[Epoptes]

Η απάντηση του excellent κάνει την παραδοχή της κανονικής κατανομής (normal distribution) η οποία ούτε είναι απαραίτητη για τον υπολογισμό της μεταβολής του μέσου όρου ζωής ούτε είναι κατάλληλη για την διάρκεια της ανθρώπινης ζωής.

Επίσης δεν ανέφερα τίποτα για "μέγιστο προσδόκιμο" ούτε έχει καμιά σχέση το μέγιστο προσδόκιμο της ζωής με τον υπολογισμό του μέσου όρου και της μεταβολής του.

Επίσης το παράδειγμα του R-b-t3 οδηγεί στη μείωση της παραλλακτικότητας. Η ύπαρξη παραδείγματος δεν σημαίνει βέβαια πως ισχύει γενικά, και το αντι-παράδειγμα μου ακριβώς αποδεικνύει πως δεν ισχύει γενικά.

Στο παράδειγμά που αναφέρθηκε, ένας άνθρωπος που ζούσε 15 χρόνια ζει 40. Όμως σε ένα διαφορετικό παράδειγμα, π.χ. αν αυτός που πέθανε στα 65 χρόνια ζούσε ακόμα 10 χρόνια, η παραλλακτικότητα θα είχε αυξηθεί. Επομένως δεν μπορούμε γενικά να πούμε πως το θαύμα οδηγεί στη μείωση της παραλλακτικότητας.

Μα το επιχείρημα μου ισχύει ακόμα και αν είχα κάνει λάθος (που δεν έκανα) και η ύπαρξη θαυμάτων έχει ως συνέπεια τη μείωση της παραλλακτικότητας. Γιατί τότε στις κοινωνίες όπου γίνονται θαύματα θα παρατηρούσαμε μείωση της παραλλακτικότητας.

Όσοι υποστηρίζουν πως γίνονται ιατρικά θαύματα πρέπει να δεχτούν είτε πως είναι τόσο σπάνια (μικρό K/N στα παραπάνω) που δεν επηρεάζουν την στατιστική σύσταση του πληθυσμού με μετρήσιμο τρόπο (και αν δεν είναι μετρήσιμα, γιατί να δεχτούμε πως υπάρχουν; ) είτε πως είναι πιο συχνά, και άρα θα είχαν μετρήσιμες επιπτώσεις οι οποίες όμως δεν έχουν καταγραφεί.