Εμφάνιση ενός μόνο μηνύματος
  #332  
Παλιά 29-01-07, 08:30
Το avatar του χρήστη Litsa
Litsa Ο χρήστης Litsa δεν είναι συνδεδεμένος
Senior Member
 
Εγγραφή: 25-01-2006
Περιοχή: ολούθε
Μηνύματα: 2.315
Προεπιλογή

Παράθεση:
Αρχική Δημοσίευση από snoopy
ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΓΙΝΑΝ ΚΑΠΟΙΕΣ ΑΚΡΟΤΗΤΕΣ ΣΤΑ ΠΡΩΤΑ ΧΡΟΝΙΑ, ΑΛΛΑ ΑΥΤΕΣ ΗΤΑΝ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΑ ΑΝΤΙΘΕΤΕΣ ΜΕ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΠΟΥ ΗΤΑΝ Η ΒΑΣΗ ΤΩΝ ΛΟΓΩΝ ΤΗΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ.
Το θέμα είναι πως έγιναν κι άλλες ακρότητες στα δεύτερα χρόνια και
μόλις τους τελείωσαν οι "αντίπαλοι" άρχισαν τα πανηγύρια με τον πλούτο
απαξάπαντες οι ιερείς.
Να τους δεις του Μητροπολίτες πως είναι ενδεδυμένοι, ούτε ο
Φαραώ Τουταγχαμόν δεν κουβάλαγε τόσο χρυσαφικό και ασημικό πάνω του


Παράθεση:
Αρχική Δημοσίευση από snoopy
ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΑΥΤΟΙ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ, ΗΤΑΝ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟΙ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΙΔΩΛΟΛΑΤΡΕΣ.
Πιο αθώες ψυχούλες απ τους πιστεύοντες σε θρησκεύματα που στερούνται
"μελλοντικής προοπτικής" δεν θα βρεις πουθενά.

Παράθεση:
Αρχική Δημοσίευση από snoopy
Και δέν φαντάζομαι να εννοείς τον Καθολικισμό με τις ιερές εξετάσεις σε αυτά που αναφέρεις γιατί ο Καθολικισμός κατα την δική μου γνώμη τουλάχιστον κάθε άλλο παρά χριστιανισμός ήταν. Το εμπόριο της αμαρτίας με τα συγχωροχάρτια είναι το γεγονός που αμαυρώνει περισσότερο απο οτιδήποτε άλλο την ιστορία του χριστιανισμού.
Να πας να διαβάσεις την Ελληνική Νομαρχία του Ανωνύμου Έλληνα
να δεις τι πα να πει Ορθοδοξιστάν, πιστός προστάτης της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

Να ένα αποσπασματάκι να έχεις να μελετάς

πρός τό πάν. Τά χρήματα, τέλος πάντων, ημπορούν νά παρομοια-
σθούν εις μίαν ράβδον, αι δέ νύν δυναστείαι εις τόσους ποδαλγούς.
Καί, καθώς ετούτοι βαδίζουσιν οπωσούν μέ τήν βοήθειαν των βα-
κτηριων, ούτως καί τά νύν βασίλεια, ως διοικήσεις ατελείς καί κα-
κως κυβερνημέναι, μόλις βαστωνται διά μέσου των χρημάτων. Αλλ
ανίσως ο ποδαλγός ιατρευθή, δέν έχει πλέον χρείαν από ράβδον,
διά νά ακουμβήσηώ ούτως καί αι διοικήσεις, όταν διορθωθούν, δέν
θέλουν έχει πλέον χρείαν από χρήματα.

