Φίλοι μου καλησπέρα σας.
Βρήκα μια άλλη αναφορά για την ΑΡΓΏ ποιό λεπτομερή και πιστεύω με περισσότερα
στοιχεία....
Η αρχαία ελληνική μυθολογία δεν αποτελείται από μυθεύματα, αλλά περιέχει
πραγματικά γεγονότα τα οποία σήμερα, ύστερα από τα τεχνολογικά
επιτεύγματα των τελευταίων δεκαετιών, γίνονται κατανοητά και παίρνουν τις αληθινές τους διαστάσεις.
Τυπικό παράδειγμα αυτού του τρόπου αποκρυπτογράφησης της αρχαίας
ελληνικής μυθολογίας αποτελεί η Αργώ, που, όπως αναφέρεται στη
Μυθολογία, ήταν ένα πλοίο.
Όμως, όπως θα διαφανεί από τα στοιχεία που θα παρατεθούν παρακάτω, η
Αργώ ουσιαστικά ήταν ένα διαστημόπλοιο.
Η Αθηνά εκπονεί τα σχέδια για την κατασκευή της Αργούς και επιβλέπει και
βοηθάει στην κατασκευή της από τον Αργό.
Η κατασκευή της Αργούς έγινε από το ιερό ξύλο της βαλανιδιάς που ήταν
ανθεκτικό τόσο στο νερό όσο και στη φωτιά.
Η τοποθεσία στην οποία κατασκευάστηκε είναι ο Παγασές που βρίσκεται κοντά
στο λόφο Γορίτσα στο Βόλο, όπου έχουν αναφερθεί ανεξήγητες εξαφανίσεις
ανθρώπων και θεάσεις UFO.
Σε αυτόν το λόφο μαγνητισμός πάντα είναι έντονος.
Όμως, το πιο σημαντικό είναι ότι στην κορυφή του υπάρχει ένα κτίσμα το
οποίο έχει δυο ανάστροφα έψιλον, που απέχουν ελάχιστα μεταξύ τους, και στη
μέση τα ενώνει μια οριζόντια γραμμή την οποία διέρχεται στη μέση μια κάθετη γραμμή.
Αυτό το σύμβολο δεν είναι τυχαίο, γιατί, σύμφωνα με μαρτυρίες από
διαφορετικά σημεία του πλανήτη μας, αυτό το σύμβολο υπάρχει πάνω σε σύγχρονα UFO.
Το πλήρωμα της Αργούς ήταν επίλεκτο, αφού συμμετείχαν σε αυτό ημίθεοι και
ήρωες, από τους οποίους ορισμένοι είχαν θεϊκές ικανότητες.
Ενδεικτικά αναφέρω τον Λυγκέα, για τον οποίο ο Ορφέας αναφέρει στα
Αργοναυτικά τα παρακάτω:
«Ο Λυγκέας, μόνος αυτός απ' όλους τους ανθρώπους, έβλεπε με μάτια
διαπεραστικά τα πλέον απομακρυσμένα βάθη του αιθέρα και της θάλασσας και
τα βάραθρα του Πλούτωνα που ζει κάτω από τη Γη».
Είναι αξιοσημείωτο ότι ο Λυγκέας, όπως οι γονείς του κι ο αδελφός του, είχε
μυηθεί στα Ελευσίνια Μυστήρια, τα οποία ουσιαστικά παρείχαν ανεκτίμητες
γνώσεις, τις οποίες δεν έπρεπε να ξέρουν οι απλοί άνθρωποι.
Πιστεύετε ότι ένα μέρος αυτών των γνώσεων αφορούσε και ανώτερα
τεχνολογικά επιτεύγματα που εκείνη την εποχή θα τα θεωρούσαν μαγικά.
(Προσωπική εκτίμηση πως δεν υπάρχουν πληροφορίες πως οι μυούμενοι στα
Ελευσίνια μυστήρια είχαν τέτοιες "τεχνολογικές" γνώσεις.)
Επομένως, ο Λυγκέας 8α χρησιμοποιούσε κάποια συσκευή, η οποία με τις
ειδικές ακτίνες που διέθετε μπορούσε να εισχωρεί παντού και να βλέπει τα
πάντα, όπως σήμερα διαδέτουμε τις ακτίνες Χ για να ακτινογραφούμε το ανθρώπινο σώμα.
Επίσης, συμμετείχε ο θεϊκός Ορφέας, ο οποίος γοήτευσε με τη λύρα του ακόμα
και τα τέρατα του Αδη (όπου είχε κατεβεί, για να φέρει πίσω την αγαπημένη
του σύζυγο Ευρυδίκη) καθώς και τούς χθόνιους θεούς.
Είναι αξιοσημείωτο πως, όταν κόλλησε στη Γη η Αργώ, ο Ορφέας έπαιξε τη
λύρα του και με παλμικές κινήσεις που προκαλούσε, μετέβαλε τη μοριακή δομή
της Αργούς, με αποτέλεσμα να μειώνεται το βάρος της και να καθίσταται ικανή
να υπερνικήσει τη δύναμη της βαρύτητας.
Άλλα επίλεκτα μέλη της Αργούς ήταν ο Καλάις και ο Ζήτης, οι οποίοι είχαν την
ικανότητα να πετούν με τα υποπόδια που φορούσαν (και προφανώς ήταν πτητικές μηχανές).
(Εδώ υπενθυμίζουμε την πτητική μηχανή jatpac που χρησιμοποιούν ειδικοί Αμερικανοί κομάντος. )
Ακόμα συμμετείχαν οι Διόσκουροι, δηλαδή ο Κάστωρ και ο Πολυδεύκης, οι
οποίοι ήταν γιοι του Δία και της Λήδας, και είχαν κι αυτοί την ικανότητα να πετάνε.
Επίσης, ο Αγκαίος γνώριζε τις πορείες των άστρων στον ουρανό και τις τροχιές των πλανητών.
Σχετικά με το σχήμα της Αργούς, όπως διαφαίνεται από τους παρακάτω
στίχους, ήταν κυρτό κι από τα δύο μέρη και εξωτερικά είχε ένα «τοίχωμα» το
οποίο έπρεπε να περάσουν οι Αργοναύτες, για να εισέλθουν στο εσωτερικό του
πλοίου που ήταν κοίλο....
«Ούτε υπάρχει λιμάνι ως καταφύγιο των αμφικύρτων πλοίων» (Ορφικά, στ. 1188-1217).
«Αφού εβάδιζαν υπεράνω από το τοίχωμα ίου πλοίου» (Ορφικά, στ. 612-642),
«ταχέως έπειτα οι Μινύαι εισήλθαν ένοπλοι εις το κοίλον» (Ορφικά, στ. 500-528).
Το τελευταίο κομμάτι που τοποθετήθηκε πάνω στην Αργώ ήταν ένα ξύλο που
έφερε η Αθηνά από τη Δωδώνη, το οποίο «μιλούσε» κι οδηγούσε τους
Αργοναύτες στη σωστή πορεία.
Όπως γράφει ο αρχαίος συγγραφέας Απολλώνιος ο Ρόδιος στο έργο του Αργοναυτικά
«στην πλώρη της Αργούς έβαλε η Αθηνά ένα ξύλο από δρυ της Δωδώνης, το οποίο μιλούσε ανθρώπινα».
ΠΗΓΉ..
http://atheatignosi.blogspot.gr/2013...g-post_19.html
Συνεχίζεται...
Ευχαριστώ.