[labros]

Έχω ακούσει πολλές μαρτυρίες από συγγενείς στην νοτιοανατολική Αρκαδία.
Τα Πούλιθρα είναι κοντά στα σύνορα με την Λακωνία. Περιοχή δυσπρόσιτη, με βουνά και δοκιμασμένο κόσμο.
Ακόμα και η γιαγιά μου, μου έλεγε ιστορίες για παράξενους ανθρώπους. Η κοινωνία ήταν πολύ κλειστή τότε και ο κόσμος μετά την δύση του ήλιου, προσπαθούσε να αποφεύγει να είναι έξω εκτός και ήταν σε μεγάλες ομάδες.
Επίσης και η μητέρα μου που έζησε τα πρώτα της χρόνια στην περιοχή και μίλαγε την τοπική Τσακώνικη διάλεκτο, που έλεγε παλαιότερα ιστορίες.

Υπήρχαν και μαρτυρίες για λυκάνθρωπους (αλλά μάλλον τραβηγμένο, θα το θεωρήσω), γιατί κάτι τέτοιο το άκουσα μόνο από ένα άτομο.

Τώρα, μιας και τα παλαιότερα χρόνια η έννοια βρυκόλακας ίσως είχε άλλες εκδοχές από τις σημερινές ή μοντέρνες να πω, ίσως οι άνθρωποι τότε ήθελαν να προσδιορίσουν τους παράξενους ανθρώπους, τους απόμακρους και τελικά ίσως τους κακούς.