Η μέρα φεύγει, ποιος τη κλέβει, ήξερα μα ξέχασα
όσοι δουλέψαν και όσοι παιδέψαν τα λερωμένα πέταξαν
Κι εσύ αποσπερίτη μου του δειλινού ταιριάζεις
άδολα είναι τα μάτια σου και μην τα κατεβά.........ζεις
Οι πολιτείες πάντα χορεύουν σε ρυθμό κυρκαδιανό
τα φώτα ανάβουν να προλάβουν της νύχτας το μετέωρο
Κι εσύ αποσπερίτη μου
Τα βήματά μας άθελά μας είναι δώρα ακριβά
για αυτούς που μένουν και περιμένουν το σούρουπο
μιαν αγκαλιά
Κι εσύ αποσπερίτη μου
Μες στο σκοτάδι θα ‘ρθουν πάλι μακρινές μαρμαρυγές
θα ψιθυρίσουν να θυμίσουν τρεις απανωτές φορές
Κι εσύ αποσπερίτη μου...
@