του θανάτου. Η Λιλίθ πηγάζει την καταγωγή της από την Βαβυλωνιακή δαιμονολογία, σ' αυτήν αναφέρονται κακοποιά πνεύματα που ονομάζονται Λιλού (αρσενικά) και Λιλιτού (θηλυκά). Φημίζονταν ότι αυτά τα πνεύματα διαφθείρουν τους άνδρες και βάζουν σε κίνδυνο τη ζωή των γυναικών την ώρα του τοκετού. Στο Ταλμούδ και στη Μηδρασική φιλολογία, αυτό το είδος των δαιμόνων ονομάζονται Λιλίν ή Λιλίθ. Αυτός καθ' εαυτός, ο όρος της Λιλίθ δεν παρουσιάζετε παρά μόνο μια φορά στη Βίβλο:
(Οι αγριόγατες εκεί θα συναντούν της ύαινες.
Οι σάτυροι εκεί θα χαιρετίζονται, εκεί επίσης θα εγκατασταθεί η Λιλίθ, αυτή εκεί θα βρει ανάπαυση). Ησαϊας λδ'14... (1)
Στο Ταλμούδ, η Λιλίθ περιγράφετε σαν ένα φτερωτό πλάσμα με μεγάλα μαλλιά, (Ερ 100β, Νιδ 24β) που έρχεται να βασανίζει στης κατοικίες τους, αυτούς που κοιμούνται μοναχοί. (Σιαβ 151β). Το Ταλμούδ διηγείται ότι, όταν ο Αδάμ ζούσε χωρισμένος από την Εύα, γέννησε πνεύματα, δαίμονες και Λιλίθες (Ερ 18β). Μεταγενέστερες παραδόσεις αφηγούνται ακόμη ότι η Λιλίθ ήταν που έβαλε σε πειρασμό τον Αδάμ, και γέννησε γι' αυτόν πνεύματα και δαίμονες. Μια εβραϊκή δεισιδαιμονία βεβαιώνει ότι η Λιλίθ είναι ιδιαιτέρως επιβλαβείς στα νεογέννητα. Από τον ποιο παλαιό καιρό υπήρχε η συνήθεια να κατασκευάζουν φυλαχτά για να τα προφυλάξουν. Αυτή η συνήθεια βγήκε ευθέως από τη φιλολογία του Μίδρας, που διέδωσε μια δεύτερη θρυλική αφήγηση της δημιουργίας, στην οποία η Λιλίθ ήταν η πρώτη σύζυγος του Αδάμ, αφήγηση που τη βρίσκομε σε μεγέθυνση σ' ένα κείμενο που συντάχτηκε στην εποχή των Γεονίμ, "το αλφάβητο του Μπεν Σιρα" στο οποίο ταυτίζετε με την (πρώτη Εύα). Δημιουργήθηκε από το χώμα της γης ταυτοχρόνως με τον Αδάμ, αυτή διεκδικούσε ένα καταστατικό ισότητας και προσκρούονταν επιμόνως μ' αυτόν στης σχέσεις τους. Αυτή είχε υψωθεί στον αέρα καλώντας το ανέκφραστο όνομα, και στο παράπονο του Αδάμ ο Θεός της είχε στείλει τρείς αγγέλους Snwy, Snsnwy και Smnglf που, βρίσκοντας την στην άκρη της ερυθράς θάλασσας, την είχαν απειλήσει να θανατώσουν τα παιδιά της αν δεν διορθώνονταν. Αυτή είχε αρνηθεί εξηγώντας ότι δεν δημιουργήθηκε παρά για να βλάπτει τα νεογέννητα. Αλλά αναγκάστηκε να κάνει τον όρκο ότι δεν θα επιβουλευτεί ποτέ τη ζωή παιδιών παρουσία αυτών των αγγέλων, γι' αυτό συνηθίζουν οι εβραίοι να φορούν φυλαχτά στα νεογέννητα με τα ονόματα αυτών των αγγέλων. Αυτός ο ειδικός δαίμονας συναντάτε επίσης στης αφηγήσεις των καβαλιστών του 13 αιώνα κυρίως στο Ζοχάρ, που την περιγράφει σαν τη σύζυγο του Σαμμαέλ και τη μητέρα των δαιμόνων. Η καβαλιστική φιλολογία την κατηγορεί επίσης ότι πνίγει τα νεογέννητα. Επί πλέων αυτή παίζει υπερέχοντα ρόλο στην καταδίκη των ανδρών, που αποπλανεί όταν κοιμούνται για να συλλάβει μαζί τους, τους Νεφιλίμ (ένα ειδικό είδος δαιμόνων) που εμποδίζουν τη ψυχή, να μη βρει ποτέ την αιώνια ανάπαυση.
(1) Η μετάφραση των Εβδομήκοντα και η μετάφραση του Βάμβα, δεν αναφέρουν το όνομα της Λιλίθ σ' αυτό το εδάφιο. Στη Βίβλο της Ιεροuσαλήμ στη γαλλική γλώσσα είναι γραμμένο: La encore se tapira LiIith, elle trouvera le repos. = Εκεί θα κατοικήσει ακόμη η Λιλίθ, αυτή θα βρει ανάπαυση. Στη μετάφραση του André Chouraqui: La, se deIasse lilit ; elle s'est trouvé un reposoir! = Εκεί ξεκουράζετε η Λιλίθ, αυτή βρήκε για τον εαυτό της αναπαυτήριο! Στη μετάφραση των Moins de Maredsous, dans les Notes: Le spectre nocturne, La LiIith, demon feminin nocturne et malfaisant, toujours agité. = Στης σημειώσεις, Το νυχτερινό φάντασμα: η Λιλίθ, Θηλυκός δαίμονας νυχτερινός και κακοποιός, πάντοτε ανήσυχος.
Παρατήρησα ότι οι θρησκευτική ηγέτες δεν λένε τίποτα για τη Λιλίθ, δεν τους συμφέρει, και όμως το όνομα της υπάρχει στης γαλλικές μεταφράσεις. Πρόσθεσαν και αφαίρεσαν στην Αγία Γραφή ανάλογα με τα συμφέροντα τους, και συνεχίζουν να υποστηρίζουν την αξιοπιστία της!
Θα στείλω το γαλλικό κείμενο σ' αυτούς που θα το ζητήσουν. Ο Σωτήρης.