[Antonia]

Αγαπητέ Βαγγέλη, αυτά που ανέφερα σαν παραδείγματα είναι απόψεις προσωπικές που νομίζω πρέπει να μας απασχολούν όλους, αφού εντάσσονται στα πλαίσια του σεβασμού, όχι μόνος προς τους άλλους ανθρώπους αλλά και προς τη φύση. Δεν κατάλαβα γιατί ο σεβασμός στη φύση είναι μικρότερης σημασίας από το σεβασμό στο συνάνθρωπο.

Τέλος πάντων, σ' αυτά που είπα για το τσιγάρο ίσως ήμουν λίγο υπερβολική, αλλά ξέρεις, μερικές φορές κάποιοι εντελώς ασυνείδητοι με βγάζουν έκτος εαυτού. Με βρίσκεις απόλυτα σύμφωνη στο να φτιαχτούν χώροι καπνιστών από ΜΜΜ μέχρι καφετέριες και ρεστοράν, για να εξυπερετούνται κι αυτοί. Στο κάτω-κάτω έχουν κι αυτοί δικαιώματα. Απλά, όταν συζητάμε για σεβασμό στο διπλανό και μου λες για καμπάνες, μουσική κλπ. πρέπει κι εγώ να σου πω για τον καπνό του άλλου. Δε μιλάω για άτομα που ρωτάνε και μετά καπνίζουν ή γι' αυτούς που καπνίζουν εκεί που επιτρέπεται. Το καταλαβαίνεις πιστεύω.

Τώρα, όσον αφορά το σεβασμό γενικότερα, δυστυχώς σήμερα κανείς δε διδάσκει σεβασμό. Ούτε γονείς ούτε κανείς. Είναι πολύ περιορισμένος ο αριθμός των περιπτώσεων που πρώτα διδάσκουν σεβασμό και μετά τα υπόλοιπα. Συνήθως, τα παιδιά διδάσκονται τον ανταγωνισμό (βαθμοί στο σχολείο) και την υπεροχή (εισαγωγή σε ανώτατες σχολές έναντι άλλων). Σε γενικές γραμμές είναι πολλές οι διαστάσεις του θέματος αυτού. Μήπως πρέπει να το βάλουμε σε μια σειρά; Να προτείνω να αρχίσουμε να αναφερόμαστε πρώτα στις υποχρεώσεις του ατόμου μέσα στο σύνολο, πράγμα που πιστεύω ότι είναι ο ορισμός του σεβασμού;