Εμφάνιση ενός μόνο μηνύματος
  #102  
Παλιά 06-10-06, 19:00
Παθοκτόνος Ο χρήστης Παθοκτόνος δεν είναι συνδεδεμένος
Senior Member
 
Εγγραφή: 14-11-2005
Περιοχή: Θεσσαλονίκη
Μηνύματα: 452
Smile Αλκίνοος Ιωαννίδης:

Μισό φεγγάρι


Μισό φεγγάρι σε φώτισε κάποια φορά,
γι’ αυτό τη γη δεν έχεις περπατήσει.
Με δυο φτερά μ’ ανοιγμένα τα πανιά,
θα περιμένεις για πάντα να φυσήξει.

Κόκκινο χρώμα στα σύννεφα και στα μαλλιά,
ποz σου ‘χα πλέξει μια μέρα μια πλεξίδα
κι είπες σιγά „το τέλος να κοιτάς
να ‘χω το βλέμμα σου στον άνεμο πυξίδα“.

Είναι μέρες που δεν έχω στίχο να κρυφτώ.
Είναι νύχτες πληγωμένες, μυστικές κι απελπισμένες,
που δε βρίσκω παραμύθι να σου πω.

Μέσα σε λίμνες και θάλασσες σε είχα δει
το ένα σου μέρος το κρυφό να καθρεφτίζεις
και με μαχαίρι τρίκοπο, μαβί,
το πρόσωπό σου μέσα στο νερό να σκίζεις.



Σημαντικό:ο ίδιος ο -λίαν αγαπητός μας- Αλκίνοος σε κάποια συνέντευξί του είχε πει πως το τραγούδι αυτό γράφτηκε για τα θύματα των Τούρκων εισβολέων Τ.Ισαάκ και Σ.Σολωμού...
__________________
"Βουβές ψυχές,θλιμμένες!Και τ'απόβραδο/
Προσμένουν το Χριστό μας από πέρα.....

.....Κ'εκείνος έρχεται...../
με τ'άγιο φως αχνόφεγγο στεφάνι του/
.....με τα θεικά,χαμηλωμένα μάτια....../

του κάμπου τα στρουθιά και τα πετούμενα......
άμα τον δούνε χαμηλώνουν πρόσχαρα......

Και σκύβει στις ψυχές που τον προσμένουν/
Σιγά...
πονετικά"

Από: "Εσπερινός" του Λάμπρου Πορφύρα(1894-1932), "Πας ο επί γης και υπό γην χρυσός αρετής ουκ αντάξιος"-Πλάτων

Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη Παθοκτόνος : 06-10-06 στις 19:01
Απάντηση με παράθεση