Εμφάνιση ενός μόνο μηνύματος
  #216  
Παλιά 21-07-13, 13:13
Το avatar του χρήστη PUCK
PUCK Ο χρήστης PUCK δεν είναι συνδεδεμένος
Senior Member
 
Εγγραφή: 08-06-2005
Περιοχή: Ονειροπολία
Μηνύματα: 744
Προεπιλογή

Επειδή το συγκεκριμένο θέμα έχει παρεκκλίνει από το σκοπό του, και πιθανόν κάποιοι επισκέπτες του φόρουμ να έχουν αποπροσανατολιστεί,
να σημειώσω πως υπήρξε άλλη μία σχετική συζήτηση : Δαρβινισμός-Εξέλιξη των Ειδών, από την οποία θα επαναδημοσιεύσω ένα μήνυμα του μέλους "Μιχάλης"
ο οποίος είναι γυναικολόγος-μαιευτήρας (δεν συμμετέχει πλέον στο φόρουμ, αλλά σημειώνω την ιδιότητά του για να δείξω πως δεν είναι άσχετος με το χώρο της Επιστήμης).

Η έντονη υπογράμμιση είναι δική μου και αφορά σημεία στα οποία θα πρέπει -κατά τη γνώμη μου- να εστιάσουμε περισσότερο.

