|
|
#1
20-02-08, 16:23
|
||||
|
||||
"Ο ΔΙΑΒΟΛΟΣ ΚΑΙ Η ΔΕΣΠΟΙΝΙΔΑ ΠΡΙΜ"
αυτες τις ημερες διαβαζω το βιβλιο "Ο Διαβολος Και Η Δεσποινιδα Πριμ"(PauloCoelho)
μου εκανε εντυπωση ενα κομματι του βιβλιου και μου δημιουργηθηκε η απορια... συμφωνα με το αποσπασμα απο το βιβλιο <<Οι βαθιες αλλαγες στον ανθρωπο και στη κοινωνια συμβαινουν σε πολυ συντομα χρονικα διαστηματα. Τη στιγμη που το περιμενουμε λιγοτερο, η ζωη πεταει μπροστα μας μια προκληση για να δοκιμασει το θαρρος και την επιθυμια μας για αλλαγη, τη στιγμη αυτη καθολου δεν ωφελει να προσποιηθουμε οτι δε συμβαινει τιποτα ή να δικαιολογησουμε λεγοντας οτι δεν ειμαστε ακομοι ετοιμοι. Η προκληση δεν περιμενει. Η ζωη δεν κοιταζει πισω. Μια βδομαδα ειναι διαστημα περισσοτερο απο αρκετο για να αποφασισουμε αν θα δεχτουμε ή οχι το πεπρωμενο μας>>. 1.Αν δεχτουμε την παραπανω θεωρια, κατα ποσο μπορουμε να καταλαβουμε οτι εχει ερθει η στιγμη να αποφασισουμε για κατι? δηλαδη κατα ποσο μπορουμε να καταλαβουμε οτι εχει ερθει η καταλληλη στιγμη για αλλαγη? 2.Και αν αποφασισουμε να μην ακολουθησουμε το πεπρωμενο μας την δεδομενη στιγμη λογω αδυναμιας κ.τ.λ. θα υπαρξει μια δευτερη ευκαιρια αργοτερα? 
|
|
#2
20-02-08, 16:38
|
||||
|
||||
|
Παράθεση:
Παράθεση:
αν έχουμε δει όλα τα σημάδια για την αλλαγή και εν γνώση μας δεν την δεχόμαστε τότε μάλλον (δεν είμαι και σίγουρη....) δεν θα μας εμφανιστεί δεύτερη ευκαιρία.... τώρα αν ήμαστε τόσο τυφλοί και δεν έχουμε πάρει γραμμή τίποτα πιστεύω ότι θα μας δοθεί ακόμη μια ευκαιρία γιατί έτσι πρέπει να γίνει (αυτό είναι το πεπρωμένο μας).... απλά την επόμενη φορά θα μας ρίξει σφαλιάρα για να μας ξυπνήσει για τα καλά.....
__________________
Δεν έδωσα σε άλλον τα κλειδιά ούτε του σπιτιού μου ούτε της καρδιάς μου. Αρνήθηκες να τα πάρεις φοβήθηκες μήπως σου ξεκλειδώσω τη δική σου καρδιά. "Ελπίζω κάποτε ν' ακουστώ μέσα στο φαλημέντο του κόσμου..." Νικόλας Άσιμος Εσθήρ, ποια βιβλική σκορπάς περνώντας μέθη; Νίκος Καββαδίας (Εφτά Νάνοι) Όσες κι αν χτίζουν φυλακές κι αν ο κλοιός στενεύει ο νους μας είναι αληταριό που όλο θα δραπετεύει Ω, σαν αερικό θα ζήσω... Θανάσης Παπακωνσταντίνου
|
|
#3
20-02-08, 16:46
|
||||
|
||||
|
Οι ανθρωποι φοβουνται να αλλαξουν.Νομιζουν πως ολα αυτα που με κοπο εχουν κατακτησει,η ηρεμια,η δουλεια,ενας γαμος,οι υποχρεωσεις...θα ερθουν αναποδα και δεν το θελουν αυτο.
