Εμφάνιση ενός μόνο μηνύματος
  #12  
Παλιά 24-01-09, 22:50
ice_tea Ο χρήστης ice_tea δεν είναι συνδεδεμένος
Junior Member
 
Εγγραφή: 01-12-2004
Περιοχή: Θεσσαλονίκη
Μηνύματα: 24
Προεπιλογή

Καλησπερα παιδιά.

Μιλάμε για το Μέγαρο Λόγγου. Ξεκίνησε να κατασκευάζεται το 1926 και ολοκληρώθηκε το 1928, για λογαριασμό του βιομήχανου Ιωάννη Λόγγου, που καταγόταν απο την Νάουσα. Ο Λόγγος ήταν ιδιοκτήτης μιας τεράστιας και πολύ εξελιγμένης κλωστουφαντουργίας, τα κτίρια της οποίας σήμερα λειτουργούν ώς πολυχώρος τέχνης και εκδηλώσεων.

Κατασκευαστής ήταν η "Ανωνυμος Οικοδομική Εταιρία Νέων Χωρών", που παραδόξως, χρεωκόπησε λίγο μετά την ολοκλήρωση της κατασκευής του κτιρίου, και συγκεκριμένα το 1931. Η βιομηχανική μονάδα του Λόγγου στην Νάουσα καταστράφηκε απο πυρκαγιά, επίσης λίγα χρονια μετά την ολοκλήρωση της κατασκευής του κτιρίου.

Το αρχικό σχέδιο προέβλεπε ισόγειο και δύο ορόφους, αλλά κατά την διάρκεια της κατασκευής αποφασίστηκε απο τον ιδιοκτήτη η προσθήκη και τρίτου ορόφου, και τα σχέδια τροποποιήθηκαν δίνοντας στο κτίριο την σημερινή του μορφή. Διαθέτει τρία καταστήματα στο ισόγειο (Την Μπυραρία "Κουρδιστό Γουρούνι", το κατάστημα με τα ρούχα, και το μικροσκοπικό μαγαζάκι επι της Ερμού), 2 διαμερίσματα στον πρώτο όροφο, 2 στον δεύτερο, και ένα οροφοδιαμέρισμα στον τρίτο, που είναι και το πιό εντυπωσιακό, με ένα τεράστιο σαλόνι με τζάκι (πάνω απο το Κουρδιστό Γουρούνι).

Είναι το μοναδικό δείγμα αρχιτεκτονικής με αυτή την μορφή σε ολόκληρη την Θεσσαλονίκη, για να μην πώ την Ελλάδα. Όντως, η προσωνυμία "Κόκκινο Σπίτι" οφείλεται στην όψη που του δίνουν τα κόκκινα τουβλάκια και τα κεραμικά διακοσμητικά σε ολόκληρη την εξωτερική του επιφάνεια. Όντως, ιδιοκτήτρια ολόκληρου του κτιρίου είναι μια απροσδιορίστου ηλικίας ηλικιωμένη γυναίκα, που μπορεί να χαρακτηριστεί επιεικώς εκκεντρική, και που μέχρι πρίν απο τρία χρόνια μάλλον κατοικούσε στο οροφοδιαμέρισμα του τρίτου ορόφου, όσο και άν αυτό σας ακούγεται περίεργο.

Πρίν 2 χρόνια, πασαλείφτηκαν (δεν μου κάθεται καλά να πώ ανακαινίστηκαν) μερικά σημεία της όψης του με τσιμέντο, και αυτό γιατί κρίθηκαν επικίνδυνα. Αν περάσετε μέρα και το παρατηρήσετε, θα δείτε καθαρά τα πασαλείματα του τσιμέντου σε διάφορα σημεία. Απο όσο είμαι σε θέση να γνωρίζω, έχει να κατοικηθεί (εκτός απο την ιδιοκτήτρια) πάνω απο 20 χρόνια. Το γιατί, δεν το ξέρω. Ξέρω μόνο οτι όσες φορές και άν προσπάθησα να έρθω σε επαφή με την ιδιοκτήτρια, η απάντηση ήταν ένα μυστήριο, ξερό και αγενές "ΟΧΙ". Καί απο τον Κουρδιστό Γούρουνο, και απο το μαγαζί με τα ρούχα, και απο το μικρό μαγαζάκι επι της Ερμού, και απο τον υπεύθυνο μάστορα την περίοδο του πασαλείματος, του οποίου θυμάμαι ακόμα τα λόγια:
"Έχω ρητές εντολές απο τον δικηγόρο της ιδιοκτήτριας να μήν αφήσω κανέναν, και για κανένα λόγο να μπεί μέσα στο κτίριο".

Δηλαδή, ο άνθρωπος είχε λάβει προκαταβολικά οδηγίες, στην περίπτωση που κάποιος τον ρωτούσε, να απαντήσει αρνητικά. Τι σας λέει αυτό;

Έχω ακούσε απο απροσδιόριστες πηγές, χωρις να έχω κάτι χειροπιαστό και συγκεκριμένο, πως το κτίριο αυτό σχετίζεται με πρόσγειους. Οι πρόσγειοι απο ότι έχω καταλάβει είναι κάτι σαν ψυχικά βαμπίρ, ή κάτι τέτοιο τελοσπάντων.

Εχω πάντα αυτή την περίεργη αίσθηση όταν το κοιτάζω, που την είχα μόνοα για ένα κτίριο ακόμη στο παρελθόν. Εκεί δικαιώθηκα. Εδώ ακόμα το παλεύω. Απο περίεργα γεγονότα, εκτός απο την υπερβολικά περίεργη συμπεριφορά των εμπλεκομένων,ξέρω μόνο για την χρεωκοπία της κατασκευάστριας εταιρίας, που μπορεί να είναι και σύμπτωση, την πυρκαγιά στο εργοστάσιο στην Νάουσα, που μπορεί επίσης να είναι σύμπτωση, το οτι σε ένα απο τα διαμερίσματα αυτοκτόνησε ο παιδίατρός Παναγιώτης Αλτσιτζόγλου το 1964, το οτι ένα αλλο διαμέρισμα ήταν επιταγμένο απο εναν Γερμανό Αξιωματικό κατα την διάρκεια της κατοχής, και το οτι έχω στην κατοχή μου 6 φωτογραφίες που τράβηξα τυχαία, που απεικονίζουν κάτι πάρα, μα πάρα πολύ περίεργο σε ένα απο τα παράθυρα του πυργίσκου του, ένα σούρουπο πρίν απο μερικά χρόνια.
__________________
"Όταν δεν ξέρεις πού βρίσκεσαι,όπου και να φτάσεις καλό σου φαίνεται"

Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη ice_tea : 24-01-09 στις 22:56
Απάντηση με παράθεση