ΚΕΦΑΛΑΙΟ 30- Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ
ένα μήνα αργότερα....
Ο Πήτερ ύστερα από πολλές προσπάθειες να επικοινωνήσει μαζί της, παράτησε την σχολή και πήγε να την βρει, όταν έφτασε Πλάιταουν δεν βρισκόταν ούτε σπίτι της αλλά ούτε και κανείς ήξερε είχαν μέρες να την δουν, ανησύχησε
"κάτι παράξενο συμβαίνει", σκέφτηκε και έτσι πήγε στο σπίτι της Έριν που σίγουρα θα γνώριζε κάτι και ίσως κιόλας να βρισκόταν εκεί... Η Έριν τον περίμενε απέξω
-σε περίμενα του είπε μόλις αυτός έφτασε στην πόρτα
- δεν ξαφνιάζομαι με σένα και την αδερφή μου, όλα τα ξέρετε πριν απ όλους και την αγκάλιασε
-μακάρι να ήξερα ότι θα συμβούν όλα αυτά και να μπορούσαμε να τα αλλάξουμε
-τι έχει γίνει Έριν και πως τραυματίστηκες στο μάγουλο?
-η Νεφέλη μου το έκανε, αλλά το άξιζα έκανα πολλά
-καλά θα με τρελάνεται ας μου πει κανείς τι συμβαίνει... πες μου Έριν
-όλα άρχισαν πριν ένα μήνα όταν η Νεφέλη γύρισε από σενα, ήταν σε άθλια κατάσταση και το είχε ρίξει στην δουλειά και στην σχολή και είχαν γίνει κολλητοί με τον συμφοιτητή της τον Ντάνιελ, λογικό κιόλας περνούσαν πολλές ώρες μαζί, μια μέρα στην δουλειά της έγινε μια από τις συνηθισμένες επιθέσεις που ακούμε συνέχεια στην τηλεόραση και πήραν το φίλο της και τους ακολούθησε, όταν μάθαμε ότι τους ακολούθησε την βρήκαμε και πήγαμε από πίσω της αν και λίγo αργά γιατί εκείνη είχε μπει κιόλας μέσα στο κτίριο και την είχαν παγιδέψει και άρχισε να κλαίει η Έριν, και συνέχισε και την κλείδωσαν σε ένα λευκό δωμάτιο. όταν συνήλθε βρισκόταν δεμένη με τα πόδια της βουτηγμένα σε νερό.
"πέθανα", σκέφτηκε η Νεφέλη
-Βοήθειααα!!! άριχσε να φωνάζει, τίποτα. προσπάθησε να σπάσει τα σχοινιά με ηλεκτρισμό αλλά σταμάτησε μόλις κατάλαβε ότι τραυμάτιζε τον εαυτό της... σε μισή ώρα μπήκε μέσα η Λίζα, της έβγαλε το νερό και την χτύπησε να ξυπνήσει
-ξύπνα!!! άρχισε να της φωνάζει
-που βρίσκομαι? ρώτησε η Νεφέλη αδύναμα
-τι σημασία έχει, εδώ θα πεθάνεις απάντησε εκείνη
-τι φοβάσαι ?
-τίποτα Νεφέλη
-σε νιώθω ανήσυχη και οι σκέψεις σου μπερδεμένες
-δεν ξέρεις
-στην σχολή του Πήτερ εσύ ήσουν, εκείνη την κοίταξε ξαφνιασμένη καιι φώναξε
-Ντέιβιντ, δώσε της κάτι να φάει την θέλει ο μπαμπάς σε λίγο και έφυγε, ο Ντέιβιντ έκλεισε την πόρτα πήρε μια πετσέτα και την στέγνωνε και την ξέδενε
-δεν φοβάσαι μην σε σκοτώσω και με λύνεις
-όχι πριγκίπισσα δεν σε φοβάμαι και της χαμογέλασε σε ξέρω καλύτερα απ όλους
-χαίρομαι πολύ που σε βλέπω είπε η Νεφέλη
-και μετά απ όσα σου έκανα ??
-είμαι σίγουρη ότι θα είχες τους λόγους σου
-συγχώρα με Νεφέλη όσο καιρό βρίσκομαι εδώ συνηδιτοποιώ όλο και περισσότερο ότι δεν υπάρχει κανένας λόγος να προδώσεις , το άτομο που αγαπάς περισσότερο
-Ντέιβιντ, είπε και χαμήλωσε το κεφάλι της
-σήκω θα φύγουμε πρέπει να σε βγάλω από δω κι ας είναι το τελευταίο πράγμα που θα κάνω!
