[AVATARGR-1]

Φίλοι μου καλημέρα σας.

Φίλε valhalla στην αναζήτηση που έκανα στο GOOGLE το ΠΩΡΊΕΣ δεν βρήκα
άλλη ονομασία.....

«Όφεις παρείας: αυτοί που έχουν φουσκωτά μάγουλα.
Θεωρούνται ήμεροι και άκακοι για τους ανθρώπους.
Τρώνε τις οχιές και είναι ιεροί στα Μυστήρια»..
(Λεξικό Σούδας)

Βρήκα και κάποιες άλλες πληροφορίες πολύ ενδιαφέρουσες......

Ο Κέκροπας, ο πρώτος βασιλιάς της Αθήνας, ήταν «διφυής» (με δύο φύσεις),
δηλ. φίδι από τη μέση και κάτω, και οι Αθηναίοι πίστευαν πως ήταν ο Ιδρυτής
και μέγας ευεργέτης της πόλης, και τον τιμούσαν ιδιαίτερα, σαν «γενάρχη
Ηρωα, κτίστη και επώνυμο των Αθηνών, γηγενή και αυτόχθονα» βγαλμένο μέσα από τη γη.
Γενικά, πολλά παιδιά της Γης ήταν φιδόμορφα.
Δίπλα στο Ερεχθείο ήταν ο τάφος-ιερό του, που σε αντίθεση με άλλα Ηρώα,
ήταν υπόγειο, σα φιδότρυπα.

Αντίθετα με τον Εριχθόνιο και τον Ερεχθέα, που τους βλέπουμε στα μνημεία
σαν πλήρεις ανθρώπους, ο Κεκρωπας παριστάνεται συνήθως σαν φιδάνθρωπος.

Αλλος διφυής φιδάνθρωπος βασιλιάς ήταν ο Ερεχθεύς, που μάλλον ταυτίζεται
με τον Εριχθόνιο, μια που οι Μύθοι για τη γέννησή τους είναι παρόμοιοι.
Από αυτούς τους βασιλιάδες δημιουργήθηκε η δυναστεία των Ερεχθειδών, που
η Μυθολογία τους αναφέρει σαν μεγάλους εκπολιτιστές.
Από αυτούς κατάγονταν και οι σημαντικότερες οικογένειες(Γένη) της Αθήνας,
όπως πχ οι Ετεοβουτάδες κλπ.
Ο γνωστότερος Ερεχθείδης ήταν οΘησέας, ‘Ηρωας με πανελλήνια απήχηση.

Το επίσημο, ποιητικό και επικό όνομα της Αθήνας ήταν «Δήμος Ερεχθέως».
[δηλ κράτος - λαός φιδάνθρωπου/ων, και πιο λιανά, στα ινδιάνικα, «Φυλή του Φιδιού»]
Έτσι την αναφέρει ο Όμηρος, και έτσι την αποκαλεί σε υμνητικό του κείμενο ο Πλούταρχος.
(Δήμος Ερεχθήος μεγαλείτορος).
Περήφανοι οι Αθηναίοι για την καταγωγή τους, έδιναν δημόσια και ιερατικά
αξιώματα μόνο σε αυτούς που ήταν πάππου προς πάππου Αθηναίοι, και
αποδείχνανε πως τιμούσαν τα οικογενειακά τους ιερά και τους τάφους των
προγόνων τους, όπως αναφέρει ο Αριστοτέλης.
Ο ιστορικός Φερεκύδης συνέγραψε και τους «Αυτόχθονες», την γενεαλογία
των μεγάλων αθηναϊκών οικογενειών.

Η ιδέα του φιδιού-βασιλιά επέζησε, αρνητικά και θετικά, στο Βυζάντιο, όπου
ο Κωνσταντίνος ο Ε΄, εικονομάχος αυτοκράτορας, περιγράφεται ως:
«εκ σπέρματος όφεως ασπίς δεινή και όφις πετόμενος».
Η αρχαιογνωσία των συγγραφέων της«Σούδας» που το αναφέρουν, αποκλείει την σύμπτωση.

Φυσικά, τίποτα δεν εμπόδισε τον Κωνσταντίνο Παλαιολόγο να ονομαστεί
«Δραγάτσης», = Δρακάκης, Βασιλιάς-Δράκων-φίδι, χωρίς αρνητική σημασία τώρα.

Νομίζω πως γίνεται κατανοητό πως το φίδι δεν ήταν κάτι αρνητικό στον
Ελλαδικό χώρο και όχι μόνο...

οι αρχαιότεροι από τους Ερεχθείδες πρόγονοι των Αθηναίων, οι Τριτοπάτορες,
μορφές αρχαιότατες ακόμα και για την Μυθολογία, ήταν παιδιά του Δία και της
Περσεφόνης, που είχαν ζευγαρώσει μεταμορφωμένοι σε φίδια για να τους γεννήσουν.

Συνεχίζω το θέμα...

Ευχαριστώ.