Εμφάνιση ενός μόνο μηνύματος
  #1362  
Παλιά 14-07-16, 20:36
Το avatar του χρήστη Litsa
Litsa Ο χρήστης Litsa δεν είναι συνδεδεμένος
Senior Member
 
Εγγραφή: 25-01-2006
Περιοχή: ολούθε
Μηνύματα: 2.315
Προεπιλογή

Κατ αρχάς, το "νταξ", είναι δικό μου, πνευματικό μου δικαίωμα, και το λοιπόνε, μόνο εγώ θα το λέω.


Λοιπίνε, πάμε στο θέμα μας

Θέλατε εδάφια που να λένε πως ο Σαούλ ήταν ζήτουλας ...
Κατ αρχάς για χαρτζιλίκωμα και για την "τράκα". Δες τε πως γίνεται το οβραίκο ανακάτεμα από τον ζήτουλα Σαούλ, "βοηθήματος δια τας ανάγκας" και επιστοφή με πλούσιους πνευματικούς καρπούς και καλά
Παράθεση:
Φιλιπ. 4,15 Ξεύρετε δε και ενθυμείσθε και σεις, ω Φιλιππήσιοι, ότι εις την αρχήν του ευαγγελικού μου κηρύγματος προς σας, όταν δια πρώτην φορά ήλθον στους Φιλίππους
και από εκεί εξεκίνησα δια την Μακεδονίαν, καμμία Εκκλησία δεν επεκοινώνησε μαζή μου με λογαριασμόν δοσοληψίας, καμμία δεν μου προσέφερε τίποτε και από καμμίαν δεν έλαβα βοήθειαν, παρά μόνον από σας.
Φιλιπ. 4,16 Διότι και όταν ήμουν εις την Θεσσαλονίκην και μια και δυό φορές μου εστείλατε βοηθήματα δια τας ανάγκας τας ιδικάς μου και του έργου μου.
Φιλιπ. 4,17 Σας τα γράφω αυτά, όχι διότι εγώ ενδιφέρομαι και ζητώ το δώρον, αλλά διότι ενδιαφέρομαι και ζητώ τον πνευματικόν καρπόν, ο οποίος από την καλήν αυτήν πράξιν σας,
θα προκύψη πλούσιος δια σας.
Το ζήτημα είναι πως ολοφάνερα έχουμε να κάνουμε με ένα ζήτουλα που ζητάει
του δίνουνε και μετά τους λέει ότι θα εξωφληθούν απ τον θεό με πολλους πνευματικούς καρπούς.... έλεος, έχουνε κάνει την ζητιανιά επιστήμη ...

Υπάρχει και στους Ρωμαίους κάτι αντίστοιχο, δεν θυμάμαι αν είναι στις πράξεις ή στην επιστολή, επιφυλάσσομαι αλλά απ την παραπάνω παράθεση έχουμε μια αποκαλυπτική πληροφορία, αν δεν του στέλνανε δε θα είχε αν δεν είχε δεν θα πήγαινε και επομένως όπου πήγαινε ασκούσε βασκανία για να την βγάλει...


Αλλο

Ας δούμε τώρα και γιοα τους χριστιανούς στην Ρώμη και την Ιταλία που υπήρχαν και πριν τον ίδιο τον Σαούλ

Παράθεση:
Πραξ. 28,13 Από εκεί, αφού επλεύσαμεν παραλλήλως προς την ακτήν της Σικελίας, εφθάσαμεν στο Ρηγιον. Και όταν έπειτα από μίαν ημέραν εσηκώθηκε νότιος άνεμος,
εξεκινήσαμεν και μετά δύο ημέρας εφθάσαμεν εις Ποτιόλους.

Πραξ. 28,14 οὗ εὑρόντες ἀδελφοὺς παρεκλήθημεν ἐπ᾿ αὐτοῖς ἐπιμεῖναι ἡμέρας ἑπτά, καὶ οὕτως εἰς τὴν Ῥώμην ἤλθομεν.

Πραξ. 28,14 Εκεί δε ευρήκαμεν αδελφούς Χριστιανούς, παρηγορηθήκαμεν και ενισχυθήκαμεν από την επικοινωνίαν με αυτούς, ώστε εμείναμεν μαζή των επτά ημέρας.
Και έτσι εφθάσαμεν εις την Ρωμην.