-κι όμως θέλω να μάθω τον λόγο που το έκανες, πες μου να ξέρω!
-εγώ είμαι υιοθετημένος, δεν το ήξερα μέχρι που μου το αποκάλυψε η Λίζα και ισχυρίστηκε ότι είναι οικογένεια μου, η αδερφή μου, αρνιόμουν να το πιστέψω και έτσι άρχισα να το ψάχνω μόνος μου και όλα τα στοιχεία οδηγούσαν εκεί, και έτσι αναγκάστηκα να την πιστέψω παρόλα αυτά της ξεκαθάρισα ότι δεν θέλω να έχω καμία σχέση μαζί τους και μου είπε θα θες αλλιώς θα σκοτώσουμε την μαμά σου... δεν τους πίστεψα ότι θα της κάνανε κακό, αλλά όταν την έπερνα όλη την μέρα όταν πήγε ταξίδι κατάλαβα ότι κάτι συνέβαινε, και όταν φτάσαμε στην εκκλησία μου είπε η θα την σκοτώσεις η σκοτώνουμε την μαμά σου και τον αδερφό σου, ναι έχω έναν αδερφό δίδυμο αλλά θα σου πω μετά γι αυτόν. και αναγκάστηκα συγγνώμη αλλά και πάλι έπρεπε να έχω βρει άλλο τρόπο μου βάλανε όμως στο τηλέφωνο την μαμά μου και έκλαιγε.
-δεν πειράζει Ντέιβιντ σε έχω συγχωρέσει εδώ και πολύ καιρό...
-σήκω να φάς κάτι 8α πρέπει να έχεις δυνάμεις για μετά για να φύγουμε
-δεν είναι οικογένεια σου πάντως Ντέιβιντ, η Άμη μου είπε ότι έχει ένα φάκελο με όλα σου τα στοιχεία και ξέρει ποιοί είναι
-το ξέρω μου τον έδωσε λίγο πριν από το θάνατο του πατέρα του Λούκας, αλλά φάε Νεφέλη θα φύγουμε
-δεν μπορώ, νιώθω πολύ ζαλισμένη
-κάντο για το παιδί σου, είσαι έγκυος και εκτός από μένα το ξέρουν και όλοι εδώ μέσα
-εγώ και ο Λούκας ψάχναμε όλο το μέρος αλλά κάναμε νομίζω κύκλους
-είναι έγκυος η Νεφέλη? διέκοψε ο Πήτερ
-άσε με να συνεχίσω Πήτερ είπε η Έριν στενάχωρα,
-θα τα καταφέρουμε είπε ο Ντέιβιντ, γι αυτό φάε έχεις τον μικρό Λούκας εκεί
-του Λούκας? ρώτησε ενοχλημένα ο Πήτερ
-όχι Πήτερ είπε η Έριν, μην γίνεσαι χαζός και συνέχισε να διηγείτε
-όχι, Ντέιβιντ είπε η Νεφέλη του Πήτερ είναι
-δεν έχει σημασία φαε σε λίγο θα επιστρέψω και την αγκάλιασε
εν τω μεταξύ εγώ με τον Λούκας βρήκαμε μια πόρτα κλειστή και τηλεμεταφερθήκαμε μέσα βρισκόταν ο πατέρας της Λίζας, ο Λούκας τον είχε ξαναδεί μου είπε και ότι έπρεπε να φύγουμε αλλά δεν προλάβαμε γιατί τον ξυπνήσαμε.
Η Νεφέλη και ο Ντέιβιντ είχαν βγει έξω από το δωμάτιο
-που πας Ντέιβιντ με την κρατούμενη ρώτησε η Λίζα
-μου ζήτησε ο μπαμπάς να την πάω, μήπως θες να την πας?
-προδότη φώναξε η Λίζα δεν το περίμενα από σένα είμαστε αδέρφια
-δεν είμαστε Λίζα τα έχω μάθει όλα
Η Λίζα του έριξε μια σφαίρα εκείνος την πάγωσε και η Νεφέλη έφτιαξε μια ασπίδα
-τέρμα πια Λίζα, όλα τελείωσαν, έχεις μέλλον μπροστά σου γιατί καταστέφεις την ζωή σου εδώ, άσε μας να φύγουμε ήσυχα και φύγε εσύ αργότερα σώσε τον εαυτό σου.
