Εμφάνιση ενός μόνο μηνύματος
  #1492  
Παλιά 05-08-16, 15:50
Το avatar του χρήστη Litsa
Litsa Ο χρήστης Litsa δεν είναι συνδεδεμένος
Senior Member
 
Εγγραφή: 25-01-2006
Περιοχή: ολούθε
Μηνύματα: 2.315
Προεπιλογή

Παράθεση:
Αρχική Δημοσίευση από Deadite Εμφάνιση μηνυμάτων
Εάν κατάλαβα καλά, υποστηρίζεις ότι το όλο σκηνικό της σταύρωσης ήταν στημένο από μια ομάδα ατόμων που είχαν σκοπό να θεοποιήσουν τον αρχηγό τους, άρα παραδέχεσαι
ότι υπήρχε ομάδα και ότι υπήρχε και αρχηγός ο οποίος σταυρώθηκε σε συγκεκριμένη ιστορική χρονική στιγμή.

Οπότε, ακόμα κι αν αποδεχτούμε τη θεωρία σου, πάλι δεν καταρρίπτεται η ιστορική ύπαρξη του Ιησού.
Όχι, δεν υποστηρίζω αυτό.

Πολύ επιγραμματικά

1. Απ την εποχή της Ρωμαικής Αυτοκρατορίας, ας πούμε απ το 50 π.χ εως και 300 μ.Χ, όταν τα ταξίδια και η μετεγγατάσταση ήταν σχετικά εύκολο και κάπως πιο ασφαλές,
οργίαζε στις μεγαλες πόλεις το φαινόμενο της εμφάνισης νέων θεοτήτων, θρησκειών αιράσεων κλπ κλπ. Δε ξέρω και γω πόσα ονόματα θεοτήτων έχουν καταγραφεί απ την ιστορία
Η ιστορία του πως γινόταν η εισαγωγή μιας νέας θεότητας στην Ρώμη ας πούμε είναι πολύ ενδιαφέρουσα, με δυο λόγια, χρειάζοταν μια ομάδα από "μυημένους" και μια
κοινωνία που να βράζει στην προκατάλληψη και δεισιδαιμονία. Μέσα σε αυτό το περιβάλλον οι διάφορες ομάδες μυημένων έκαναν "θαύματα" και άλλου είδους απάτες εντυπωσιασμού
και αισχροκερδούσαν εις βάρος του απλού αμόρφωτου λαού.

2. Διαβάζοντας τις ιστορίες των ευαγγελίων, έχουμε μια εικόνα - αφήγηση- που μας θυμίζει πολύ έντονα τις περιπέτειες των διαφόρων θαυματοποιών.

3. Στην εποχή του Μ.Κωνσταντίνου, δώθηκε η κατεύθυνση για μια Αυτοκρατορία, Ένας Αυτοκράτορας, Ένας θεός, Μια θρησκεία.
Επιλέχθηκε η Χριστιανική θρησκεία που ξέρουμε και ως άγια κείμενα τα ευαγγέλια (τα οποία όμως περιγράφουν κάποια περίεργα πράγματα)
Τα Ευαγγέλια ωραιοποιήθηκαν με ιερά κηρύγματα και φιλοσοφικές θέσεις αν και σήμερα όποιος έχει μια μικρή έστω επαφή με φιλοσοφία εκείνης της εποχής
αντιλαμβάνεται πως τα ιερά κείμενα είναι πολύ φτωχά και πρόχειρα σε φιλοσοφικό περιεχόμενο.

4. Στο ερώτημα αν υπάρχει ιστορικό πρόσωπο Ιησούς, απαντώ πως, δεν υπάρχει επειδή απουσιάζουν ιστορικές αναφορές στο πρόσωπό του.
Πιστέυω όμως πως τα ευαγγέλια και οι πράξεις Αποστόλων περιγράφουν γεγονότα της εποχής και πιθανότατα να υπήρξαν "πολλοί Χριστοί" που δρούσαν
στην περιοχή της Παλαιστήνης καθώς και σε άλλες επαρχίες της Ρ.Α.