Πραξ. 28,20 Δι' αυτόν λοιπόν τον λόγον σας παρεκάλεσα να σας ίδω και να σας ομιλήσω δια την αιτίαν, που είμαι δέσμιος.
Διότι εγώ ένεκα της ελπίδος του ισραηλιτικού λαού, δια την έλευσιν του λυτρωτού Μεσσίου, είμαι δεμένος με αυτήν την αλυσίδα”.

Πραξ. 28,21 οἱ δὲ πρὸς αὐτὸν εἶπον· ἡμεῖς οὔτε γράμματα περὶ σοῦ ἐδεξάμεθα ἀπὸ τῆς Ἰουδαίας, οὔτε παραγενόμενός τις τῶν ἀδελφῶν
ἀπήγγειλεν ἢ ἐλάλησέ τι περὶ σοῦ πονηρόν.

Πραξ. 28,21 Εκείνοι δε είπαν προς αυτόν· “ημείς ούτε γράμματα δια σε ελάβαμε από την Ιουδαίαν ούτε κανένας
από τους αδελφούς ήλθε και μας ανέφερε η μας είπε κάτι κακόν εναντίον σου.

Πραξ. 28,22 ἀξιοῦμεν δὲ παρὰ σοῦ ἀκοῦσαι ἃ φρονεῖς· περὶ μὲν γὰρ τῆς αἱρέσεως ταύτης γνωστόν ἐστιν ἡμῖν ὅτι
πανταχοῦ ἀντιλέγεται.

Πραξ. 28,22 Παντως έχομεν την δικαίαν αξίωσιν και επιθυμούμεν να ακούσωμεν από σε αυτά, τα οποία φρονείς·
μας είναι όμως γνωστόν ότι δια την θρησκευτικήν αυτήν αίρεσιν, εις την οποίαν ανήκεις, εις κάθε μέρος πολλαί λέγονται αντιλογίαι”.

Πραξ. 28,23 Ταξάμενοι δὲ αὐτῶ ἡμέραν ἦκον πρὸς αὐτὸν εἰς τὴν ξενίαν πλείονες, οἷς ἐξετίθετο διαμαρτυρόμενος τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ
πείθων τε αὐτοὺς τὰ περὶ τοῦ Ἰησοῦ ἀπό τε τοῦ νόμου Μωϋσέως καὶ τῶν προφητῶν ἀπὸ πρωΐ ἕως ἑσπέρας.

Πραξ. 28,23 Αφού δε ώρισαν εις αυτόν ημέραν συναντήσεως, ήλθαν στο οίκημα, όπου εφιλοξενείτο, περισσότεροι τώρα.
Εις αυτούς εξέθετε ο Παύλος τα περί του Χριστού και έδιδε την καλήν μαρτυρίαν περί της βασιλείας του Θεού και προσπαθούσε
να πείση αυτούς δια την ζωήν και το έργον του Ιησού, ομιλών από πρωίας έως το βράδυ και φέρων αποδείξεις από τον νόμον του Μωϋσέως και τους προφήτας.
Λοιπόνε, στους Πιτιόλους λέει, βρίσκει Χριστιανούς. Χριστός κι Απόστολος
Στην Ρώμη τους κάνει κήρυγμα και του λένε

«Παντως έχομεν την δικαίαν αξίωσιν και επιθυμούμεν να ακούσωμεν από σε αυτά, τα οποία φρονείς·
μας είναι όμως γνωστόν ότι δια την θρησκευτικήν αυτήν αίρεσιν, εις την οποίαν ανήκεις
Εδώ λοιπόν, δεν του λένε ούτε για Χριστούς ουτε για τίποτα, του λένε για "η αίρεση που ανήκεις" .
Δηλαδή, ο Σαούλ πάει και την "πέφτει" σε κάποιος ομάδες κλαμπ ανθρώπων που έχουν μια σχέση (πρόκειται για Στωικούς, θα το αναπτύξω σε άλλη φορά) οι οποίοι δεν έχουν ιδέα προφανώς για αναστάσεις και χριστούς, τους τα λέει ο Σαούλ ΥΠΑΡΧΕΙ όμως πρόσφορο έδαφος για να καλλιεργηθεί μια ακόμα νέα θεότητα που και καλά
Απάντηση με παράθεση