Εμφάνιση ενός μόνο μηνύματος
  #27  
Παλιά 22-02-08, 03:27
Το avatar του χρήστη Τάκης Παπαδόπουλος
Τάκης Παπαδόπουλος Ο χρήστης Τάκης Παπαδόπουλος δεν είναι συνδεδεμένος
Senior Member
 
Εγγραφή: 02-01-2008
Περιοχή: Locarno Swizzera
Μηνύματα: 704
Προεπιλογή

Παράθεση:
Αρχική Δημοσίευση από Μιχάλης
Λοιπόν, η αλήθεια είναι ότι αυτό είναι ένα ερώτημα που απασχολεί αρκετό κόσμο. Πρέπει κανείς να ακούει την "καρδιά του", δηλαδή να παρασύρεται από το συναίσθημα ή να εμπιστεύεται τη λογική; Πολλές φορές το συναίσθημα δεν έχει λογική και μερικές άλλες η λογική δεν έχει συναίσθημα.
Αν και νομίζω ότι αυτό είναι ένα αρκετά μεγάλο ζήτημα με πολλές πλευρές και πράγματα που πρέπει να ληφθούν υπόψη, πιστεύω ότι χρειάζεται μια ισορροπία ανάμεσα στη λογική και στο συναίσθημα, κατανοώντας πάντα πως αυτό που λέω είναι πολύ δύσκολο να συμβεί...
Φίλε Μιχάλη, έχω να παρατηρήσω πως η λογική, σε ακραίες περιπτώσεις που συγκρούεται με το συναίσθημα, στενοχωρεί αλλά δεν καταστρέφει.
Ο άκρατος όμως συναισθηματισμός ενάντια στην λογική, έχει συνέπειες καταστροφικές, που σαν αποτέλεσμα έχουν την περαιτέρω συναισθηματική καταρράκωση.
Πήρα αυτά τα ακραία παραδείγματα ένθεν κακείθεν για να δείξω ότι άλλο είναι να είναι κανείς ευαίσθητος, οπότε λειτουργούν εσωτερικές "κεραίες" κατανόησης μιάς κατάστασης που βοηθά ( η κατανόηση ) την λογική να δράσει, και άλλο η συναισθηματική παρορμητικότητα που παρασύρει στο διάβα της δικαίους και αδίκους, ό,τι βρει...
Ο απόλυτα ασυναισθηματικός λογικός, φαίνεται στυγνός, κρύος, απωθητικός, ότι καταστρέφει το "όνειρο", αλλά σε τελευταία ανάλυση δεν προκαλεί κακό, ούτε στον εαυτό του, αλλά - το κυριώτερο - ούτε στο περιβάλλον, μιά και κατανοεί τις αληθινές παραμέτρους ενός ζητήματος ή μιάς κατάστασης.
Και όταν μιλάμε για λογικό, δεν εννοούμε τον "ευφυή" εγκληματία, αλλά τον άνθρωπο που με την λογική του έχει καταλήξει να δέχεται ηθικές αξίες.
Στην αντίπερα όχθη, συναισθηματισμός χωρίς λογική, σημαίνει αυτοκαταστροφή αλλά και πόνο στους ανθρώπους που αγαπούν τον άκρατο συναισθηματικό και τον βλέπουν τελικά να πονά.

Πιό πάνω χρησιμοποίησα την λέξη "ευαίσθητος".

Η ηυξημένη ευαισθησία σε ένα λογικό, τον κρατά σε ισορροπία αντιδράσεων, χωρίς να μειώνει την κρίση του που βασίζεται ΠΑΝΤΑ στην λογική.
Η έλλειψη λογικής σε ένα υπερευαίσθητο άτομο, πού οδηγεί;

Και μήπως τελικά, η τιθάσευση της παρορμητικότητας με την λογική είναι το ζητούμενο και όχι η αντιπαλότητα μεταξύ του συναισθήματος και της λογικής, που πιθανώς επιβάλλεται να συμβαδίζουν, όχι "απαραίτητα" το ένα σε βάρος του άλλου, μιά και όταν ένα συναισθηματικό άτομο τιθασεύσει την παρορμητικότητά του με την λογική, αποκλείεται να πάθει κακό από λάθος αντιμετώπιση μιάς κατάστασης;
__________________
Takispapa
Στον Ωκεανό της ανθρώπινης βλακείας, επιπλέουν ακόμη σκάφη με ΣΤΕΓΝΟΥΣ επιβάτες...
Απάντηση με παράθεση