Εμφάνιση ενός μόνο μηνύματος
  #990  
Παλιά 21-11-14, 15:10
Pholarchos Ο χρήστης Pholarchos δεν είναι συνδεδεμένος
Senior Member
 
Εγγραφή: 07-09-2004
Μηνύματα: 1.882
Προεπιλογή

Παράθεση:
Αρχική Δημοσίευση από esmike Εμφάνιση μηνυμάτων
...
Κανείς φίλε μου δεν είδε το Θεό.

Αυτή την πρόταση δεν είδα να την σχολιάζεις με τον ίδιο σκεπτικισμό.
Κανείς φίλε μου δεν είδε το Θεό , και όποιος λέει το αντίθετο, λέει ψέματα.
'Aρα απο την στιγμή που κανείς δεν είδε το Θεό , μπορεί να λεχθεί οτι και οι εξ αποκαλύψεως αλήθειες, είναι επίσης εικασίες , γενικέυσεις , παρερμηνευμένες παρατηρήσεις.
Έτσι ο σκεπτικισμός σου θα ηταν πιο ισορροπιμένος και η άποψη σου λιγότερο αντιφατική.
Η πρόταση Κανείς φίλε μου δεν είδε το Θεό.
δεν είναι ορθά διατυπωμένη. Δεν είναι ότι κανείς δεν είδε το Θεό αλλά ότι εσύ διαλέγεις να βάλεις όσους λένε/είπαν οτι είδαν το Θεό κάτω από την ταμπέλα "ψεύτες."
Απλά επιλέγεις πχ να πιστεύεις ότι κανείς δεν είδε το Θεό. γιατί ας πούμε κρίνεις (με δικά σου άγνωστα και υποκειμενικά κριτήρια) ότι όσοι λένε οτι είδαν το Θεό λένε ψέματα. Με μια γενικολογία λοιπόν αρνείσαι να εξετάσεις τις περιπτώσεις ανθρώπων που "είδαν" το Θεό - και αυτό χρονα απαλλάσσεις τον εαυτό σου από το να κάνεις κι εσύ (αν σε ενδιαφέρει το θέμα) όσα έκαναν εκείνοι και "είδαν" το Θεό.

Αλλά ας πάρουμε την ιδέα πως ήταν "ψεύτες." Στέκεται;
Ο απόστολος Παύλος πχ είδε ένα εκτυφλωτικό φως και αναγνώρισε σ'αυτό το Θεό. Έτσι λέει. Έλεγε ψέματα;
Οι άνθρωποι λένε ψέματα για να καλυτερεύσουν τη θέση τους.
Την καλυτέρευσε ο Παύλος; Απέκτησε βίλλα έξω από Ρώμη; Κυκλοφορούσε μέ τέρθιππο; Εϊχε δούλους; Έκανε λεφτά; Πολλές γυναίκες; Σπούδασε τα παιδιά του στους καλύτεορυς ρήτορες; Ανακήρύχτηκε "ευεργέτης;" Απέκτησε πολιτικό/δικαστικό αξίωμα;
Τέτοια ήταν τα κριτήρια της "καλυτέρευσης" της θέσης ενός ανθρώπου τον 1ο μΧ αιώνα.

Για να δούμε τι έγινε λοιπόν:
<<Δοκώ γαρ ότι ο Θεός ημάς τους αποστόλους εσχάτους απέδειξεν ως επιθανατίους, ότι θέατρον εγενήθημεν τω κόσμω, και αγγέλοις και ανθρώποις. Ημείς μωροί διά Χριστόν, υμείς δε φρόνιμοι εν Χριστώβˆ™ ημείς ασθενείς, υμείς δε ισχυροίβˆ™ υμείς ένδοξοι, ημείς δε άτιμοι. Άχρι της άρτι ώρας και πεινώμεν και διψώμεν και γυμνητεύομεν και κολαφιζόμεθα και αστατούμεν και κοπιώμεν εργαζόμενοι ταις ιδίαις χερσίβˆ™ λοιδορούμενοι ευλογούμεν, διωκόμενοι ανεχόμεθα, βλασφημούμενοι παρακαλούμενβˆ™ ως περικαθάρματα του κόσμου εγενήθημεν, πάντων περίψημα έως άρτι. Ουκ εντρέπων υμάς γράφω ταύτα, αλλ’ ως τέκνα μου αγαπητά νουθετώ. Εάν γαρ μυρίους παιδαγωγούς έχητε εν Χριστώ, αλλ’ ου πολλούς πατέραςβˆ™ εν γαρ Χριστώ Ιησού διά του ευαγγελίου εγώ υμάς εγέννησα. Παρακαλώ ουν υμάς, μιμηταί μου γίνεσθε.>>
μμμμ, σβήσε τη βιλλίτσα από το Καίσαρα!