5. Οι διάφοροι αυτοί Χριστοί έκαναν "θαύματα" και κάποια στιγμή κάποιο ιερατείο σκέφτηκε να κάνειο το πιο σπουδαίο θαύμα, το αναστάσιμο,
Καλύτερα θα ήταν να λέγαμε ότι, αναστάσιμο θαύμα θα έπρεπε να φιλοδοξούσαν να κάνουν πολλές θρησκείες και πολλούς αιώνες πριν.
Τέλος πάντων, από ένα σημείο και μετά, γίνεται φανερό απ την διήγηση των γραφών πως , επιλέγουν ένα "λεβέντη" θαυματοποιό.
Τον δοκιμάζουν να δουν αν τον πιάνουν τα φάρμακα της νάρκωσης και της ξε-νάρκωσης, αφού διαπιστώνουν ότι είναι θετικός, συνεχίζουν.
Κάνουν το "σόου" βασισμένοι σε διάφορες προφητείες, εχουν εκπονήσει το σχέδιο, η σταύρωση πρέπει να γίνει μια μόνο συγκεκριμένη ημέρα του έτους,
την Παρασκευή πριν το Πάσχ, ΜΟΝΟ αυτήν την ημέρα οι σταυρωμένοι "εκτελούνται" με σπάσιμο ποδιών ώστε να πεθάνουν και κατέβουν απ τον σταυρό.
Ο Εκατόνταρχος δήμιος είναι βασικό κομμάτι του σχεδίου, προσέχει τον πρωταγωνιστή, ο Ιωάννης τιου δίνει να πιεί "κάτι" και - μπαμ- τετελεσθαι.
Μετά ο δήμιος εκατόνταρχος (πιστεύω είναι ο Σαούλ) ΔΕΝ του σπάει τα πόδια επειδή είναι ήδη "νεκρός", τον κατεβάζουν, τους άλλους του πετάνε στα
σκουπίδια όμως τον πρωταγωνιστή μας τον πάνε σε "τάφο" με ουσίες και αρώματα πακέτο και ο Νικόδημος, εκεί του δίνουν ουσίες και συνέρχεται,
τον πάνε σε άλλο μέρος να καρδαμώσει, δεν είναι και λίγα αυτά που πέρασε, και το θαύμα έγινε.

Αν το πέτυχαν μια φορά, ΣΙΓΟΥΡΑ το έκαναν και άλλες φορές. Τα κείμενα μας αποκαλύπτουν και άλλους Χριστούς που κάπου στράβωσε το θαύμα και απέτυχαν.
Βέβαια η ιστορία της ανθρωπότητας είναι γεμάτρη από δοκιμές αποτυχίες και ξανά δοκιμές μέχρι να το πετύχουμε.
Κάτι ανάλογο συμβαίνει και με τους διαχρονικούς απατεώνες.
Διαρκώς μαθαίνουν απ τα λάθη τους και μας επανέρχονται με περισσότερη αυτοπεποίθηση.

Long story sort, το πως ξεκίνησε η ιστορία, πως έγινε αυτή η θρησκεία, από τι υλικά, αν υπάρχει θεός ή όχι , αν ο Ιησούς ήταν ή όχι ιστορικό πρόσωπο
αν αν αν, δεν έχουν και πολύ σημασία. Σήμερα είμαστε Χριστιανοί για άλλους λόγους, επειδή γεννηθήκαμε έτσι, επειδή είναι ωραία στις εκκλησίες, επειδή
ο Ιησούς ενσαρκώνει και άλλες παλαιότερες δοξασίες και θεότητες, επειδή το ελληνικό πάσχα είναι ωραίο, επειδή τα Χριστούγεννα είναι σούπερ
επειδή η γέννηση ενός παιδιού σε σταύλο από μια μάνα που υποφέρει και αυτό το βρέφος, στα μάτια της μάνας είναι βασιλιάς και επειδή το βασιλόπουλο
το ζεσταίνουν τα μοσχαράκια και τα πρόβατα με το χνώτο τους, επειδή όλα αυτά είναι συγκινητικά και ωραία και επειδή έχουμε μια νήπια θεότητα που μας
θυμίζει την εναλαγή των εποχών , πεθαίνει αναγενιέται και μεγαλώνει, όπως το στάρι, όπως τα φρούτα στα δέντρα, όπως το λευκκό απάτητο χιόνι στην κορυφή
του βουνού ... το μήνυμα της ανάστασης... ε, όλα αυτά μας κάνουν να είμαστε Χριστιανοί

Άλλο η ιστορία, άλλο τα δεδομένα και άλλο η πίστη (άλλα όχι η δεισιδαιμονία και μακριά από μας οι θρησκομανείς)
Απάντηση με παράθεση