Εμφάνιση ενός μόνο μηνύματος
  #70  
Παλιά 31-05-17, 15:48
Το avatar του χρήστη Gnostic Student
Gnostic Student Ο χρήστης Gnostic Student δεν είναι συνδεδεμένος
Senior Member
 
Εγγραφή: 08-04-2014
Περιοχή: Αθήνα, μετρό Σεπόλια
Μηνύματα: 134
Lightbulb

Παράθεση:
Αρχική Δημοσίευση από Oceanic Εμφάνιση μηνυμάτων
Να γίνεσαι ο παρατηρητής του εαυτού σου...Η ουδετερότητα όμως μπορεί πολύ εύκολα να ερμηνευθεί και ως αδιαφορία ή ακόμα χειρότερα να γίνει ένας τρόπος αποφυγής των προσωπικών μας προβλημάτων. Π.χ ,όταν συμπεριφέρομαι σε μια σχέση μου αυταρχικά ή εγωιστικά,νομίζω ότι στο τέλος όλο αυτό στρέφεται εναντίον του ίδιου του εαυτού μου,ακόμα και αν το μόνο που κάνω είναι να κατηγορώ τον άλλο.Θυμώνω,θλίβομαι,πληγώνω και πληγώνομαι. Εκεί,για εμένα, ξεκινά η παρατήρηση. Από εμένα. Η συνειδητοποίηση ότι ο εαυτός μου περιέχει όλα αυτά τα κομμάτια(υπάρχουν άραγε κακά συναισθήματα?) είναι μια καλή αρχή προς την αυτογνωσία. Για να μάθω όμως να θυμώνω,πρέπει να ξέρω τι με θυμώνει και όχι να είμαι ουδέτερος(με την έννοια της απόστασης) προς τον θυμό μου.
Όταν παρατηρείς τον εαυτό σου, όταν πραγματικά παρατηρείς τον εαυτό σου, μπορείς να διαχωρίσεις αυτό που είσαι με τον Θυμό (ή οποιοδήποτε άλλο συναίσθημα) και να το παρατηρήσεις σαν τρίτος.
Στον διαλογισμό προσπαθείς να "αδειάσεις" απο κάθε εσωτερική αντίδραση αλλά μπορείς επίσης με την διαδικασία της αναδρομής, να εξετάσεις μια συγκεκριμένη αντίδρασή σου απέναντι σε κάποιο γεγονός και να την ακολουθήσεις ως την αιτία της
Όπως υποννόησες παραπάνω, πίσω απο κάθε εσωτερική αναταραχή, πίσω απο κάθε "κίνηση" στον νου και στο συναίσθημα, υπάρχει κάποια αιτία
Απάντηση με παράθεση