[GiannisNik3]

Από το βιβλίο του Dawkins, "Η περί Θεού αυταπάτη", σελ. 253-254: " Έπειτα από όσα είπα, θα έχετε καταλάβει το επιχείρημά μου σχετικά με τους παιδικούς εγκεφάλους και τη θρησκεία: η φυσική επιλογή οικοδομεί παιδικούς εγκεφάλους με την τάση να πιστεύουν οτιδήποτε τους λένε οι γονείς τους και οι γέροντες της φυλής. Μια τέτοια ευπειθής υπακοή έχει τεράστια σημασία για την επιβίωση: είναι ανάλογη με τον προσανατολισμό της νυχτοπεταλούδας μέσω της Σελήνης. Ωστόσο, η άλλη όψη της ευπειθούς υπακοής είναι η δουλική ευπιστία, με αναπόφευκτο παραπροϊόν την ευπάθεια σε μολύνσεις από ιούς της νόησης. Για θαυμάσιους λόγους σχετικούς με τη δαρβινική επιβίωση, οι παιδικοί εγκέφαλοι έχουν ανάγκη να εμπιστεύονται τους γονείς και όσους γηραιότερους υποδεικνύουν οι γονείς. Αυτόματη συνέπεια αυτού είναι ότι όποιος εμπιστεύεται αδυνατεί να διακρίνει την καλή από την κακή συμβουλή: Το παιδί δεν μπορεί να γνωρίζει ότι η συμβουλή "Μην τσαλαβουτάς στη γεμάτη κροκόδειλους λίμνη" είναι καλή ενώ η συμβουλή "Πρέπει να θυσιάσεις μια κατσίκα όταν έχει πανσέληνο, αλλιώς δε θα έρθουν οι βροχές" είναι στην καλύτερη περίπτωση σπατάλη χρόνου και κατσικιών. Και οι δύο νουθεσίες μοιάζουν άξιες εμπιστοσύνης. Και προέρχονται από σεβαστή πηγή και διατυπώνονται με επίσημη σοβαρότητα η οποία εμπνέει σεβασμό και απαιτεί υπακοή. Το ίδιο ισχύει για προτάσεις σχετικά με τον Κόσμο, την ηθικότητα και την ανθρώπινη φύση. Και, πιθανότατα, όταν το παιδί μεγαλώσει και αποκτήσει δικά του παιδιά, είναι φυσιολογικό να τους τα μεταδώσει όλα - τόσο τα ανόητα όσο και τα λογικά -, με την ίδια μεταδοτική σοβαρότητα ".