Εμφάνιση ενός μόνο μηνύματος
  #14  
Παλιά 20-06-06, 13:17
cHrIsToS1 Ο χρήστης cHrIsToS1 δεν είναι συνδεδεμένος
Senior Member
 
Εγγραφή: 05-04-2005
Περιοχή: Άργος
Μηνύματα: 324
Προεπιλογή

Ειναι απιστευτα πολλα αυτα που μου ερχονται στον νου, με αφορμη τα οσα εχουν γραφτει μεχρι τωρα και ακριβως αυτο ειναι που με κανει να... μην τα γραψω.
Θρησκεια εναντιον επιστημη;;
Φυσικα.
ετσι δεν γινεται με ολες τις...... αιρεσεις;;
Το καινουριο πολεμαει το παλιο, θελοντας να παρει την θεση ή κομματι αυτου, και το παλιο εναντιωνεται θελοντας να υπερασπισει τα μεχρι τοτε κεκτημενα του.
Με παραπλευρες απωλειες τον αμαχο πληθυσμο.
Παντα αυτος θα πληρωνει τον λογαριασμο.
Και με σκοπο, τον ελεγχο.
Των ανθρωπων και για ιδιοτελεις καθαρα λογους.(οι οποιοι ομως δεν ειναι παντα οι ιδιοι).
Η θρησκεια προυπαρχει της επιστημης.(χωρις να βαζω το χερι μου στη φωτια)
Και ετσι οπως πρεπει να δωθει ορισμος στο τι ειναι θρησκεια, ετσι πρεπει να δωθει ορισμος στο τι ειναι επιστημη.
Οπως δεν πρεπει να μπερδευουμε την εννοια της θρησκειας με το ιερατειο αυτης, ετσι και δεν πρεπει να μπερδευουμε την εννοια της επιστημης με το κατεστημενο (ιερατειο) αυτης.
Αν μιλαμε για το τι επιλεγουμε αναμεσα στα δυο, δεν ειναι δυνατον να κανω επιλογη, και λεω ναι και στα δυο.
Οπως λεω ναι στην καρδια και στο νου.
Δεν θελω να ζω μονο με ενα απο τα δυο, ετσι και δεν μπορω και δεν θελω να ζω με την θρησκεια μη εχοντας την επιστημη και αντιστροφος.
Επιστημες υπαρχουν πολλες.
Θρησκειες υπαρχουν πολλες.
Δεν μπορω και δεν θελω να κανω διακριση αναμεσα στις επιστημες, με την εννοια δεχομαι αυτην και δεν δεχομαι την αλλη, ετσι και με της θρησκειες.
Δεν μπορω και δεν θελω να πω δεχομαι αυτην και απορριπτω την αλλην.
η θρησκεια λεει οτι εχει το αλαθητο και ζηταει απο τους ''πιστους'' να την υπακουουν.
Παρουσιαζει το δογμα της και λεει αυτο ειναι το παν.Υπακουστε.
Η επιστημη;
Δια χειρος quendi μας λεει οτι εχει δογμα.(το να μην εχει δογμα)(αυτο δεν σημαινει οτι θεωρω αυτον τυπου εκπροσωπου).
Μας ζηταει να την υπακουσουμε;;
Απο οτι μπορω να δω εγω σαφως και ναι.
Απιστος οποιος δεν δεχεται την θρησκεια
Αμορφωτος οποιος δεν δεχεται την επιστημη.
Αρνητικα και τα δυο.
Ιδιες μεθοδους χρησιμοποιουν και οι δυο.
''Ιερες'' εξετασεις και οι δυο.
Δεν υπαρχει συγκρουση λενε και οι δυο, αλλα ταυτοχρονα και οι δυο νιωθουν ευγνωμονες που δεν ανηκουν στο ΑΝΤΙΠΑΛΟ στρατοπεδο.
Αντιπαλοι χωρις συγκρουση γινεται;
Το θεο ευχαριστουν οι μεν, την καλη τους τυχη οι δε.
Αφορισμους η θρησκεια, αφορισμους και η επιστημη.
