Είμαστε Διαχρονικά Ανίκανοι να Αντιληφθούμε τον μόνο Δρόμο που Οδηγεί σε Ανάπτυξη και λέγεται ευρεσιτεχνία και καινοτομία
Το ζήτημα είναι αν αυτό το γνωσιακό καθεστώς μπορεί να ισχύσει σε μια κλειστή κοινωνία, δηλαδή σε μια παραδοσιακή κοινωνία φυλετικού τύπου ή σε μια σύγχρονη ολοκληρωτική κοινωνία. Εκεί ισχύει ένα καθεστώς «κατηχητικής» γνώσης, δηλαδή ενός δόγματος που προφυλάσσεται από τυχόν διάψευση.
Αυτό συμβαίνει διότι κύριο μέλημα αυτού του τύπου της κοινωνίας είναι η διατήρηση της ενότητας μέσα από ένα κοινό σύστημα πίστης που δεν υπόκειται σε διάψευση, στην ετυμηγορία του πειράματος ή στην κριτική συζήτηση. Στην ανοιχτή κοινωνία η κοινωνική συνοχή δεν έχει ανάγκη τέτοιας κατηχητικής γνώσης, αλλά αντίθετα εξασφαλίζεται μέσα από τους θεσμούς της ανοιχτής κοινωνίας, που εγγυώνται τον πλουραλισμό και τη δυνατότητα κριτικής, δηλαδή την προβολή εναλλακτικών θεωριών και εναλλακτικών λύσεων στα προβλήματα της κοινωνίας. Μόνο σε αυτές τις κοινωνίες οι πεποιθήσεις μπορούν να εξεταστούν κριτικά διότι ισχύει ένα καθεστώς γνωσιακής ουδετερότητας. Γι' αυτό και σε τέτοιες κοινωνίες η γνώση αναπτύσσεται και δεν είναι στατική, όπως συμβαίνει σε μια θεοκρατική ή φυλετική κοινωνία, ούτε γνωρίζει περιορισμούς και πολιτικές παρεμβάσεις, πράγμα που συμβαίνει στις ολοκληρωτικές κοινωνίες σύγχρονων δικτατορικών καθεστώτων.
Αυτά για να ξέρουμε που ζούμε και τον ρόλο του κάθε ενός από εμάς .
Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη seismic : 30-09-18 στις 15:52
|