Η ψυχη των ανθρωπων διψαει για αλλαγη,ειτε αυτη ειναι ανεκπληρωτα ονειρα,ειτε η διψα για αγαπη...Βαθια μεσα μας μας απασχολουν πολλα πραγματα που αναζητουμε,που θελουμε να κατακτησουμε...και το Συμπαν απλα βαζει σημαδια στο δρομο μας,με στοχο να μας αφυπνισει και να κανουμε οτι φοβομαστε. Καποιοι βλεπουν αυτα τα σημαδια και τα ακολουθουν με ρισκο της προσωπικης και ψυχικης τους υγειας.Αλλοι ενω τα βλεπουν, εσκεμμενα τα αγνοουν με το φοβο μην αλλαξουν τη ζωη τους.Οπως και να εχει τα σημαδια θα μεινουν να τους υπενθυμιζουν για παντα αυτα που δεν εκαναν...Μετα απο λιγο θα χαθουν και τοτε το ποταμι σταματα να κυλαει... Οι μεγαλες αλλαγες οπως αναφερει η Ελπινικη,ερχονται σε στιγμες που απλα δεν περιμενουμε.Ενα ανιαρο πρωινο στη δουλεια,μπορει να φερει κατα τη διαρκεια της ημερας μια ριζικη αλλαγη.Το Συμπαν δεν προειδοποιει...πεταει την ευκαιρια μπροστα μας και μεις μενει μονο να μη δειλιασουμε και να την αρπαξουμε.Παντα γνωριζουμε ποια αποφαση θα παρουμε.Αυτη που υπαγορευει η καρδια μας.Οι πιο πολλοι συμβουλευονται τη κοινη λογικη,ετσι οπως μας τη επεβαλλαν βεβαια και οχι οπως θα θελαμε να ειναι...Ο καιρος παντα μα παντα ειναι σωστος...εμεις δικαιολογουμε τον εαυτο μας,λεγοντας πως...''δεν ειναι η καταλληλη στιγμη,δεν εχω χρονο...'' και αλλα τετοια. Πιστευω πως δευτερες ευκαιριες υπαρχουν.Αλλα οχι ατελειωτες...Καταλαβαινω την δυσκολια να παρουμε τετοιες αποφασεις,το φοβο μπροστα στο μεγαλο αγνωστο,την δειλια που μας χαρακτηριζει γιατι ειναι ανθρωπινα συναισθηματα. Ας δοκιμασουμε μια φορα λοιπον να δρασουμε ''απερισκεπτα'' και ισως οδηγηθουμε σε μονοπατια και κοσμους πρωτογνωρους,ανακαλυπτοντας λιγο ακομα αυτο το μεγαλο μυστηριο που λεγεται ζωη... Και εγω εχει τυχει να φοβηθω μπροστα σε τετοιες κατασταστεις.Δειλιασα μερικες φορες ενω αλλες ακολουθησα το μονοπατι μου.Η διαφορα ειναι πως στη δευτερη περιπτωση,εχω ακομα αναμνησεις και εμπειριες... ''Μπροστα μου ανοιγονταν δυο δρομοι, εγω διαλεξα αυτον που ειχε περπατηθει λιγοτερο, κι αυτη ηταν η διαφορα...'' Ρομπερτ Φροστ.
__________________
" WHAT RISES MUST FALL , WHAT HAS FALLEN MAY RISE AGAIN..."
|
|
#4
20-02-08, 17:06
|
||||
|
||||
|
Θεωρω οτι αυτες οι γραμμες κρυβουν πολυ βαθυτερα νοηματα. Σε γενικες γραμμες θελει να πει να αφησουμε το χθες,το παρελθον, να ζησουμε το σημερα, το παρον και να ελπιζουμε για ενα καλυτερο αυριο. Ερχονται καποιες στιγμες στη ζωη ενος ανθρωπου που τον κανουν να δει τα πραγματα ετσι οπως ειναι. Να ριξει τις παροπυδες και να αντιμετωπισει τη ζωη οπως ειναι. Οι ευκαιριες ερχονται οταν οι αμυνες μας ειναι πεσμενες και δεν εχουμε απο καπου να κρατηθουμε. Το θεμα ειναι μπορουμε να τις πιασουμε τις ευκαιριες αυτες? Μπορει να ερχονται σε συντομα διαστηματα αλλα δεν ειναι παντα οι ιδιες.