χίας τού οθωμανικού κράτους, καί πολλάκις πέμπει
καί εκεί οπού δέν είναι χριστιανοί, τόσας εκατοντάδας
αρχιεπισκόπους, εξ Þν ο καθείς έχει τέσσαρας ή πέντε
επισκοπάς, εις τάς οποίας πέμπει καί αυτός τόσους επι-
σκόπους. Αυτό είναι τό σύστημα τής εκκλησιαστικής
αρχής, ο τρόπος δέ τής διοικήσεως είναι ο ακόλουθος:
Η Σύνοδος αγοράζει τόν πατριαρχικόν θρόνον από
τόν οθωμανικόν αντιβασιλέα διά μίαν μεγάλην ποσό-
τητα χρημάτων, έπειτα τόν πωλεί ούτινος τής δώση
περισσότερον κέρδος, καί τόν αγοραστήν τόν ονομάζει
πατριάρχην. Αυτός, λοιπόν, διά νά ξαναλάβη τά όσα
εδανείσθη διά τήν αγοράν τού θρόνου, πωλεί τάς επαρ-
χίας, ήτοι τάς αρχιεπισκοπάς, ούτινος δώση περισσοτέ-
ραν ποσότητα, καί ούτως σχηματίζει τούς αρχιεπισκό-
πους, οι οποίοι πωλωσι καί αυτοί εις άλλους τάς επι-
σκοπάς των. Οι δέ επίσκοποι τάς πωλωσι των χριστια-
νων, δηλαδή γυμνώνουσι τόν λαόν, διά νά εβγάλωσι τά
όσα εξώδευσαν. Καί ούτος εστίν ο τρόπος, μέ τόν οποίον
εκλέγονται των διαφόρων ταγμάτων τά υποκείμενα,
δηλαδή ο χρυσός.
Ο τρόπος δέ, μέ τόν οποίον εκπληρούσι τάς υποσχέ-
σεις των πρός τόν λαόν καί πρός τούς εκκλησιαστικούς
νόμους, είναι ο ακόλουθος. Ο πατριάρχης, αφού ηξεύρει
νά αναγνώση δύο κατεβατά από τό Ψαλτήριον τού Δα-
βίδ, κρίνεται άξιος τοιαύτης αρχής από τήν Σύνοδον,
αυτή δέ ηξεύρει νά αναγνώση περισσότερον από αυτόν
καί τάς Πράξεις των Αποστόλων (1). Διά νά γράψη, δέν
ερωτάται άν ηξεύρη, επειδή δέν τού είναι αναγκαίον.

1. Άς μέ συμπαθήση ο αναγνώστης διά τήν υπερβολήν τού
λόγου, ωσάν οπού όλοι οι νύν ιερείς, εξαιρωντας, ως προείπον, τινάς,
μόλις σπουδάζουν ολίγον τά γραμματικά, καί κανείς δέν γνωρίζει
ούτε τήν λέξιν «επιστήμη».

Μάλιστα, τό όνομά του τό γράφει μέ τόσα κλωθογυρί-
σματα - εις τό οποίον τόν μιμούνται καί οι αρχιεπίσκο-
ποι καί οι επίσκοποι καί μερικοί πρωτοσύγκελλοι - οπού
καί ανορθόγραφον άν είναι, όπερ καί πιθανώτατον, κα-
νείς δέν τό καταλαμβάνει, καί διά τούτο φυλάττει
γραμματικούς, νέους προκομμένους, έχει δέ καί τόν πρω-
τοσύγκελλον καί αρχιμανδρίτην, οιτινες οπωσούν μετριά-
ζουν τήν θηριότητα τής αμαθείας τού κυρίου των.
Η πρώτη έγνοια τού πατριάρχου, λοιπόν, είναι νά
αποκτήση τήν φιλίαν των φίλων τής Συνόδου, οπού, ως
επί τό πλείστον, είναι αι γυναίκες των πρώτων αρχόν-
των, ήτοι πλουσίων αμαθων τού Φαναρίου. Καί αυτό
τό κάμνει διά δύο αίτια: Πρωτον μέν, διά νά ημπορή
νά κλέπτη μέ περισσότερον θάρρος, δεύτερον δέ νά κλέ-
πτη διά περισσότερον καιρόν, ωσάν οπού αυτή η Σύνοδος
έχει όλα τά μέσα εις τήν οθωμανικήν δυναστείαν, καί
εξακολούθως, όταν ο πατριάρχης, δέν τής αρέσκη, ευθύς
τόν εξορίζει. Καί δέν τής αρέσκει πάντοτε, όταν δέν ομο-
γνωμή μέ αυτήν, καί όταν δέν υπογράφη, χωρίς νά ανα-
γνώση ό,τι γράμμα τού παραδώση.
Ο πατριάρχης έχει μίαν εξουσίαν σκιώδη καί ψεύ-
τικην επάνω εις τήν Σύνοδον, αλλά κανείς δέν τολμεί
νά εξορίση κανένα από αυτήν, άν καί όλα τά δίκαια
ήθελε τόν βιάσουν, επειδή, τότε, οι λοιποί ευθύς εξορί-
ζουν αυτόν, καί βάζουν άλλον καί ξανακαλεί τόν εξο-
ρισθέντα σύντροφόν των. Διά τούτο, πολλάκις έτυχε νά
πατριαρχεύσουν, ποίος οκτώ μήνας, ποίος έξ, καί ποίος
δύο μόνον. Η υπερηφάνεια καί διεστραμμένη ψυχή αυ-
των των δώδεκα μωρων τής Συνόδου τούς εμποδίζει
από τό νά στοχασθωσι τήν φθοράν, οπού προξενούσι εις
τόν λαόν μέ τά μεγαλώτατα έξοδα των συχνων αλλα-
γων των πατριάρχων, καί άλλο δέν ενθυμούνται, παρά
ότι, όσα εξοδεύσουν, τά ξαναλαμβάνουν από τόν νεόφυ-
τον, καί πάντοτε μέ τό διάφορόν τους.
Απάντηση με παράθεση