![]() |
|
![]() |
|
Εργαλεία Θεμάτων | Τρόποι εμφάνισης |
#1
|
||||
|
||||
![]()
Ποια ταινία του παράξενου έχετε δει αυτό το διάστημα και σας εντυπωσίασε με το περιεχόμενο της;
Προσωπικά, τους τελευταίους μήνες με κέρδισαν οι εξής παραγωγές: Der Golem (1920) του Paul Wegener. Αν και το τέλος της ταινίας δεν ήταν τόσο εντυπωσιακό όσο ολόκληρη η παραγωγή, αποτελεί ένα από τα καλύτερα δείγματα γερμανικού εξπρεσιονισμού. Αξέχαστη είναι η σκηνή της δαιμονικής επίκλησης Quatermass and the Pit (1967) του Roy Ward Baker. Χαρακτηριστική παραγωγή της βρετανικής Hammer με έξυπνη πλοκή που υποστηρίζει άθελα της όχι μόνο την Θεωρεία των Αρχαίων Αστροναυτών αλλά και την Μυθολογία Κθούλου. Ξανά το τέλος θα μπορούσε να γυριστεί πιο περίτεχνα. Marebito (2004) του Takashi Shimizu. Ο δημιουργός του Ju-On γύρισε ένα αστυκομυθολιγικό αριστούργημα που κανείς όμως δεν το έχει προσέξει! Κούφια Γη, αστικός σαμανισμός και Instrumental TransCommunication σε μια ταινία! Αξέχαστη η σκηνή της κατάβασης στον κάτω κόσμο που θυμίζει κάτι από το Etidorhpa (1895) του John Uri Lloyd. Cthulhu (2007) του Dan Gildark. Ασφαλώς το gay στοιχείο θα μπορούσε να αφεθεί έξω από το πλατό, παρόλΆ αυτά ο σκηνοθέτης συλλαμβάνει με ευφυή τρόπο τον πανικό που φέρει το Κάλεσμα! The Signal (2007) του David Bruckner. Οι περισσότεροι το κατατάσσουν στην λίστα των ζομποταινιών. Στην πραγματικότητα έχει να κάνει με την αφύπνιση από το matrix αφού το σήμα δεν είναι ο λευκός θόρυβος που αφυπνίζει το ένστικτο του θανάτου στον άνθρωπο, αλλά οι καθημερινές εκπομπές που υπερτροφοδοτούν το αίσθημα της συμβατικότητας! Knowing (2009) του Alex Proyas. Κάτι ανάμεσα σε κλασσικό-όλο-κλισέ θρίλερ και έξυπνη εσχατολογική πραγματεία. Έχετε παρατηρήσει πόσο ολοένα και περισσότερο τελευταία ο δυτικός κινηματογράφος ασχολείται με την ζωή έξω από τον πλανήτη μας αλλά και την μετοίκηση του ανθρώπου σε άλλους τόπους;
__________________
Επισκεφτείτε τον προσωπικό ιστότοπο του Γιώργου Ιωαννίδη: www.apophenia.gr |
#2
|
|||
|
|||
![]()
Πποσωπικά μου άρεσε ιδιαίτερα το << knowing >> του Alex proyas το φινάλε ιδίως με άφησε με ένα χαμόγελο μέχρι τα αυτιά ως υποστηρικτής της συγκεκριμένης οπτικής.
|
![]() |
|
|