__________________
Oh I'm gonna be soooo happy when I vanquish your very sorry ass... 
|
|
#5
20-02-08, 17:25
|
||||
|
||||
|
Παράθεση:
 Παρ' όλα αυτά νομίζω ότι ως προς αυτό έχει δίκιο. Υπάρχει μεν η άποψη που λέει ότι οι αλλαγές χρειάζονται κάποιο χρονικό διάστημα ωρίμανσης της ιδέας και των συνθηκών που σχετίζονται με αυτές, ωστόσο υπάρχει και κάτι άλλο που εγώ ονομάζω "Οριακή Στιγμή". Η οριακή στιγμή είναι το σημείο εκείνο στο οποίο, μέσα σε κλάσματα δευτερολέπτων, μπορεί να συμβεί η μεγάλη ανατροπή, η αλλαγή και όλα να έρθουν πάνω κάτω. Η στιγμή εκείνη πιθανώς να έχει προετοιμαστεί μέσα μας ασυνείδητα για κάποιο χρονικό διάστημα αλλά είναι πιθανόν και η επεξεργασία των δεδομένων μας να γίνει σχεδόν αυτοστιγμί. Είμαι από εκείνους που πιστεύουν ότι στον άνθρωπο δίνονται πολλές και διάφορες ευκαιρίες στη ζωή του, προκειμένου να αλλάξει είτε προς το καλύτερο είτε προς το χειρότερο.
|
|
#6
20-02-08, 17:39
|
||||
|
||||
|
Φίλε Μιχάλη πολύ χαίρομαι που αποφάσισες να παραμείνεις και
να συνεχίσεις να γράφεις στο μεταφυσικό. Οι παρατηρήσεις σου ήταν πάντα "αιφνιδιαστικές" και πρωτότυπες αν και σε μερικά θεματάκια απέφυγες να συνεχίσεις την κουβέντα ενώ είχαν πέσει καινούργιες ιδέες στο τραπέζι
__________________
http://www.metafysiko.gr/forum/showthread.php?t=2378
|
|
#7
20-02-08, 17:57
|
||||
|
||||
|
Παράθεση:
Ωστόσο το συγκεκριμένο θεματάκι που αναπτύσσουμε εδώ, για όσο θα μπορώ φυσικά, το βρήκα αρκετά ενδιαφέρον για μια σειρά από λόγους που δεν είναι της παρούσης.
|
|
#8
20-02-08, 17:58
|
||||
|
||||
|
Παράθεση:
Παράθεση:
και παλι δεν ειμαι σιγουρη 
|
|
#9
20-02-08, 18:11
|
||||
|
||||
|
Παράθεση:
It's just a forum Μήπως φοβάσαι βαθιες αλλαγες σε ανθρώπους και κοινωνίες που θα συμβουν σε πολυ συντομα χρονικα διαστηματα και σε στιγμές που θα το περιμένεις λιγοτερο, ; Όπως φοβάται και ο Κοέλιο;
__________________
http://www.metafysiko.gr/forum/showthread.php?t=2378
|
|
#10
20-02-08, 18:43
|
||||
|
||||
|
Παράθεση:
Κατά τα άλλα, οι αλλαγές θα γίνονται στην ώρα τους σαν κλεισμένα ραντεβού. Μόνο που κανείς δεν ξέρει την ώρα εκείνη. Ή μήπως την ξέρει;
|
 |
|
|
Αλλαγή σε γραμμικό τρόπο