Λέει ακόμα:
Των Αποστόλων
Προς Κορινθιους Β' (Κεφ.11 Στιχ.21 - Κεφ.12 Στιχ.9)
...
Απόδοση στη Νεοελληνική:
Με ατίμωσή μου το λέω, σαν εμείς να υπήρξαμε αδύνατοι. Αλλά σε ό,τι τολμά κανείς να καυχηθεί β€“ με αφροσύνη το λέω – τολμώ κι εγώ. Εβραίοι είναι; Κι εγώ. Ισραηλίτες είναι; Κι εγώ. Σπέρμα του Αβραάμ είναι; Κι εγώ. Διάκονοι Χριστού είναι; Παραφρονώντας μιλώ, παραπάνω εγώ: σε κόπους περισσότερο, σε φυλακές περισσότερο, σε χτυπήματα υπερβολικά περισσότερο, σε θανάτους πολλές φορές. Από τους Ιουδαίους έλαβα πέντε φορές σαράντα παρά μία μαστιγώσεις, τρεις φορές ραβδίστηκα, μια φορά λιθοβολήθηκα, τρεις φορές ναυάγησα, ένα μερόνυχτο έχω κάνει στο βυθό. Σε οδοιπορίες πολλές φορές, σε κινδύνους ποταμών, σε κινδύνους ληστών, σε κινδύνους από το γένος μου, σε κινδύνους από τους εθνικούς, σε κινδύνους στην πόλη, σε κινδύνους στην ερημιά, σε κινδύνους στη θάλασσα, σε κινδύνους μεταξύ ψευδάδελφων, με κόπο και με μόχθο, σε αγρυπνίες πολλές φορές, με πείνα και δίψα, με νηστείες πολλές φορές, με ψύχος και γυμνότητα. Εκτός των άλλων, η επίβλεψή μου η καθημερινή, η μέριμνα για όλες τις εκκλησίες. Ποιος ασθενεί και δεν ασθενώ; Ποιος σκανδαλίζεται και εγώ δεν καίομαι;

Πάει και το τέρθιππο!

Για λεφτά και γυναίκες δε το συζητάμε, ούτε παλτό δεν είχε σε κάποια φάση και για γυναίκες - γράφει προς τους Κορινθίους (1 Κορ. 9, 5), μήπως δεν έχω δικαίωμα να έχω μαζί μου στα ταξίδια «αδελφή γυναίκα», όπως κάνουν και οι άλλοι απόστολοι και τα αδέρφια τον Κυρίου και ο Κηφάς ;

Στο τέλος εκτελέστηκε. Κι όλα αυτά γιατί επέμενε να λέει ψέματα - μας λες!
Κι όλ'αυτά γιατί;
Γιατί έλεγε πως είδε και άκουσε το Θεό: "Αν πρέπει να καυχιέμαι, θα καυχηθώ για τα πράγματα που δείχνουν την αδυναμία μου. Ο Θεός και Πατέρας του Κυρίου Ιησού, που είναι ευλογητός στους αιώνες, ξέρει ότι δεν ψεύδομαι. Στη Δαμασκό, ο εθνάρχης του βασιλιά Αρέτα φρουρούσε την πόλη των Δαμασκηνών για να με πιάσει, και διαμέσου μιας θυρίδας μέσα σε δίχτυ με κατέβασαν από το τείχος και ξέφυγα από τα χέρια του. Πρέπει να καυχιέμαι. δε με συμφέρει βέβαια, θα έρθω όμως σε οπτασίες και αποκαλύψεις του Κυρίου. Ξέρω έναν άνθρωπο στο Χριστό πριν από δεκατέσσερα χρόνια – είτε με το σώμα, δεν ξέρω, είτε εκτός του σώματος δεν ξέρω, ο Θεός ξέρει – που αρπάχτηκε τέτοιος άνθρωπος ως τον τρίτο ουρανό. Και ξέρω ότι τέτοιος άνθρωπος – είτε με το σώμα είτε χωρίς το σώμα δεν ξέρω, ο Θεός ξέρει – αρπάχτηκε στον παράδεισο και άκουσε ανεκλάλητα λόγια που δεν είναι δυνατό σε άνθρωπο να τα μιλήσει. Για τέτοιο άνθρωπο θα καυχηθώ, αλλά για τον εαυτό μου δε θα καυχηθώ παρά μόνο για τις αδυναμίες μου. Αν πράγματι θελήσω να καυχηθώ, δε θα είμαι άφρονας, γιατί θα πω την αλήθεια. "

Αλήθεια για "ψεύτης" πολύ παλαβός μου φαίνεται τον μπερδεύεις με τον Πιλάτο; - ο Πιλάτος ήταν Πόντιος όχι ο Παύλος, το ξεχνάς;

Το λογικό συμπέρασμα είναι οτι το "ψεύτης" δεν στέκει (σε ορισμένες περιπτώσεις)

Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη Pholarchos : 21-11-14 στις 15:13
Απάντηση με παράθεση