Το λιγοτερο κακο με την θρησκεια ηταν οτι τοτε στις περιοδους κυριαρχιας της, μπορουσες να διακρινεις τον ''εχθρο'' ο οποιος ηταν η απολυτοτητα της.
Εαν εισουν αφορισμενος απο αυτην ''δεν ειχες στον ηλιο μοιρα''.
Το ιδιο και με την επιστημη.
Εαν αφοριστεις απο αυτην, εξισου ''δεν εχεις στον ηλιο μοιρα''
Το λιγοτερο κακο με την επιστημη ειναι πως η μοιρα που δεν εχεις ειναι στο τομεα που εχεις αφοριστει.
Ενω ο αφορισμος της θρησκειας ηταν ''γενικου περιεχομενου''.
Τωρα, στις μερες, πιστευω οτι ΔΕΝ υπαρχει απολυτη κυριαρχια κανενου απο αυτα τα δυο ιερατεια.
Βρισκομαστε σε ενδιαμεσο σταδιο.
Και οπως δεν δεχομαι να κανω επιλογη αναμεσα στην θρησκεια και την επιστημη, ετσι και δεν δεχομαι να κυριαρχησει ολοκρηρωτικα το ενα ιερατειο εναντι του αλλου.
Και το επομενο απο αυτο το μεταβατικο σταδιο που (θεωρω οτι ) βρισκομαστε δεν θελω να ειναι ή το εννα ή το αλλο.
Δεν θελω να ειναι ή θρησκεια ή επιστημη αλλα ΚΑΙ ΤΑ ΔΥΟ.
Συνεργαζομενα μεταξυ τους, ή εστω σε διαφορετικες κατευθυνσεις κινουμενα, σε ΑΝΤΙΘΕΤΕΣ κατευθυνσεις, μη συγκρουομενα μεταξυ τους.
Προς οφελος του αμαχου πλυθησμου (που τωρα πληρωνει τον λογαριασμο).
Θελω επιτελους αυτος ο αμαχος πλυθησμος (που ΔΕΝ ειναι αμαχος αλλα ναρκωμενος ωστε να μην παρει θεση) να ΛΑΜΒΑΝΕΙ τα ωφελη και απο τις δυο ''παραταξεις'' και οχι πλεον να πληρωνει.
Τωρα τι γινεται;;
''Δυο γαϊδαροι μαλωνανε σε ξενο αχυρωνα''
Η θρησκεια θελει το δογμα της να το περασει σε ολους.
Η επιστημη θελει το ΜΗ δογμα της να το περασει σε ολους.
Αυτο το μη δογμα της επιστημης δεν ειναι ικανη αποδειξη για την ΜΗ υπαρξη αυτης;
Βλεπω απο την μια την επιστημη να θεωρει φαντασιωσεις της ιστοριουλες της θρησκειας, και απο την αλλη να δεχεται οτι τα παντα ειναι υλικα, απορριπτωντας ετσι αυτες τις φαντασιωσεις ως ανυπαρκτες.
Ειναι δυνατον αυτο; (οχι να γινεται, μιας και γινεται, αλλα να ισχυει)
Ειμαστε υλικα πλασματα σε υλικο κοσμο και αν θελουμε να παμε ψηλοτερα(χωρις να γκρεμοτσακιστουμε απο τον πυργο της βαβελ που χτιζουμε) θα πρεπει να κατανοησουμε πρωτα τον κοσμο μας.
Ειναι δυνατον ενα υλικο πλασμα σε εναν υλικο κοσμο να δημιουργησει κατι ανυπαρκτο;;
Εαν ναι ειναι δυνατον και λογικο κατι τετοιο, τοτε θα πρεπει πρωτα να κατανοησουμε ΠΩΣ γινεται αυτο.
Ειναι λογικο κατι τετοιο;Εχουμε κατανοησει το πως;
Εαν οχι δεν γινεται κατι το υπαρκτο-υλικο να δημιουργησει κατι το ανυπαρκτο τοτε;
Τοτε μηπως θα πρεπει να κατανοησουμε οτι καποιες φαντασιωσεις ειναι ΥΠΑΡΚΤΕΣ, πραγματικες, υλικες, και λογικες;
Απάντηση με παράθεση