[fantasy]

- Όχι, το ασθενοφόρο δεν θα φτάσει εγκαίρως. Θα χάσουμε χρόνο. Προτείνω να της πάρουμε ένα αναπηρικό καροτσάκι και να τη μεταφέρουμε με το ΜΕΤΡΟ.
- Τέτοια ώρα, τέτοια λόγια. Είναι κλειστά τα μαγαζιά.
- Όχι, θα δανειστούμε από μια φίλη μου το δικό της. Εκείνη είναι πια καλά δεν το χρειάζεται. Η κοπέλα μένει στο άλλο τετράγωνο.
- Είναι 4 το πρωί. Δεν περιμένουμε να ξημερώσει ο Θεός τη μέρα του και να αγοράσουμε ένα δικό μας; Θα ξυπνήσεις την κοπέλα τέτοια ώρα;
- Μπα, η Σοφία δεν έχει τέτοια ανάγκη. Σε κανένα μπαράκι θα πίνει. Χρωστά 14 μαθήματα. Κορίτσι του καθήκοντος. Θα της τηλεφωνήσω να δω που βρίσκεται.
- Τι γίνεται φιλενάδα, δεν κοιμάσαι τέτοια ώρα; Μια μέρα κοιμήθηκες και κόντεψες να χάσεις το μάθημα.
- Άστα αυτά Σοφία χρειάζομαι επειγόντως τη βοήθειά σου. Θέλω εκείνο το καροτσάκι που είχες όταν έπαθες εκείνο το ατύχημα. Το έχεις ακόμα;
- Εγώ είμαι στον Πειραιά, αλλά είναι στο σπίτι η μαμά. Θα στο δώσει. Δεν ξέρω που το έχει βάλει. Θα της τηλεφωνήσω και θα σου τηλεφωνήσω άμεσα.
- Και θα ξυπνήσουμε τη γυναίκα τέτοια ώρα;
- Δεν κοιμάται. Φοβάται για μένα και ξενυχτά να με περιμένει.
-- Αχ βρε Σοφία είσαι αδιόρθωτη!
- Τι το θέλεις αλήθεια; Χτύπησε ο νεαρός που ήτανε μαζί σου και σου κρατούσε το χεράκι και κοιταζόσασταν σαν ερωτευμένοι τετ α τετ τα δυο σας συντροφιά στο τραπέζι με το πράσινο φαναράκι. Έχεις τέτοια μυστικά από μένα; Μάλιστα, μου είπες ότι δεν θα έβγαινες απόψε, αλλά ευτυχώς ο Θεός με φώτισε να πάω στον Βάκχο απόψε να δω με τα μάτια μου μια αλήθεια που αγνοούσα. Μήπως δεν ξέρεις ποιος είναι ο Βάκχος;
- Δεν ήξερα ότι είχα και κατάσκοπο. Πού ήσουν;
- Στο μοβ φαναράκι ήταν όλη η παρέα. Δεν θέλαμε να σε φέρουμε σε δύσκολη θέση. Στην Ελένη το χρωστάς. Μας πρότεινε να μην φανερωθούμε για να μη σε φέρουμε σε δύσκολη θέση. Άλλωστε είχες καλή παρέα. Περιμένω αύριο παράρτημα ε;
- Βρε φιλενάδα βιάζομαι, έχω πρόβλημα. Θα σου τα πω όλα, εντάξει!
- Εσύ είσαι τυχερή που δεν μένεις με τους γονείς σου. Εγώ νιώθω χάλια.
- Αφού πέρασες στην Αθήνα. Σε άλλο σπίτι θα μένεις. Έχουμε οικονομική κρίση. Θα μπορούσατε να ενοικιάσετε δύο σπίτια; Δεν συμφέρει. Άλλωστε, πας όπου θέλεις. Κάνεις ό,τι θέλεις. Δεν σε περιορίζουν.
- Ναι, αλλά δεν μπορώ να είμαι τετ α τετ με ένα γοητευτικό άνδρα. Λοιπόν κλείνω και θα σε πάρω σε λίγο για το καρότσι, γιατί διακρίνω αγωνία στη φωνή σου. Θα μου τα πεις αύριο έτσι;
- Ναι Σοφία Θα στα πω. Το ορκίζομαι!
-- Άντε και μας έπρηξες Σοφία μου. Αν δεν ήσουνα όμως εσύ να μου τηλεφωνήσεις θα έφευγα στην Πάρο, θα έχανα το μάθημα και δεν θα ήμουν με το γοητευτικό νεαρό. Σε σένα χρωστώ την ευτυχία μου.
Πήγε στο δωμάτιο που καθόταν ξαπλωμένη η θεία και ο ανιψιός της καθισμένος στο πλάι του κρεβατιού, της κρατούσε το χέρι.
- Που πήγες Χαρά μου, ανησύχησα.
- Μιλούσα με τη Σοφία.
- Τόση ώρα;
- Ήπιε και είχε λογοδιάρροια. Δεν έκλεινε το τηλέφωνο. Λοιπόν περιμένω πάλι τηλεφώνημά της.
Εκείνος κάτι πήγε να πει και τον σταμάτησε.
Δεν μπορώ να σου εξηγήσω τώρα. Θα στα πω όλα μετά. Τηλεφωνάει πάλι.
- Έλα Σοφία μου, πες μου τι έγινε;
- Λοιπόν Χαρά άκου. Η μαμά το έχει το καροτσάκι και μπορείς να πας να το πάρεις όποτε θέλεις. Το είχε στο πατάρι και σκόπευε να το πετάξει, αλλά δεν το έκανε. Αφού το χρειάζεσαι θα στο δώσει. Πήγαινε, σε περιμένει.
- Ευχαριστώ. Είπε και το έκλεισε.
- Που πας; Της είπε εκείνος ανήσυχος.
- Πάω στης Σοφίας το σπίτι.
- Δεν σ’ αφήνω να πας μόνη σου. Εφόσον εξασφαλίσαμε ότι η θεία δεν κινδυνεύει, θα έρθω μαζί σου.
- Τίποτα δεν είναι εξασφαλισμένο. Μείνε κοντά της. Στην θεία έκανα μια ηρεμιστική ένεση για να πάψει να πονάει. Θα κοιμηθεί ήρεμα για πολλές ώρες.
- Θα έρθω. Επιμένω.
- Καλά, έλα.

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