Εμφάνιση ενός μόνο μηνύματος
  #1643  
Παλιά 17-09-16, 19:04
Johnkokk Ο χρήστης Johnkokk δεν είναι συνδεδεμένος
Senior Member
 
Εγγραφή: 09-04-2016
Μηνύματα: 930
Προεπιλογή

Παράθεση:
Αρχική Δημοσίευση από nikodhmos Εμφάνιση μηνυμάτων
Το ίδιο λέμε φίλε μου. Αν οι μάρτυρες είχαν σημασία θα υπήρχαν και στο σήμερα. Ο λόγος που υπήρξαν είναι επειδή τότε ανήκαν στη μειοψηφία, είναι άσχετος με την αλήθεια της πίστης τους.


Έχεις πολλά επιβεβαιωμένα θαύματα; Άρα σίγουρα θα έχεις να εξετάσουμε μια-δυο πηγές.
Τα περισσότερα θαύματα που γίνονται,δεν είναι σχεδιασμένο να γίνουν,δεν νομίζω λοιπόν να βρώ πχ θαύμα ίασης με φωτογραφίες από ιατρικές εξετάσεις ,σχόλια ιατρικής κοινότητας κτλπ.Και αυτό είναι το θέμα,τα θαύματα δεν μπορεί να τα κάνει κάποιος για επιδειξη,δεν έρχονται πάντα όταν τα θέλουμε.

Δεν σε κατηγορώ,τα θαύματα δεν αποδεικνύονται πάντα,είναι θέμα πίστης,και για να καταφέρεις να γίνεις δέκτης θαύματος και για να το κατανοήσεις,υπάρχουν ακόμη και χριστιανοί που δεν πιστεύουν,πόσο μάλλον άτομα που δεν πιστεύουν στον Χριστό(απ'οτι συμπεραίνω από τα ποστ σου).Επίσης σήμερα περισσότερα είναι τα ψεύτικα θαύματα παρά τα πραγματικά,πράγμα που μεγαλώνει περεταίρω την καχυποψία.Προσωπικά πιστεύω ότι μπορώ να ξεχωρίσω κάποιον που βίωσε πραγματικό θαύμα από έναν απατεώνα(όχι μόνο εγω,ο κάθε λογικός χριστιανός(γενικά άνθρωπος) μπορεί να το καταφέρει αυτό.

Προσωπικά,έχω καταφέρει να προκαλέσω θαύμα μέσω προσευχής.Σε πιο μικρή ηλικία(10-11 χρονών),είμασταν στο χωριό του πατέρα μου.Η μικρή μου αδελφή,είχε εκείνη την εποχή συχνούς και έντονους κοιλόπονους.Να προσθέσω ότι το χωριό ήταν σε απόσταση μιας ώρας από την πόλη,αλλά ο δρόμος ειναι λίγο rollercoaster.Μια από τις μέρες των διακοπών λοιπόν,την έπιασε πολύ πιο έντονος πόνος απ'οτι τις άλλες φορές.Ήρθε ο γιατρός του χωριού ανυσηχούσε για σκωληκοειδίτιδα ,γι'αυτό οι γονείς μου φύγαν με την αδερφή μου για να πανε στο νοσοκομείο της πόλης.Εγώ έμεινα,και μετά από κάνα τέταρτο αφού φύγανε πήγαμε βόλτα στο βουνό με τα ξαδέλφια μου και περάσαμε από ένα απόμερο εκκλησάκι.Πρώτα φορά στη ζωή μου προσευχήθηκα τόσο έντονα,σε σημείο που έκλαψα για να γίνει καλά η αδερφή μου.Μετά από καμιά ώρα γυρίσαμε σπίτι.Μόλις φτάσαμε η γιαγιά μου, μου είπε ότι πήραν τηλέφωνο οι γονείς μου και της είπαν ότι η μικρή είναι καλά.Αν κάποιος δεν έχει βιώσει παρόμοια εμπειρία δεν μπορεί να καταλάβει την χαρά, την ηρεμία και την ευγνωμοσύνη που είχα εκείνη τη στιγμή.Ίσως να ήταν όντως απλά σύμπτωση,εγώ όμως θεωρώ πως ήταν θείο δώρο.Συνηθίζω να προτιμώ την λογική εξήγηση των πραγμάτων,ωστόσο κάποιες φορές τα συναισθήματα και το ένστικτο δίχνουν την αλήθεια.Φυσικά δεν θεωρώ πως έχω δυνάμεις ή είμαι ιδιαίτερος,απλά είμουν τυχερός ώστε να δεχτώ βοήθεια.

Και για να φύγουμε λίγο από το μελλοδραμα,προχθές πέρασα μάθημα που δν διάβασα,απλά είδα τα θέματα και τα έλυσα...δεν ξέρω αν ήταν θαύμα ή είμαι θαύμα της φύσης πάντως είναι ανεξήγητο :P

Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη Johnkokk : 17-09-16 στις 19:07
Απάντηση με παράθεση