Παράθεση:
Ο Κάρολος Δαρβίνος (Charles Darwin) γεννήθηκε το 1809 και πέθανε το 1882. Σπούδασε στα πανεπιστήμια του Εδιμβούργου και του Καίμπριτζ και από το 1831 μέχρι και το 1836 συμμετείχε ως φυσιοδίφης σε ένα μεγάλο ταξίδι στη Νότια Αμερική και στα νησιά του Ινδικού και Ειρηνικού Ωκεανού, με το πλοίο «Μπήγκλ».
Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού του συγκέντρωσε άφθονο επιστημονικό υλικό, με πολυάριθμες ζωολογικές και γεωλογικές κατά κύριο λόγο, παρατηρήσεις, τις οποίες δημοσίευεσε το 1839. Έπειτα, εγκαταστάθηκε μόνιμα στη Μεγάλη Βρετανία και συνέχισε τις μελέτες του, οι οποίες κατέληξαν το 1859 στο περίφημο έργο του Η Καταγωγή των Ειδών, που ο πλήρης του τίτλος είναι On the origin of species by means of Natural Selection or The preservation of favoured races in the struggle for life. Στο περίφημο αυτό έργο, διατύπωσε την άποψη ότι οι διάφορες μορφές ζώων και φυτών που υπάρχουν σήμερα στη Γη, έχουν προέλθει, με βραδεία εξέλιξη, από λίγα και απλούστερα αρχικά είδη.
Η θεωρία δεν ήταν νέα στη σύλληψή της, αφού πενήντα χρόνια πριν ο Ζαν Μπαπτίστ Λαμάρκ, την είχε πρώτος υποστηρίξει, όμως με λανθασμένο τρόπο, αφού θεωρούσε ότι τα επίκτητα χαρακτηριστικά μεταδίδονται από γενιά σε γενιά και θεωρούσε καθοριστικότερο παράγοντα την επίδραση του περιβάλλοντος. Ένα άλλο σφάλμα που του απέδιδαν ήταν στη θεωρία του περί ωφέλιμων και μη οργάνων. Ο Λαμάρκ θεωρούσε ότι εάν ένα όργανο χρησιμοποιούνταν συχνά λόγω περιβαλλοντικών αναγκών, τότε θεωρούνταν ωφέλιμο και γινόταν «ισχυρότερο».
Η θεωρία του Δαρβίνου διαφέρει στο ότι θεωρεί την εξέλιξη των ειδών αποτέλεσμα των τυχαίων μεταλλάξεων, κάτω από τη δύναμη της Φυσικής Επιλογής, με αποτέλεσμα την εμφάνιση χαρακτήρων που είναι πλεονεκτικότεροι και προσδίδουν στο είδος περισσότερη «ισχύ» για την επιβίωση.
Μερικά απλά παραδείγματα. Ένα είδος πουλιών κατοικεί από κοινού σε έναν τόπο. Λόγω αλλαγής των κλιματικών συνθηκών αναγκάζονται να μεταναστεύσουν σε ένα άλλο μέρος. Λόγω αλλαγής των γεωλογικών συνθηκών, οι δύο πληθυσμοί απομονώνονται σε δύο διαφορετικά περιβάλλοντα, στο καθένα από τα οποία επικρατούν με την πάροδο των αιώνων διαφορετικές συνθήκες. Στον κάθε πληθυσμό θα συμβούν μεταλλάξεις του γενετικού υλικού αλλά από αυτές θα επικρατήσουν μόνο εκείνες που κάνουν τα πουλιά ανθεκτικότερα στο περιβάλλον που ζουν, ενώ τα υπόλοιπα δεν θα προσαρμόζονται και σιγά σιγά θα εκλείψουν, αφήνοντας μόνο τα «μεταλλαγμένα». Έτσι, μετά από ένα μεγάλο χρονικό διάστημα, θα έχουν δημιουργηθεί δύο νέα είδη πουλιών, που θα προέρχονται όμως από έναν κοινό προγονικό τύπο, με διαφορετικά χαρακτηριστικά.
Αυτές οι τυχαίες μεταλλάξεις, λοιπόν, είναι η κινητήρια δύναμη της εξέλιξης, που εκδηλώνονται κάτω από την «πίεση» της Φυσικής Επιλογής και οδήγησαν τις πρόδρομες μορφές των φυτών και των ζώων στις εξελιγμένες μορφές που γνωρίζουμε σήμερα. Ενδείξεις υπέρ της θεωρίας της Εξέλιξης είναι τα υπολειμματικά όργανα που υπάρχουν σε ζώα, όπως η σκωληκοειδής απόφυση στον άνθρωπο, τα ομόλογα όργανα, τα παλαιολογικά ευρήματα, οι ομόλογες πρωτεϊνες και ανοσοβιολογικές ενδείξεις, αφού διαπιστώθηκε ότι πολλά βιολογικά μακρομόρια σε ανθρώπους και σε ζώα, έχουν μεγάλα ομόλογα τμήματα, ενώ τα αντισώματα στα ανώτερα θηλαστικά λειτουργούν με παρόμοιο τρόπο.
Εξάλλου, όλα τα βιολογικά μακρομόρια αποτελούνται από τις ίδιες δομικές ουσίες. Οι πρωτεϊνες αποτελούνται όλες από αμινοξέα, το γενετικό υλικό από νουκλεοσωμάτια με ιστόνες και μη ιστόνες πρωτεϊνες και, τελικά, η παγκοσμιότητα του γενετικού κώδικα αποτελεί σημείο αναμφισβήτητο. Το γενετικό υλικό αποτελείται από τα γονίδια και διάφορα άλλα συμπλέγματα, όπου κατά κανόνα το DNA μεταγράφεται σε mRNA, το οποίο κατευθύνει την παραγωγή των πρωτεϊνών. Το δόγμα αυτό δεν ισχύει σε ορισμένους ιούς, όπως στον ιό του AIDS.
Αυτά είναι μερικά βασικά σημεία που πρέπει να παρατεθούν εισαγωγικά στο θέμα μας. Σχετικά με το θέμα του εάν ο άνθρωπος κατάγεται ή όχι από τον πίθηκο, η απάντηση είναι απλή: Είναι λανθασμένη η ερώτηση, άρα δεν μπορεί να δοθεί απάντηση. Η θεωρία της εξέλιξης δεν ισχυρίζεται καταγωγή των ανθρώπων από τους πιθήκους, αλλά καταγωγή και των δύο από έναν κοινό πρόγονο, οποίος με τον τρόπο που σας παράθεσα στο παράδειγμα με τα πουλιά, διαφοροποιήθηκε στους προγόνους των ανθρώπων και των πιθήκων, οι οποίοι με τη σειρά τους έδωσαν τους σημερινούς πιθήκους και τους homo sapiens sapiens. Θα μπορούσε να πει κανείς, εάν το θέλετε έτσι, ότι οι σημερινοί άνθρωποι είναι μακρινά ξαδέλφια των σημερινών πιθήκων, μιας και έχουν τεράστιες ομοιότητες σε μοριακό και όχι μόνο επίπεδο. Επ ουδενί δεν ισχυρίζεται η Εξέλιξη καταγωγή ενός παρόντος είδους από ένα άλλο παρόν είδος. Μιλάει για το απώτατο παρελθόν και τις μορφές που επικρατούσαν τότε.
Η προπαγάνδα του εάν ο άνθρωπος κατάγεται από τον πίθηκο ή όχι είναι ανούσια, εφόσον είπαμε πως η Εξέλιξη δεν θεωρεί κάτι τέτοιο και χρησιμοποιήθηκε και από την Επιστήμη και από την Εκκλησία και από άλλους φορείς για τους δικούς τους λόγους. Η θεωρία της Εξέλιξης δεν αποκλείει την ύπαρξη του Θεού ούτε υποβιβάζει τη Θεία δημιουργία του ανθρώπου, όπως ατυχώς θεώρησαν θρησκευτικοί ταγοί αλλά δυστυχώς αυτό το τσιτάτο έγινε καραμέλα που πιπιλίζουν όλοι όσοι δεν γνωρίζουν αυτά τα θέματα.

Συμφωνώ ότι υπάρχουν πολλά αναπάντητα ερωτήματα και εκεί που διαφωνώ περισσότερο είναι στην τυχαιότητα των μεταλλάξεων. Αυτό, όποτε θέλετε, μπορούμε να το συζητήσουμε

Απάντηση με παράθεση