[mika]

Το Μίκα βγαίνει από το Δήμητρα. Πώς? Έλα ντε, ακόμα το ψάχνω... Έχει λίγη διαδικασία πάντως....

Όλα ξεκίνησαν λίγο πριν τη βάπτισή μου. Η μητέρα μου, σαν γυναίκα λοιπόν (είμαστε λίγο περίεργες με τα ονόματα εμείς), ήθελε να έχω ένα παράξενο και σπάνιο όνομα..."Δανάη" (εξού και η έμπνευση για την ηρωίδα της ιστορίας). Ο πατέρας μου, ήθελε να βάλει το όνομα του μπαμπά του, αλλά δεν σκοτιζόταν και πολύ....Ένα όνομα να μου έδιναν, γιατί στο τέλος παρά λίγο να μη με βάπτιζαν καθόλου.... Δράμα η κατάσταση.
Τη μεγαλύτερη αντίρρηση όμως την είχε ο νονός μου, ο οποίος ολίγον τρελάρας γύρισε με μια άνεση και είπε στη μητέρα μου "Καλά, πιο μπουρδελιάρικο όνομα δεν είχες να της βγάλεις;"....Χμμμμ τι συνειρμοί κι αυτοί που κάνει ο νονός...τςτςτς
Τέλος πάντων, μην τα πολυλογώ....το χατίρι της μαμάς τελικά δεν έγινε και έτσι με έβγαλαν Δήμητρα από τον παππού Δημήτρη.

Η ιστορία δυστυχώς έχει βάθος....Η μαμά από τότε δεν ηρέμησε καθόλου...Τα βράδια δεν κοιμόταν. Σκεφτόταν πώς γίνεται να μου αλλάξει όνομα. Έτσι αποφάσισε να με φωνάζει με όλα τα ονόματα που βγαίνουν από το Δήμητρα, να δει ποιό μου ταιριάζει (Το Δανάη, δυστυχώς για εκείνη, έρπεπε να το κάνει delete οριστικά από το μυαλό της!).

Αρχικά λοιπόν με φώναζε Μιμίκα... Πολύ μπεμπέ όμως, δεν της άρεσε.
Επανήλθε σύντομα στο Δήμητρα. Έλα όμως που οι φίλες μου είχαν έμπνευση και από το Μιμίκα τους έκατσε το Μίκα....
Μίκα, Μίκα, Μίκα....Μου έμεινε και εμένα στο τέλος.
Η μαμά -μεταξύ μας πάντα- ούτε αυτό της άρεσε πολύ, οπότε είπε να με φωνάζει και Μέμα.
Έτσι...όλοι πλέον με φωνάζουν και Δήμητρα και Μίκα και Μέμα... Γυρίζω με όλα, αλλά σκεφτείτε τι μπέρδεμα είχα όταν ήμουν μικρότερη! Φανταστείτε 2-3 ανθρώπους να σε φωνάζουν ταυτοχρόνως με 2-3 διαφορετικά ονόματα....
Με νιώθετε φαντάζομαι......

Υ.Γ. Τελικά η μαμά δικαιώθηκε πριν 7 χρόνια, όταν έπεισε μια θεία μου, να βγάλει την κόρη της Δανάη. Μπράβο μαμά!!!