Εγώ θα ήθελα να ευχαριστήσω την φίλη Αντωνία για την ωραία της παρουσίαση και να πω πως με αυτό το διήγημα προσπάθησα να εξωτερικεύσω τα συναισθήματα που μου προκαλεί η ύπαρξη των πυρηνικών όπλων. Πιστεύω πως το γεγονός ότι ανεχόμαστε εδώ και πενήντα περίπου χρόνια την ύπαρξη όπλων ικανων να εξολοθρεύσουν κάθε ίχνος ζωής από τον πανέμορφο κόσμο μας, αποτελεί ίσως τη μεγαλύτερη αποτυχία μας ως είδος.
Θα ήθελα επίσης να ευχαριστήσω όλους τους φίλους στην ιστοσελίδα που έχουν μπει στον κόπο να διαβάσουν τις ιστορίες μου και να μου στείλουν μια ευγενική απάντηση ή μια εποικοδομητική παρατήρηση.
Σας ευχαριστώ πολύ όλους,
Ερρίκος Σμυρναίος
|