Εμφάνιση ενός μόνο μηνύματος
  #4  
Παλιά 13-04-18, 20:26
Το avatar του χρήστη AVATARGR-1
AVATARGR-1 Ο χρήστης AVATARGR-1 δεν είναι συνδεδεμένος
Senior Member
 
Εγγραφή: 31-12-2013
Περιοχή: ΑΘΗΝΑ
Μηνύματα: 2.132
Προεπιλογή

Φίλοι μου καλησπέρα σας.

Φίλε ilias1990 ναι δεν το συμπεριέλαβα αυτό και πολύ σωστή η αναφορά σου
πως χαμουτζήδες είναι οι Αθηναίοι...

Μπαγιάτης

Ο παλιός, ο βέρος Σαλονικιός.
Είναι το σαλονικιό αντίστοιχο αυτού που στην Αθήνα αποκαλείται γκάγκαρος.

Παλιότερα, για να χαρακτηρισθεί κανείς μπαγιάτης έπρεπε να προέρχεται από
μια οικογένεια που για γενιές ζούσε στην πόλη – και μάλιστα στην «εντός των
τειχών πόλη», έκφραση που στη Θεσσαλονίκη αποτελεί κυριολεξία.
Ο χαρακτηρισμός, σημειωτέον, αφορούσε μόνο τους Έλληνες Ορθόδοξους κατοίκους.
Από την δεκαετία του 1920 και μετά, ο όρος κυρίως διέκρινε τους ντόπιους
από τους Μικρασιάτες πρόσφυγες.
Με την πάροδο του χρόνου, η σημασία διευρύνθηκε και πλέον σημαίνει κάποιον
που έχει γεννηθεί στη Θεσσαλονίκη από γονείς Σαλονικιούς, σε αντιδιαστολή
με τους πιο νεόφερτους που ήρθαν στην πόλη με τα διαδοχικά κύματα της
αστυφιλίας – τα τελευταία 50 χρόνια ο πληθυσμός της Θεσσαλονίκης έχει
σχεδόν τετραπλασιασθεί.

Πέρα όμως από την καταγωγή, η λέξη μπαγιάτης χαρακτηρίζει και μια νοοτροπία.
Ο μπαγιάτης, για παράδειγμα, έχει μια σιγουριά ότι καλύτερα από τη
Θεσσαλονίκη – και τη Χαλκιδική – δεν θα βρει πουθενά.
Είναι συντηρητικός, όχι απαραίτητα στις πολιτικές και κοινωνικές του απόψεις,
αλλά με την έννοια ότι είναι δύσπιστος απέναντι σε πράγματα νεόκοπα, μοδάτα και φαντεζί.
Αυτή η δυσπιστία φτάνει την καχυποψία όταν έχει να κάνει με τους «κάτω»,
τους Αθηναίους – ο μπαγιάτης θεωρεί τον εαυτό του βαρύ και κλειστό αλλά
συγχρόνως κιμπάρη και ντόμπρο, ενώ για τους Αθηναίους, για τους οποίους
αναγνωρίζει ότι είναι πιο ανοιχτοί και πιο αλέγκροι, πιστεύει ότι είναι επιπόλαιοι
και άνθρωποι στους οποίους δεν μπορείς να στηριχτείς.
Και ο μπαγιάτης, που πέρα από δύσπιστος είναι και ράθυμος και αραχτός, δεν
μπορεί να καταλάβει πώς γίνεται να υπάρχουν άνθρωποι, Αθηναίοι συνήθως,
που είναι διατεθειμένοι να οδηγήσουν δεκάδες χιλιόμετρα για να πάνε να φάνε
σε ένα τρέντι, αλλά αβέβαιης ποιότητας, καινούργιο εστιατόριο – ο ίδιος προτιμάει αυτό που ξέρει,
ιδανικά κάπου πολύ κοντά στο σπίτι του για να μη χάσει και τον μεσημεριανό
του ύπνο που επιβάλλεται, άλλωστε, και από το βαρύ κλίμα της Θεσσαλονίκης.

Υπάρχει ένα ανέκδοτο...
Χαρούλη, είδα μια φοβερή προσφορά το άλλο Σαββατοκύριακο για Τυνησία…
Είσαι;
Πεντάστερο ξενοδοχείο και φοβερές παραλίες…

Πού να τρέχουμε, ρε, τώρα Τυνησίες…
Πάμε Τορώνη…
Σαν τη Χαλκιδική δεν έχει…
Καλά, είσαι απίστευτος… μπαγιάτης γεννήθηκες, μπαγιάτης θα πεθάνεις…

Στα τούρκικα, bayat σημαίνει μπαγιάτικο, όχι φρέσκο.
Στην αργκό της γείτονος σημαίνει επίσης τον άνθρωπο παλαιών αρχών, αυτόν
που παραπονιέται για κάθε νεωτερισμό.
Από το bayat ετυμολογούνται οι λέξεις μπαγιάτικος, μπαγιατίλα και τα συναφή
μεταξύ αυτών και το μπαγιάτης.

Πώς έφτασε τώρα η λέξη μπαγιάτης να σημαίνει τον Σαλονικιό, δεν είναι εξακριβωμένο.
Μια εξήγηση είναι ότι οι κλασικοί Σαλονικιοί αυτού του τύπου είναι τόσο
δυσκίνητοι και στρυφνοί που φέρνουν στον νου μπαγιάτικο πράμα που μυρίζει
κλεισούρα και ίσως έχει αρχίσει να μουχλιάζει και να ξινίζει.
Σχετική είναι και η άποψη ότι ο χαρακτηρισμός παραπέμπει σε ένα καφενείο
της πόλης ο ιδιοκτήτης του οποίου είχε το επίθετο Μπαγιάτης – οι θαμώνες του
ήταν διάφοροι γκρινιάρηδες ηλικιωμένοι οι οποίοι έβγαζαν μια ξινίλα,
μεταφορικά και ίσως και κυριολεκτικά, κι έτσι τους είπαν μπαγιάτηδες.
Μια τρίτη εκδοχή είναι ότι η λέξη μπαγιάτης ήταν ένας νεολογισμός της
Θεσσαλονίκης του 19ου αιώνα για το γεροντοπαλίκαρο – που, λόγω ηλικίας
και μοναξιάς, έχει γίνει συντηρητικός στις απόψεις και τις συνήθειές του.

Ένα θαυμάσιο βιβλίο είναι....

ΜΠΑΓΙΑΤΗΔΕΣ ΚΑΙ ΧΑΜΟΥΤΖΗΔΕΣ
Συγγραφέας: ΜΕΤΑΞΑΣ Α.ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ
Εκδότης: ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΡΧΕΙΟ


Πηγή: https://sarantakos.wordpress.com/201...esxamoutzides/

Ευχαριστώ.
__________________
ΑΝ ΝΙΩΣΕΙΣ ΤΗΝ ΣΚΙΑ ΣΟΥ ΝΑ ΦΕΥΓΕΙ ΜΗΝ ΓΥΡΙΣΕΙΣ ΠΙΣΩ ΝΑ ΤΗΝ ΚΟΙΤΑΞΕΙΣ....
Το αληθινό νόημα της φώτισης είναι να κοιτάς όλη τη σκοτεινιά με φωτεινά μάτια [Καζαντζάκης Νίκος]
Απάντηση με παράθεση