[fantasy]

Την ώρα που λέγανε το τραγουδάκι έκανε την εμφάνισή του και ήταν έτοιμος να πέσει να σωριαστεί στο πάτωμα. Με δυσκολία κρατιόταν όρθιος. Έτρεχαν δάκρυα στα μάτια του. Ήταν αδύνατον να τα συγκρατήσει. Εκείνη όταν τον είδε έλαμψε ολόκληρη. Εκείνος έμεινε σιωπηλός. Περίμενε την πρώτη κίνηση να την κάνει εκείνη.
- Μαμά, μπαμπά, αδερφούλη μου αυτός είναι ο Ανδρέας ή ονειρεύομαι;
- Είπε ότι είναι ο αδερφός της. Αδερφός της είναι θεία μου; Είπε χαμηλόφωνα. Ναι, το είχα καταλάβει από την αρχή έτσι δεν είναι θεία;.
- Ναι παιδί μου, σε πιστεύω. Ό,τι πεις εσύ.
Εκείνη παραμέρισε τον κόσμο. Έτρεξε κι έπεσε στην αγκαλιά του. Δεν την ένοιαζε που την έβλεπε τόσος κόσμος. Σημασία είχε να κλειστεί στην αγκαλιά του. Οι γονείς της αντέδρασαν, αλλά δεν μπορούσαν ούτε πρόλαβαν να κάνουν ή να πουν το παραμικρό. Είχε προλάβει να κλειστεί στην αγκαλιά του.
- Δεν χρειάζεται να κάνω ευχή. Ήρθε ο αγαπημένος μου, είπε χωρίς να ντραπεί κανέναν. Και συνέχισε. Τι έχεις Ανδρέα φαίνεσαι στεναχωρημένος. Γιατί είσαι σιωπηλός.
- Σε κοιτάζω και νομίζω ότι είναι όνειρο αυτό που ζω. Θέλω μόνο να σε κοιτάζω. Παραμέρισες τους πάντες για να έρθεις κοντά μου πριν ακόμα με συστήσεις στους δικούς σου. Αυτό δεν το κάνουν πολλές.
- Ήταν τόσο μεγάλη η χαρά μου αγαπημένε μου που σε ξαναείδα που δεν σκέφτηκα τι συνέπεια έχει αυτό. Ήταν λάθος μου, συγνώμη.
- Όχι, αντίθετα αυτό δείχνει πόσο μ’ αγαπάς. Χρόνια πολλά αγάπη μου! Της είπε και της φόρεσε στο δάχτυλο ένα μονόπετρο πανάκριβο δαχτυλίδι.
- Ευχαριστώ πολύ. Δεν έπρεπε να ξοδευτείς για μένα. Είναι πανέμορφο!
- Είναι το δώρο μου για τα γενέθλιά σου.
Δεν πίστευε στα μάτια της. Οι γονείς της είχανε αγριέψει. Ρεζίλι τους έκανε σε όλους τους χωριανούς. Αύριο δεν θα είχαν μούτρα να βγουν έξω. Για να τους ηρεμήσει τους σύστησε τον Ανδρέα. Ήξερε πως όταν τον γνωρίσουν θα μαγευτούν μαζί του.
Έπειτα έγιναν οι συστάσεις. Ο Ανδρέας φοβόταν μήπως και δεν άρεσε στους δικούς της. Έκανε ό,τι καλύτερο μπορούσε για να τον συμπαθήσουν. Έβγαλε τον καλό του εαυτό. Μόνο που σε μια στιγμή εκείνος τους παραπονέθηκε επειδή του στέρησαν την αγαπημένη του. Εκείνοι του εξήγησαν ότι είναι μια καθώς πρέπει οικογένεια και δεν τους αρέσει το κορίτσι τους να τραβιέται με έναν άγνωστο στην Αθήνα. Πραγματικά, είχε πέσει σε καλή οικογένεια, το είχε καταλάβει, αλλά κι αυτός τη σεβάστηκε. Δεν της ζήτησε ποτέ να κάνουν σεξ, ούτε είχε στο μυαλό του κάτι τέτοιο. Ή συζήτηση κράτησε αρκετά. Έκλεισαν ένα δίκλινο δωμάτιο στο ξενοδοχείο γι’ αυτόν και για τη θεία του και θα έμεναν περισσότερο εκεί τώρα που γνώρισαν τον Ανδρέα. Οι γονείς του μαγεύτηκαν μαζί του. Ειδικά, η μητέρα της την πείραξε και της είπε ότι αν ήταν νέα θα τον ερωτευόταν. Εκείνη και ο πατέρας της αντέδρασαν έντονα και έκλεισε με γέλιο αυτή η μαγική στιγμή. Πραγματικά, η διαμονή τους εκεί θα ήταν αξέχαστη!
Το γλέντι άναψε γερά. Στη μέση του όμως είχανε πρόβλημα, γιατί ο κιθαρίστας είχε κάποιο πρόβλημα υγείας. Οι νησιώτες άρχισαν να αντιδρούν. Το γλέντι θα τελείωνε εδώ αν δεν βρισκόταν λύση. Α! Ου! Όλοι ήθελαν να χορέψουν. Ο αρμόδιος της ορχήστρας ρώτησε αν κάποιος ξέρει να παίζει κιθάρα, να τον αντικαταστήσει για λίγο, μέχρι να γίνει καλά. Ο Ανδρέας προσφέρθηκε να βοηθήσει. Αυτό έκανε την οικογένεια της Χαράς να τον εκτιμήσει ακόμα περισσότερο. Τελικά, άρεσε τόσο πολύ ο Ανδρέας που ο καημένος ο νησιώτης πήγε στο ξενοδοχείο δυσαρεστημένος. Όταν άρχισε το νησιώτικο πρόγραμμα εκείνος κάθισε στο τραπέζι και έφαγε και ήπιε. Πραγματικά, όλοι είχαν να λένε πως η γιατρίνα τους βρήκε ένα όμορφο παλικάρι, κι αυτή καμάρωνε που ήταν το αγόρι της και αν θέλει ο θεός, που φαίνεται ότι το εγκρίνει, να γίνει και άνδρας της.
Έζησαν μαζί για πάντα στην Πάρο. Έτσι το ήθελαν κι έτσι έγινε. Δεν το μετάνιωσαν ποτέ. Η ζωή τους ήταν πάντα γλυκιά, διότι αγαπήθηκαν αληθινά. Είχαν βέβαια και τις δύσκολες στιγμές τους, όπως όλος ο κόσμος, αλλά πάντα προσπαθούσαν να βρουν την καλύτερη λύση. Την ευτυχία την γνώρισε ο ένας στα μάτια του άλλου. Τώρα πια είχε πλάι της τον αγαπημένο της, πήρε το πτυχίο της, έζησε στον τόπο π’ αγαπούσε. Τι άλλο θέλει ένας άνθρωπος για να είναι ευτυχισμένος;

ΤΕΛΟΣ