Πυθαγόρας ο Σάμιος

[Μιχάλης]

φιλόσοφος, επιστήμονας, μύστης ή και όλα αυτά μαζί, ο πυθαγόρας στέκει ως μια από τις μεγαλύτερες μεγαλοφυϊες που πέρασαν ποτέ όχι μόνο από την ελλάδα, αλλά και από ολόκληρο τον πλανήτη. η προσωπικότητά του περιβάλλεται ακόμα από έναν μύθο, καθώς κυκλοφορούν διάφορες περίεργες ιστορίες για το άτομό του και τη μυστηριώδη σχολή που ίδρυσε στον κρότωνα της σημερινής κάτω ιταλίας.
είναι γνωστή η εμμονή που είχε για τους αριθμούς και την ιερότητά τους, για τη γεωμετρία και παροιμιώδης η αποστροφή του για τα κουκιά.

[Giorgos]

κουκια; οπως λεμε φασολια κουκια η ενοεις κατι αλο;

[Μιχάλης]

φίλε γιώργο, έχω διαβάσει μια παράδοση (ελπίζω να μην είναι από τις γνωστές υπερβολές των ερευνητών), που λέει πως ο πυθαγόρας αποστρεφόταν τα κουκιά (όπως λέμε φασόλια κουκιά ή κυάμους στο αρχαιότερο) και μάλιστα υποτίθεται ότι τον συνέλαβαν οι διώκτες του σε ένα χωράφι με κουκιά... όποιος γνωρίζει μπορεί να με διαφωτίσει κι εμένα, πάντως δε νομίζω πως πρέπει να σταθούμε μόνο σε αυτή την ιστορία για το μέγιστο αυτό έλληνα.

[Drymonia]

είχαμε γράψει για το θέμα αυτό στη νηστεία. η πρώτη ερμηνεία ήταν ότι όντως ο πυθαγόρας γνώριζε την ασθένεια της κυάμωσης. υπάρχει και άλλη, μεταφορική, άποψη. την εποχή εκείνη ψήφιζαν δια λευκών και μελανών κυάμων, και λέγεται ότι ίσως με αυτή του τη ρήση ο πυθαγόρας να ήθελε να αποτρέψει τους μαθητές του από τις πολιτικές διαμάχες και ψηφοφορίες. υπάρχουν και άλλες ερμηνείες... αλλά δεν έχω το βιβλίο μαζί μου.

[Polideukis]

"Οι Πυθαγόρειοι απέφευγαν όλα σχεδόν τα όσπρια. Ο Πυθαγόρας δίδασκε ότι τα κουκιά έπρεπε να αποφεύγονται γιατί, σύμφωνα με την προσωπική του εμπειρία, είχε παρατηρήσει ότι παρεμβαίνουν στην καθαρή σκέψη και στα προφητικά οράματα που έρχονται ορισμένες φορές κατά την αυτοσυγκέντρωση και τα όνειρα".
John Stromeier & Peter Westbrook, "Πυθαγόρας: η ζωή και η διδασκαλία του", εκδόσεις Αρχέτυπο, σ. 86

Γενικά πάντως απ' όσο ξέρω, τα όσπρια είναι τροφές που δεν χωνεύονται εύκολα. Οι Πυθαγόρειοι πρόσεχαν πολύ τη διατροφή τους και ήταν αποκλειστικά χορτοφάγοι. Το ήθος τους γενικά ήταν αξιοθαύμαστο και η διδασκαλία του Πυθαγόρα αρκετά χρήσιμη ως προς την ηθική κυρίως. Τα "χρυσά έπη" θα μπορούσαν να αποτελούν ένα συνοπτικό και περιεκτικό οδηγό για την κατάκτηση της ευδαιμονίας και της γαλήνης. Έχουν επίσης πολύ ενδιαφέρον οι διάφορες ιστορίες που διασώζονται, πολλές φορές αναφέρονται σε θαύματα ή τη σχέση του Πυθαγόρα με το θείο.

