[Παθοκτόνος]

Καλησπέρα σε όλους!!Αυτό είναι το πρώτο μου μήνυμα!!Ελπίζω να βόηθήσω στην (αν)εύρεση της αλήθειας...Να δούμε αν θα καταφέρω κάτι!Έχω διαβάσει περί του βιβλίου και περί των αντιχριστιανικών απόψεων που διατυπώνονται...
Κατ'αρχάς να ομιλήσω για το φαινόμενο του τετελευτήσαντος Καζαντζάκη...Θα πω κάτι που δεν το γνωρίζουν αρκετοί ίσως...Ο μακαρίτης Καζαντζάκης μπορεί να εξέφραζε ένα είδος πικρού μηδενισμού γενικά,λόγω και του γνωστού οργανικού προβλήματος που είχε(κατά την άποψή μου),όμως όπως ο ίδιος αναφέρει στο βιβλίο του "Αναφορά στον Γκρέκο",όταν σε ηλικία τριανταενός ετών είχε ενεργήσει πολυήμερη επίσκεψη στο Άγιο όρος,στο "ιερό βουνό",όπως το αποκαλούσε,μαζί με τον φίλο του ελληνολάτρη Άγγελο Σικελιανό,τό'χε πάρει απόφαση,όπως μας λέει,να βρει έναν γέροντα που ασκήτευε απομονωμένος και ξακουστό για την αγιότητά του(όπως πάλι λέει ο ίδιος),να σκύψει,να του φιλήσει το χέρι και να του εξομολογηθεί...Και μια και δυο,ξεκιναει μονάχος του για να πάει στα ασκηταριά...Αφ'ου πορεύτηκε αρκετά στα δύσβατα μονοπάτια,μεταμελήθηκε...Και πως μας το εξηγεί μεσ'στο ίδιο του το βιβλίο:"Δεν είχε ξεθυμάνει μέσα μου η ζωή ακόμα.Έλαμπε ακόμη ο Εωσφόρος μέσα στο μυαλό μου.Αργότερα,συλλογίστηκα,σαν γεράσω..."(συγχωρήστε μου τυχόν μικροδιαφορές,επειδή το γράφω από μνήμης).Καλά,θα σκεφτεί κανείς,και ποια εκ των δύο τοποθετήσεων του πάνω στην Πίστη και στον Χριστό πρέπει να θεωρηθεί ως η πιο νηφάλια και άξια εμπιστοσύνης?Εγώ απλώς θα παρατηρήσω πως το φαινόμενο αυτό,ενθυμούμενος τη σκέψη και άλλων μεγάλων είναι σύνηθες:ο Καβάφης στο ποίημα του "Τρόμος"(που είναι σαν προσευχή)παραδέχεται τα λάθη/αμαρτίες του και,πιο συγκεκριμένα,πως ήταν δαιμονόπνευστα,ενώ σε άλλα διακηρύσσει ξεκάθαρα έναν ηδονισμό(όχι Επικούρειο,αλλά όπως αυτός του Αρίστιππου του Κυρηναίου,δηλαδή ότι το ύψιστο ιδανικό είναι η σωματική ηδονή...)Εμένα,πάντως,μου ενθυμίζει το σχετικό χωρίο της Κ.Δ. με τα γνωρίσματα/καρπούς του Αγ.Πνεύματος,ένα(ς) εκ των οποίων είναι η πίστη,του οποίου κατοικητήριο έγινε κατά κόρον ο μακαρίτης Καζαντζάκης εκείνες τις μέρες...
Όσο για το βιβλίο,νομίζω ότι βασίζεται στην παχυλή άγνοια των συγχρόνων μας περί της Χριστιανικής Γραμματείας και της Ιστορίας ,η οποία έχει καλλιεργηθεί δολίως τις τελευταίες δεκαετίες.Δηλαδή πρώτα απαξιώθηκε κάθε πνευματική έρευνα,μετά μας βομβαρδίζουν με μωρολογήματα περί του Χριστιανισμού,αλλά και γενικότερα...