-σταμάτα να κάνεις την καλή σε μένα, γιατί με κάνεις να σε μισώ περισσότερο καλά κάναμε και σκοτώσαμε τους γονείς σου
η Νεφέλη της επιτέθηκε και ήταν έτοιμη να την σκοτώσει όταν έφτασε ο πατέρας της με μένα και τον Λούκας και μας πέταξε κοντά του δεμένους
-άσε την κόρη μου τώρα η Νεφέλη του έδειξε τα δόντια της είχε γίνει εξώ φρενών και τα μάτια της άλλαξαν χρώμα, η Νεφέλη την άφησε για να μας σώσει και έκανε νόημα στον Ντέιβιντ να μας λύσει και του επιτέθηκε με ηλεκτρισμό και συνέχισε ο Ντέιβιντ και εκείνη ήρθε κοντά μας
-είσαι καλά? με ρώτησε και μ αγκάλιασε , η Λίζα άρχισε να γελάει δυνατά
-νομίζεις ότι ο Ντέιβιντ είναι ο προδότης αλλά αυτή σας πρόδωσε περισσότερο
η Νεφέλη με κοίταξε εγώ χαμήλωσα το κεφάλι μου και το μόνο που είπα
-λυπάμαι έπρεπε αλλά σταμάτησα όταν κατάλαβα τους σκοπούς της τ ορκίζομαι την πλησίασα και είδα ένα όραμα όταν την ακούμπησα
-φύγε της είπα και της χάιδεψα την κοιλιά και με έσπρωξε και με γκρατσούνισε και ξαφνικά ο πατέρας της Λίζας άρχισε να κουνάει όλο το έδαφος σαν να γινόταν σεισμός νομίζαμε θα πεθάνουμε. σταμάτησε. δεν κατάλαβα μέχρι που είδα τον Ντέιβιντ να πέφτει εξαντλημένος, τα είχε καταφέρει να τον παγώσει για δευτερόλεπτα και ξεπάγωσε και πέταξε την Νεφέλη με μια κίνηση απέναντι και εκείνη χτύπησε στον τοίχο και έπεσε, ο Λούκας έτρεξε κοντά της και τον χτύπησε και αυτόν , και έτσι μόνο ο Ντέιβιντ είχε μείνει δεν τον είχα ξαναδεί ποτέ τόσο δυναμικό
-καλά νομίζεις μπορείς να με κερδίσεις? τον ρώτησε
-έστω θα προσπαθήσω είπε ο Ντέιβιντ και συνέχισε, είχα τρομάξει πάρα πολύ μ αυτά που έβλεπα έτρεξα κοντά στην Νεφέλη, η Λίζα καθόταν και κοίταζε έκλαιγε σε μια στιγμή νομίζω όταν είδε τον Λούκας κάτω. η Νεφέλη άρχισε να συνέρχεται. είχε γεμίσει με αίματα. Λυπάμαι αλλά είχε χάσει το μωρό, το κατάλαβε. σηκώωθηκε. άρχισε να γεμίζει τα χέρια της με ηλεκτρισμό είχε φωτίσει ολόκληρη νομίζαμε θα ανατιναχτεί
-σταμάτα θα σκοτωθείς, φώναξε ο Ντέιβιντ, εκείνη ούτε που τον άκουγε. ήταν κενή.
-δεν το πιστεύω είπε ο Πήτερ και χαμήλωσε το κεφάλι του
-σκότωσα και τους γονείς σου Νεφέλη αλλά και τον αδερφό σου και γελούσε για να τν κάνει να νευριάσει να μην ελέγξει τον εαυτό της και να πεθάνει... έπεσε σε μια στιγμή και έτρεμε με το ζόρι το κρατούσε και το πέταξε εκείνος δεν το περίμενε και δεν πρόλαβε καν να αντιδράσει και έπεσε κάτω νεκρός
η Λίζα έτρεξε κοντά του, η Νεφέλη λιποθύμησε την πήρε ο Ντέιβιντ στο χέρι και εγώ βοήθησα τον Λούκας να συνέλθει και φύγαμε.
-η Νεφέλη που είναι?
-αυτή την στιγμή στην μαμά σου μου είπε ο Ντέιβιντ και μου είπε να πας στον Ματίας να τον παρακαλέσεις να της σβήσει την μνήμη για το μωρό δεν είναι καλά εδώ και μέρες δεν μιλάει τρώει ελάχιστα και δεν κοιμάται σπίτι της είσαι ο μόνος που μπορείς να τον πείσεις
ο Πήτερ σηκώθηκε χωρίς να μιλήσει και πήγε και τον βρήκε και του το ζήτησε.
|