Παράθεση:
|
(τιτανομεγιστοτεράστιε, μέχρι και τα βιβλία σε αναφέρουν )
|
Παράθεση:
|
Κατά τον άγιο Ιωάννη Χρυσόστομο, η μέθη και η αδηφαγία μας υποδουλώνουν στην τυρρανία των παθών, ενώ η νηστεία μας ελευθερώνει από τα δεσμά, μας απαλλάσει από την τυρρανία και μας επαναφέρει στην προγενέστερη ελευθερία μας.
|
Κάποια στιγμή πρέπει να συζητήσουμε και για τα πάθη μας, έχουμε πολλά να μοιραστούμε και να μάθουμε...
Ας δούμε και μερικά άλλα πράγματα τώρα:
Ο πατέρας Παϊσιος έτρωγε μόνο ντομάτες και αγγούρια, που καλλιεργούσε ο ίδιος. Λέγεται δε ότι εξαιτίας της προσευχής του, τα συγκεκριμένα λαχανικά είχαν μεγάλο μέγεθος.
Πάλι στο Όρος, ακόμα κι όταν οι μοναχοί τρωνε, το μυαλό τους δεν πρέπει να είναι στην απόλαυση της τροφής, καθώς αυτή λαμβάνεται μόνο για συντήρηση. Για το λόγω αυτό υπάρχει κάθε φορά κάποιος "διαβαστής" που αναγιγνώσκει θεολογικά κείμενα ώστε να αποσπάται η προσοχή.
Κάνουμε τώρα, ένα άλμα..και πάμε στην αρχαία εποχή όπου στα Ασκληπιεία οι τροφές ήταν και φάρμακα. Υπήρχαν 2 τρόποι "ανάρρωσης": μέσω της νηστείας [μη λήψης τροφής] και της ωμοφαγίας. Από ροφήματα είχαν το μέλι με χλιαρό νερό, το μέλι με ξίδι και το κρασί.