[Ophelia]

Είναι μια παραθαλάσσια περιοχή στη Βόρεια Εύβοια, που πιο πάνω λίγο απο αυτήν υπάρχει μεγάλος καλαμιώνας με βαλτόνερα, όπου τον χειμώνα κυνηγάνε εκεί αγριόπαπιες. Την ονομασία Παντέρμο την πήρε απο το ότι η περιοχή αυτή μένει πάντα έρημη. Πάντα έρημο – παντέρμο.
Εκεί, την άκρη του καλαμιώνα, υπήρχε και υπάρχει ακόμα μια πηγή που το νερό της, καθώς λένε, είναι το πιο ελαφρό και το πιο χωνευτικό νερό της περιοχής, Αυτό μαρτυράει άλλωστε και το πιο κάτω τραγούδι που έγραψε ο λαός:

Να’χα νερό απο τον Παντερμό
Και μήλο απο το Μισίρι,
Να’χα και γιαλτρανό κρασί
Κορίτσι απο τον Άγιο.

Εκεί λοιπόν, λένε πως κάθε βράδυ κατέβαιναν οι νεράιδες με νταούλια, βιολία και λογιών λογιών όργανα, πίναν νερό απο εκείνη την πηγή, λούζονταν, χτενίζονταν και μετά στήναν χορό, εκεί δίπλα παίζοντας τα όργανα και τραγουδώντας πολύ δυνατά. Απόγιαζε, λένε, και τράνταζε όλος ο Πάντερμος απο τα ξεφωνητά και τα τραγούδια.
Αυτό γινόταν κάθε βράδυ, ακριβώς τα μεσάνυχτα και βάσταγε, καθώς λένε, περίπου μισή ώρα. Μετά οι νεράιδες ανηφοριζαν απο τη γιομάτη αγριελιές και αλισφακιές χαράδρα προς το Μεροβίγλι, όπου εκεί κατοικούσανε.
Ανηφορίζοντας, φώναζαν διάφορα ονόματα δυνατά. Και λένε, πως σαν τύχαινε κανένας κείνη την ώρα σε κείνο το μέρος κι άκουγε τ’όνομα του κι αποκρινόταν στις φωνές, του παίρναν τη μιλιά κι έμενε μουγκός σ’όλη του τη ζωή...

* Απο το βιβλίο "Μύθοι, Θρύλοι, Παραδόσεις" του Τάσου Παπαποστόλου
Εκδόσεις Άγκυρα - Βραβείο Ακαδημίας Αθηνών