[Drymonia]

ενδιαφέρον έχει ο μύθος που συνδέει τον πυθαγόρα με τους υπερβορείους, τη φυλή που επισκεπτόταν και ο απόλλωνας [υπερβόρειος απόλλων, αλλά και ο ναός του επικούρειου απόλλωνα που είναι ο μόνος ναός που έχει προσανατολισμό πάντα στον βορρά..] για 6 μήνες όπου τη θέση του στο μαντείο των δελφών έπαιρνε ο διόνυσος. επίσης, οι υπερβόρειοι έχουν σχέση και με την εταιρία της θούλης και τον σαμανισμό.
ο πυθαγόρας ελέγετο ότι ήταν μαθητής του άβαρι (α+βάρος), ιερέα των υπερβορείων που μπορούσε να πετάει με ένα ακόντιο που του χάρισε ο απόλλωνας. ο δε πυθαγόρας επίσης αναφέρεται ότι μπορούσε να βρίσκεται σε διαφορετικά σημεία ταυτόχρονα, και αν θυμάμαι καλά είχα ακούσει ότι και την ωρα του θανάτου του, ελέγετο ότι ενεφανίσθη αλλού.. επίσης, λέγεται ότι ο ένας του μηρός ήταν χρυσός..
όλα αυτά είναι μύθοι που μας επισημαίνουν την άμεση σχέση του πυθαγόρα με τον αποκρυφισμό...

[Τάκης Παπαδόπουλος]

Αρχική Δημοσίευση από Μιχάλης

φίλε γιώργο, έχω διαβάσει μια παράδοση (ελπίζω να μην είναι από τις γνωστές υπερβολές των ερευνητών), που λέει πως ο πυθαγόρας αποστρεφόταν τα κουκιά (όπως λέμε φασόλια κουκιά ή κυάμους στο αρχαιότερο) και μάλιστα υποτίθεται ότι τον συνέλαβαν οι διώκτες του σε ένα χωράφι με κουκιά... όποιος γνωρίζει μπορεί να με διαφωτίσει κι εμένα, πάντως δε νομίζω πως πρέπει να σταθούμε μόνο σε αυτή την ιστορία για το μέγιστο αυτό έλληνα.

Η Διδασκαλία, ο αποσυμβολισμός και η ανάπτυξη της ρήσης "Κυάμων απέχου" ανήκει στην αυστηρά Εσωτερική Διδασκαλία των Πυθαγορείων, οπότε μην περιμένεις ότι θα σου δοθεί ποτέ οποιαδήποτε πληροφορία περί του θέματος αυτού.
Και δεν έχει να κάνει με την "απαρέσκεια" του Πυθαγόρα προς τον καρπό της κουκιάς, πράγμα ανυπόστατο ιστορικά. Απλά, κάποιοι ( της εποχής του - και τότε υπήρχαν αφελείς και κακόβουλοι ) ακούσαντες την ρήση και προσπαθούντες να εξαγάγουν συμπέρασμα, έβαλαν την δική τους "σάλτσα" στο πιάτο... μιά και οι Πυθαγόρειοι ήτο γνωστό ότι πρόσεχαν πολύ την διατροφή τους, έτσι ώστε κατά τις μυστικές τελετουργίες, το σώμα να είναι "καθαρό", ώστε να "ομοκραδάζεται" ( συντονίζεται ) με τις ανώτερες αρμονικές.
- ΚΑΙ για τις δύο αυτές κατηγορίες ανθρώπων, οι Πυθαγόρειες Πύλες ήσαν ερμητικά κλειστές .

[Aristedis]

Ο Πυθαγὀρας δεν ετρέφετο μετα κουκίων διότι καθώς λέγει ο Ιάμβλιχος εις το έργων ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΠΥΘΑΓΟΤΙΚΟΥ ΒΙΟΥ ο χυμός των ήτο ερυθρός σαν αίμα και αν χώριζες έν εις δύο ίσα παρατηρούσες ότι το ''εμβρυον'' εις το εσωτερικόν ομοίαζεν μετα του ανθρωπίνου όρχεως...

Τις γνωρίζει την αλήθειαν;