Πάνω σε ξύλινο σταυρό
κάρφωσαν την ψυχή σου
και έκοψαν μ’ ένα σπαθί
το νήμα της ζωής σου.
Την παιδική ψυχούλα σου
την κάρφωσε στο ξύλο
αυτός που είπαν άνθρωπο
αυτός.. που είχες φίλο.
Και έτρεξε το αίμα της
την γη να ζωγραφίσει
και το καμένο χώμα της
λίγο να το ποτίσει.
Και εκεί στο χώμα το ξερό
στο άνυνδρο παρτέρι
φύτρωσε ρόδο.. γιασεμί
την άνοιξη.. να φέρει!!
|